نارگیل میتواند جایگزینی طبیعی و سالم برای نوشیدنیهای شیرینشده باشد و در این میان، ارتباطی بالقوه مثبت میان آن و کنترل قند خون وجود دارد. ترکیب منحصربهفرد آن از الکترولیتها و قندهای طبیعی باعث میشود که گزینهای بهتر نسبت به بسیاری از نوشیدنیهای فرآوریشده باشد.
به گزارش انتخاب و به نقل از انلی مای هلث؛ آب نارگیل، مایعی شفاف و طبیعی است که درون نارگیلهای سبز و جوان یافت میشود و در سالهای اخیر بهعنوان جایگزینی سالم برای نوشیدنیهای ورزشی شیرینشده و نوشابههای مصنوعی محبوبیت زیادی پیدا کرده است. بهدلیل خاصیت آبرسانی و دارا بودن الکترولیتها، اغلب بهعنوان نوشیدنی سلامتی تبلیغ میشود. اما برای کسانی که به سطح قند خون خود حساس هستند، این پرسش اساسی مطرح میشود: آیا واقعاً رابطهای سالم میان آب نارگیل و قند خون وجود دارد؟
در گفتوگویی اختصاصی، دکتر «بهمش تیاقی» پزشک متخصص داخلی ، نکاتی کلیدی دربارهی فواید آب نارگیل و نکاتی که باید بدانید، مطرح کرده است. در ادامه، آنچه ایشان با ما در میان گذاشتند را مرور میکنیم:
پیش از بررسی تأثیر آن بر قند خون، خوب است بدانیم آب نارگیل شامل چه ترکیباتی است. برخلاف شیر نارگیل یا روغن نارگیل که چربی بالایی دارند، آب نارگیل عمدتاً از آب، کربوهیدرات (قندهای طبیعی) و الکترولیتها تشکیل شده است. یک وعدهی ۸ اونسی (حدود ۲۴۰ میلیلیتر) از آب نارگیل خالص معمولاً شامل موارد زیر است:
• کالری: ۴۵ تا ۶۰
• کربوهیدرات: ۱۰ تا ۱۵ گرم (شامل قندهای طبیعی مانند گلوکز، فروکتوز و ساکارز)
• قند: ۸ تا ۱۲ گرم
• پتاسیم: ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیگرم (حتی بیشتر از موز!)
• سدیم: ۲۵ تا ۶۰ میلیگرم
• منیزیم، کلسیم و فسفر: در مقادیر کمتر
همین پروفایل الکترولیتی منحصربهفرد، بهویژه پتاسیم بالا، باعث شده آب نارگیل برای آبرسانی مؤثر پس از ورزش گزینهای عالی باشد.
در مورد کنترل قند خون، نکات جالبی مطرح میشود. با آنکه آب نارگیل حاوی قندهای طبیعی است، شاخص گلیسمی (GI) آن معمولاً در محدوده پایین تا متوسط در نظر گرفته میشود. شاخص گلیسمی معیاری است که نشان میدهد یک غذا با چه سرعتی قند خون را بالا میبرد.
قند موجود در آب نارگیل از نوع طبیعی است، نه افزودهشده. این تفاوت بسیار مهم است. قندهای افزوده، که در نوشیدنیهای صنعتی بهوفور یافت میشوند، باعث افزایش سریع قند خون شده و ارزش تغذیهای کمی دارند.
وجود الکترولیتهایی مانند پتاسیم و منیزیم میتواند در نحوهی پردازش قندها توسط بدن مؤثر باشد. برخی تحقیقات نشان میدهند دریافت کافی پتاسیم میتواند از حساسیت به انسولین پشتیبانی کند که نقش کلیدی در تنظیم قند خون دارد. همچنین منیزیم در متابولیسم گلوکز نقش دارد.
هیدراته بودن برای سلامت عمومی، از جمله کنترل قند خون، ضروری است. کمآبی بدن میتواند گاهی باعث افزایش غلظت قند خون شود. بنابراین، آبرسانی مناسب با کمک آب نارگیل میتواند تأثیر مثبتی داشته باشد.
اگرچه تحقیقات همچنان ادامه دارد، برخی مطالعات و مشاهدات نشان میدهند که آب نارگیل میتواند در شرایط خاصی برای کنترل قند خون مفید باشد:
برای افرادی که هنگام تشنگی سراغ نوشابه یا آبمیوههای شیرین میروند، آب نارگیل ساده و طبیعی میتواند جایگزین کمقندتری باشد و در بلندمدت به کنترل بهتر قند خون کمک کند.
برای افراد مبتلا به دیابت که فعالیت بدنی دارند، جایگزینی الکترولیتهای از دسترفته پس از ورزش با آب نارگیل، بهتر از نوشیدنیهای ورزشی حاوی شربت ذرت با فروکتوز بالا خواهد بود.
آب نارگیل حاوی مواد معدنی ضروری برای سلامت متابولیکی کلی است که بهطور غیرمستقیم از تنظیم قند خون حمایت میکند.
با وجود فواید بالقوه، دکتر تیاقی تأکید میکند که مصرف آب نارگیل باید با دقت و آگاهی همراه باشد، بهویژه اگر دیابت دارید یا بهشکل خاصی قند خونتان را کنترل میکنید:
• همچنان حاوی قند است:
گرچه این قند طبیعی است، اما در صورت مصرف زیاد، همچنان میتواند باعث افزایش سطح قند خون شود.
• کنترل مقدار مصرف بسیار مهم است:
مقدار پیشنهادی معمولاً حدود ۸ اونس (۲۴۰ میلیلیتر)
است. نوشیدن بطریهای بزرگ آب نارگیل در طول روز ممکن است باعث افزایش ناخواسته قند خون شود.