عصر ایران/ سواد زندگی؛ مریم طرزی- تصویری که پیشترها از پدرها در فیلمهای ایرانی می دیدیم، معمولاً یا یک پدر سنتی و سختگیر یا یک پدر روشنفکر و مدرن بود که می کوشید با بچهها دوست باشد، اما در هر صورت، کمتر به چالشها و استرس ها و فشارهای واقعی پدر شدن آنها پرداخته میشد.
واقعیت این است که پدرهای امروزی، فراتر از این کلیشهها، با فشارهای زیادی روبرو هستند. دیگر خبری از آن پدری که از سر کار برمیگشت، کیفش را میگذاشت و بیصدا روزنامه میخواند، نیست. پدرهای امروز هم استرس دارند.
در شرایط اقتصادی امروز، پدرها نگران تأمین مسکن، تحصیلات، و آیندهی فرزندانشان هستند. آنها باید دائماً به فکر افزایش درآمد و پسانداز باشند.
به ویژه ، پدرها در ایران، علاوه بر تأمین مالی خانواده، باید نقش تربیتی خود را هم به خوبی ایفا کنند. آنها باید الگو باشند، نصیحت کنند، و در تربیت فرزندانی موفق و مسئولیتپذیر سهیم باشند.
ما بارها دربارهی استرسها و فشارهای مادر بودن صحبت کردهایم؛ از بار ذهنی و تقسیم کار خانه گرفته تا تأثیر فرزندآوری بر پیشرفت شغلی مادران.
اما بیایید این بار به نیمهی پنهان ماجرا نگاه کنیم. مادرها خسته و فرسودهاند، درست؛ اما پدرها هم مجموعهای از فشارهای خاص خودشان را تجربه میکنند که میتواند بر پویایی خانواده اثر بگذارد.
پدرانی که در فرهنگ عامه به تصویر کشیده میشوند، طیف وسیعی را شامل میشوند، از پدر قهرمان، پدر بامزه، پدر بی خیال...اما احتمالاً آنها نیز واقعاً خسته هستند. چیزی که مشخص شده این است که پدرها زیر بار زندگی گاهی له می شوند. روزهایی که پدر از سر کار به خانه میآمد، کیفش را زمین میگذاشت و آرام روزنامه میخواند، گذشته است. پدر از سر کار کار برمی گردد، ناهاری سرپایی می خورد، ماشینش را روشن می کند، نگاهی به صورت حساب ها می اندازد، و می رود آژانس یا اسنپ تا بتواند دغدغه بچه ها را کمتر کند!
فرزندپروری مطمئناً در طول پنجاه سال گذشته تغییر کرده است. این گفته به سختی میتواند حق مطلب را در مورد فراز و نشیبهای دیده شده در انسانشناسی مدرن ادا کند.
استرس پدران احتمالاً نشانهای از یک مشکل بزرگتر در سلامت مردان است.
طبق یک مطالعه اخیر موسسه سلامت موومبر، مردان سه چهارم خودکشیها را در کانادا تشکیل میدهند. و از هر پنج مرد در کانادا، دو نفر به دلایل قابل پیشگیری، قبل از سن ۷۵ سالگی، به طور زودرس میمیرند.
مارک هالند، وزیر بهداشت فدرال سابق کانادا، در مصاحبه اخیر خود با CBC، این موضوع را یک بحران خواند و گفت: «این موضوع نه تنها بر آمار مرگ زودرس مردان تأثیر میگذارد، بلکه تأثیر مخربی بر کیفیت زندگی آنها و کیفیت زندگی اطرافیانشان نیز دارد.»
او در ادامه توضیح داد که دیدگاههای سنتی در مورد مردانگی و آنچه مردان میتوانند یا نمیتوانند ابراز کنند، مردان را به سمت احساس «قفل شدن» در رنج خود سوق میدهد.
دادههای منتشر شده در مورد سلامت روان مردان نگرانکننده است و اگر آنها رنج میبرند، بدون شک افرادی که آنها را دوست دارند، مانند شریک زندگی و فرزندانشان، تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.
مطالعهی موومبر همچنین بیان میکند که «چالشهای سلامتی مردان میتواند به طور قابل توجهی بر درآمد آنها و در نتیجه امور مالی خانواده تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، افسردگی با کاهش ساعات کاری هفتگی، کاهش درآمد خانوار و افزایش محرومیت مرتبط است.»
