سایت

شبکه الجزیره در گزارشی به نگرانی های یونان به دلیل تحریم نفت ایران پرداخت.
به گزارش
عصر ایران، در این گزارش آمده است: پس از تصمیم وزیران خارجه اتحادیه اروپا برای تحریم خرید نفت از ایران، حالتی از ترس، بخش های انرژی یونان را فراگرفته است.
روزنامه های یونان نوشته اند که نگرانی آتن باعث شد تا اتحادیه اروپا تصمیم خود را درباره تحریم نفت ایران تا ماه می آینده به تعویق بیاندازد. قرار است در این تاریخ، این موضوع بررسی شود که تا چه میزان اقدامات برای جایگزینی نفت ایران، موفقیت آمیز بوده است. بخش های مختلف اتحادیه اروپا به یونان وعده داده اند که در جایگزینی نفت ایران، به آتن کمک خواهند کرد.
پیش از این "استافروس ذیماس" وزیر خارجه یونان در نشست های وزیران خارجه اتحادیه اروپا با تحریم نفت ایران، مخالفت و نگرانی کشورش را در این موضوع، ابراز کرده بود.
او خواسته بود که نفت جایگزین نفت ایران به همان حجم، قیمت و تسهیلات نفت صادراتی ایران باشد.
"إلياس سياكانداريس " کارشناس اقتصادی در یونان نیز گفت : واضح است که نگرانی در بخش های مربوط به انرژی در یونان درباره تحریم نفت ایران وجود دارد. آتن به دنبال منابع دیگری برای جایگزینی نفت ایران است. مشکل فقط پیدا کردن جایگزین نفت ایران نیست بلکه یافتن نفتی با شرایط مناسب مانند نفت ایران است. یعنی همان قیمت پایین و همان تسهیلات در بازپرداخت پول آن.
وی افزود: اگر همین نفت ایران به کشور دیگری برود و آنجا پس از پالایش به یونان برود، همچنان، قیمت آن پایین خواهد بود. مقامات اروپایی پذیرفته اند که مسئله تحریم نفت ایران، نه اقتصادی بلکه سیاسی است.
این کارشناس اقتصادی درباره کشورهایی که می توانند صادرات نفت ایران به یونان را جایگزین کنند نیز گفت: معمولا گزینه های عربستان سعودی و آذربایجان مطرح می شود.
یک اقتصاددان یونانی هم که نخواست نامش اعلام شود به شبکه الجزیره گفت: اقدام پیش دستانه ایران برای توقف زودهنگام صادرات نفتش به اروپا باعث می شود تاثیرات منفی این اقدام ، سریعتر بر آتن، ظاهر شود. مقامات یونانی برای جلوگیری از تاثیر منفی بر افکار عمومی، این موضوع را به صورت پررنگ رسانه ای نمی کنند.
وی افزود: بسیاری از شرکت های نفتی اروپا از صادرات فرآورده های نفتی خود به یونان نگرانی دارند. آنها از احتمال ورشکستگی یونان، نگرانی دارند و این وضعیت برخلاف ایران است که به خوبی با آتن به تعامل می پردازد.
مشکل فقط پیدا کردن جایگزین نفت ایران نیست بلکه یافتن نفتی با شرایط مناسب مانند نفت ایران است. یعنی همان قیمت پایین و همان تسهیلات در بازپرداخت پول آن.
ببین چقدر نفت رو مفت به اینا میدیم که خودشون دارن آشکارا میگن
حجم زیاد داریم میدیم، قیمت پایین داریم میدیم، داریم باهاشون نسیه هم کار میکنیم.
تسهیلات دیگه ای غیر از نسیه هست که ما خبر نداشته باشیم؟