ایام فاطمیه ، استاد ما و همسایه مداح اش

جانا سخن از زبان ما میگویی
متاسفانه همینطور است که این نویسنده محترم نگاشته

بعضي موقعها فراموش ميكنيم چرا سينه مي زنيم؟ چرا گريه مي كنيم؟ چرا؟ چرا؟ وقتي بهشون ميگي آخه اين راهش نيست كه... ميگن چي؟ اگه اين خوب نيست پس اين خوبه كه جوونامون برن تو پارتي و اونجا انرژيشون رو خالي كنن.آخه من نميدونم مجلس اهل بيت جاي انرژي خالي كردنه يا معرفت ياد گرفتن. نگرانم نگران از اين كه بعضی جوونای ما بد جور دارن از اونوره بوم ميفتن. فقط اين رو ميتونم بهشون بگم كه: اين ره كه تو مي روي به ... است.

به نظر می رسد باید حماسه حسینی متناسب با این زمانه بازنویسی و ویرایش شود.

مداح واقعي آن است كه حقيقت برای اهلبيت بخواند!....

باز هم كلي نگاه ميكنيم. ما ملت ايران عادت داريم كه اينجوري نگاه كنيم.
به خدا جلسات خوب و معرفتي كه همراه با عنصر محبت و روضه باشه در تهران ما كه پيدا ميشه. كسي كه ميگه اين جلسات وجود نداره، دنبالش نرفته.
هميشه انتقاد ميكنيم و دنبال اين هستيم كه اپوزيسيون باشيم.
يا علي مدد

جلسات خوب هست ولی باید کشف بشن. باید جایی بری که مداح شعر اصیل قدیمی می خونه یا شعر امروزی سنگین که یه شاعر قوی داره. به نظر من آفت جدید و مهم این مجالس فیلم برداری از آنهاست. قبلا موقع روضه چراغ ها رو خاموش می کردن ولی امروز......

من خودم مخالف اینهمه عزاداری و فقط گریه هستم .
ما حتی در ایامی که جشن ولادت ائمه هست هم با همان لحن میخوانیم و بعضا گریه هم میکنیم .
موسیقی هم دچار این بلیه شده ، اکثرا عزاداری هست ، حتی نوع عاشقانه اش ، خواندنهای آقای شجریان را جدیدا گوش میکردم ، بیشتر بنظرم موسیقی عرفانی شده تا موسیقس سنتی ، آدمی را به تفکر وامیدارد ولی مگر همه اش تفکر است ؟
انرژی هم لازم است ، شادابی ، و ...
از کدام موسیقی و هنر موسیقی و اشعار و مداحیها خصلتهای انسانی ترویج میشود ؟
مردانگی ، فتوت ، شجاعت و ... ؟
بیشتر مظلومیت و ائمه بزرگوارمان را تبلیغ میکنند ، که چه ها کشیدند و چه به سرشان آوردند ولی از شجاعتشان چیزی نمی گویند.
واقعا این الگو سازیست؟
اینگونه قرار است ما چه بکنیم ؟
دکان هم که دیگر برای بعضی عزیزان باز شده ، در جشن و عزا میخوانند ، چند سالیست که کسی هم که از مکه می آید یکی می آید و مصائب میخواند و مردم اشک میریزند.

مقام شهداي جنگ عاليست متعالي باد دوست دارم به ذكر دو خاطره به نقل از يكي از بچه هاي مسجد خ خوش درموردمداح و شاعر اهل بيت و معلم اخلاق يعتي شهيد غلامعلي رجبي جندقي بپردازم.ايشان در عمليات مرصاد شهيد شدند. هيچوقت در مجالس معروف مداحي نمي‌كردند و فقط در همان هيئت محله. ظاهرا ايشان اصالتاً اهل يكي از دروستاهاي اطراف كرج بودند نقل است كه يكي از روزهاي ايام عيد وارد زيارتگاه امامزاده دروستا مي شوند و شخصي داخل امامزاده بوده كه ايشان متوجه او نمي‌شوند و شروع مي‌كنند به زيارت و اين خواسته را مي‌گويند كه آقا عيدي ما را بدهيد كه يك اسكناس پول بعد از دعاي ايشان از داخل ضريح به بيرون انداخته مي‌شود شخصي كه ناظر اين قضيه بوده از اين واقعه شگفت زده شده و خود را به شهيد غلامعلي رجبي نشان داده و آنچه را كه ديده بود مي‌گويد شهيد غلامعلي رجبي ابتدا انكار مي‌كند ولي وقتي مي‌بيند آن شخص همه چيز را ديده از او قول مي‌گيرد كه از اين واقعه به كسي چيزي نگويد. نقل قول دوم: شهيد غلامعلي رجبي براي ديدار يكي از دوستان خود به خانه او مي‌روند و بعداز ساعاتي از او درخواست مي‌كنندكه نوار مداحي براي گوش كردن بياورند بعد از آوردن نوار شهيد متوجه مي‌شوند كه نوار متعلق به خود اوست از دوست خود موضوع را جويا مي‌شوند (ايشان شديدا مخالف اين بودند كه صداي او را ضبط كنند) او نيز مي‌گويد فلاني يك جوري يواشكي ضبط كرديم شهيد غلامعلي نوار را پاك مي‌كنند و به او مي‌گويند هر وقت دلت مداحي خواست بيا خودم برات مي‌خونم . معروف است از صحبتهاي حاج منصور ارضي كه سوز اهل بيت مي‌خواي برو نزد غلامعلي. حال قياس كنيد اين شهيد بزرگوار را با برخي مداحان كنوني كه براي معروف شدن چه كارها كه نمي‌كنند.

يكي از دلايل اصلي ايجاد بدبيني نسبت به شيعه و ايرانيان، بعضی مداحي هاي بي ريشه و مفهوم است.

سلام
معمولا مداحان احساسات خيلي شديدي دارندومن فكر مي كنم بعضي از آنها كه به هر دليل وطريقي قبلا يك ارتباط قوي قلبي با ائمه بر قرار كرده اند وبعد بدون توجه به قشر مخاطب شان مداحي شان را فقط به يك ارتباط احساسي (اگر از بعد منفي نگاه كنيم تخليه هيجاني )اختصاص مي دهند.(حداقل درمورد چندمداح مخلص وكاردرست كه خودم ازنزديك مي شناسم اين طوري بوده است)پس قسمتي از ايراد كار هم بر مي گردد به بعضی سخنرانان محترم كه نتوانسته اند آن زمينه معرفت كافي وعميق را به مخاطب جوان خود بدهند.همچنين بايد بانيان ومخاطبان نيزتوجه اصلي خودرابه كسب معرفت وفكر معطوف كنندتايك تخليه احساسي ودنبال خرافات رفتن.
من خودم يك نوار كاست از آقاي كويتي پور (عمه بابايم كجاست)رادرام كه دراوج احساساتم همان راگوش مي كنم وبه خاطر پر مغز وپر معرفت بودنش هيچ وقت برايم تكراري نشده وبه همه اين سي دي هاي جديد ترجيح مي دهم.