استرس پدر به فشارها و اضطرابهای منحصر به فردی اشاره دارد که پدران در رابطه با نقش خود به عنوان شریک زندگی، والدین و گاهی اوقات، نانآور اصلی خانواده تجربه میکنند.
این استرس میتواند ناشی از مدیریت تعادل بین کار و زندگی، مسئولیتهای مالی و انتظارات اجتماعی باشد که بر سلامت روانی و جسمی آنها تأثیر میگذارد.
این موضوع کاملاً واضح است، اما بیایید نگاه دقیقتری بیندازیم. ایجاد تعادل بین کار و خانواده مسئلهی مهمی است.
به طور سنتی از مردان انتظار میرود که در حرفهی خود موفق باشند، اما از آنها انتظار میرود که در زندگی فرزندانشان و همچنین به عنوان یک همسر حامی نیز فعال باشند.
میدانم که برخی از مادرانی که این مطلب را میخوانند ممکن است خیلی هم موافق نباشند و این نوع نگاه به مساله را رد کنند (یا اصلاً آنها را سرکوب کنند، خانمها، احساستان را مدیریت کنید و کمی منصف باشید).
مسئله اینجاست که پدرهای امروزی شاید با تصویری از پدر بزرگ شده باشند که فقط کار میکرد و آخر هفتهها به خانواده میرسید، یا پدری که تمام دغدغهاش تأمین معاش بود.
خیلی از پدرهای امروزی، خودشان پدرانی داشتند که یا مثل شخصیتهای فیلمهای قدیمی، فقط به فکر کار و پول بودند، یا پدری داشتند که مهاجر بود و در یک کشور جدید، تمام تلاشش این بود که از پس هزینههای زندگی بربیاید.
برای همین، تجربهی اینکه بعد از یک روز کاری سخت، با عجله به خانه برسی، در راه شام هم بخری، شام درست کنی، ظرفها را بشوری، بعد بچهها را ببری کلاس فوتبال و خودت هم مربیشان باشی، برایشان تازگی دارد و میتواند استرسزا باشد.
جامعه برای واکنش مردان به استرس به هیچ وجه کاری جز سکوت نکرده است.
اگر پدری هستید که کارگر روزمزد هستید و ثبات شغلی ندارید، مطمئنا نگران این هستید که آیا هفتهی آینده شغلی خواهید داشت یا خیر و چگونه میخواهید خانوادهتان را سیر کنید. تمام این نگرانیها و فشارهای روحی و روانی میتوانند به صورت فیزیکی نیز بروز کنند.
خستگی
سردرد
تغییر در اشتها یا خواب
برخی نشانههای عاطفی موارد زیر عبارتند از:
تحریکپذیری
اضطراب
احساس غرق شدن
این موارد ممکن است منجر به کنارهگیری پدر در زندگی شما از فعالیتها یا درگیر شدن در درگیری شود.
واقعیت این است که استرس بر توانایی والدین برای در دسترس بودن عاطفی و صبور بودن با فرزندان شان تأثیر میگذارد.
به نوبه خود، این میتواند درگیری را در رابطه والدین و همسر افزایش دهد و واکنشهای رفتاری و عاطفی را در کودکان برانگیزد.
دیدن والدین شان که استرس دارند و نگران هستند، میتواند برای بچهها ترسناک باشد.
استرس میتواند بخش عمدهای از زندگی باشد و از بسیاری جهات، برای رشد و توسعه ضروری است. اما بدیهی است که اگر به درستی مدیریت نشود، میتواند مزمن، منفی و مضر شود.
بنابراین، با توجه به نیازهای زندگی، چه شخصی، شغلی، والدینی یا رابطه با همسرتان، بهترین راه برای مقابله با این استرس، برقراری ارتباط است.»
در صورت نیاز درخواست کمک کنید و با شریک زندگی یا افراد مورد اعتماد اطراف خود، مسائل را حل کنید و با میل به دفن کردن مسائل یا مشکلاتی که با آن روبرو هستید، مبارزه کنید.
صحبت آشکار با شریک زندگیتان در مورد اضطراب یا فشار روانی حیاتی است. برای استرس طاقتفرسا، به ویژه قبل از اینکه ناتوانکننده شود، از پشتیبانی حرفهای برخوردار شوید.
برای یک پدر ایرانی، مراقبت از خود میتواند وقت گذراندن با دوستان، تماشای یک فیلم یا سریال مورد علاقه، یا انجام یک فعالیت ورزشی مثل فوتبال یا کوهنوردی باشد.
خیلی از پدرها بعد از اینکه بچهها خوابیدند، میتوانند کمی به کارهای مورد علاقهشان برسند.
البته پیدا کردن وقت برای ورزش کردن همیشه آسان نیست. بعضی وقتها باید صبح خیلی زود بیدار شد، که آن هم دردسرهای خودش را دارد.
اما بعضی وقتها هم میشود با همسر به باشگاه رفت و کمی ورزش کرد. فعالیت بدنی به پدرها کمک میکند تا انرژی لازم برای خانواده را داشته باشند.
علاوه بر این، یک شب بیرون رفتن با همسر، وقتی کسی باشد که از بچهها مراقبت کند، میتواند مثل یک شارژ دوباره باشد.
اگر پدران حتی چند دقیقه در روز هم میتواند تأثیرگذار باشد، و میتوانید با کارهای کوچک شروع کنید. مراقبت از خود را مثل یک قرار ملاقات مهم در تقویمتان بنویسید.
اما با خودتان مهربان باشید. بعضی روزها موفق میشوید به برنامهتان عمل کنید، بعضی روزها هم نه. اگر همهچیز بینقص پیش نرفت، خودتان را سرزنش نکنید.
وقتی احساس استرس میکنید، اولویت دادن به زندگی سالم و تعیین مرزها میتواند بخشی از راهحل باشد.
یادگیری نه گفتن و محافظت از زمان شخصی میتواند تغییر دهندهی بازی باشد.
فکر میکنم اغلب از ما خواسته میشود که برای ایفای نقشهای شغلی و فرزندپروری خود، همه چیز را فدا کنیم، بدون اینکه به یاد داشته باشیم که اگر حس هویت خود را از دست بدهیم، در نهایت گم میشویم.
بنابراین، فکر میکنم توانایی غرق شدن در چیزهایی که برای خودم جالب هستند یا راههایی برای ابراز خودم، چه از طریق نوشتن و چه از طریق هنر، کمک زیادی میکند تا مطمئن شوم که میتوانم بهترین نسخه از خودم برای تمام نقشهایی باشم که زندگی از من میخواهد.
اگر پدران احساس میکنند که اوضاع دارد بیش از حد طاقتفرسا میشود، باید لحظهای مکث کنند و به خودشان همان توصیهای را بدهند که احتمالاً وقتی احساساتشان اوج میگیرد، به فرزندانشان میدهند.
تأمل در مورد نکات مثبت میتواند سلامت روان شما را بهبود بخشد.
زندگی یک فرد متخصص در هر زمینهای ممکن است با زندگی یک فرد معمولی تفاوت زیادی داشته باشد. با این حال، حتی با وجود تعهدات و مزایای منحصر به فرد، حفظ آرامش و دوری از استرس، برای هر پدری ضروری است.
فشارهای ناشی از مسئولیتهای زیاد، ساعات کاری طولانی و برنامههای نامنظم میتواند انرژی و کیفیت تمرکز را کاهش دهد.
اگر پدرها احساس استرس میکنند، اولویتبندی زندگی سالم و تعیین مرزها میتواند بخشی از راهحل باشد.
اگر پدرها احساس میکنند که اوضاع دارد از کنترل خارج میشود، باید لحظهای متوقف شوند و به خودشان همان توصیهای را بکنند که احتمالاً وقتی فرزندانشان ناراحت هستند، به آنها میکنند.
یک دقیقه نفس عمیق بکشید. بیرون بروید و از طبیعت لذت ببرید. یا هر کاری که به شما کمک میکند تا ذهن خود را از مسائل پرتنش دور کنید، انجام دهید.
فکر کردن به جنبههای مثبت و موفقیتها میتواند سلامت روان شما را بهبود بخشد.
آمار مربوط به احساسات منفی و فشارهای روانی در مردان نگرانکننده است، اما اولین گام به سوی تغییر، اذعان به این است که ما با یک چالش روبرو هستیم.
به پدرها باید یادآوری شود که استرس یک امر طبیعی است و راههایی برای مدیریت آن وجود دارد. آنها مجبور نیستند این بار را به تنهایی به دوش بکشند.
اختصاص دادن زمان به استراحت و بهبود وضعیت روانی میتواند از مشکلات جدیتر در آینده جلوگیری کند.
به یاد داشته باشید، مراقبت از خود نه تنها برای شما، بلکه برای تمام کسانی که دوستشان دارید، اهمیت دارد.
کانال تلگرامی سواد زندگی: savadzendegi@