شاید عجیب به نظر برسد، اما خواب یکی از بنیادیترین نیازهای بدن انسان است که نهتنها به سلامت جسمی و روانی کمک میکند، بلکه عملکرد مغز، قلب و حتی پوست را هم تحت تأثیر قرار میدهد.
با وجود این، بسیاری از ما خواب را قربانی کار، استرس یا سرگرمیهای شبانه میکنیم. اما واقعاً بدن ما به چند ساعت خواب نیاز دارد؟ آیا برای همه یکسان است؟ در این مطلب با نگاهی علمی به این پرسش پاسخ و نشان میدهیم چطور با خواب بهتر، زندگی سالمتری داشته باشیم.
به گزارش همشهری آنلاین، پاسخ کوتاه این است: نه. نیاز به خواب در طول زندگی تغییر میکند و بسته به سن، سبک زندگی، شرایط جسمی و حتی ژنتیک فرد متفاوت است. نوزادان ممکن است تا ۱۷ ساعت در شبانهروز بخوابند، در حالی که یک فرد بالغ سالم معمولاً بین ۷ تا ۹ ساعت خواب نیاز دارد. اما این فقط یک عدد نیست؛ کیفیت خواب هم بهاندازه کمیت آن اهمیت دارد.
برای مثال، ممکن است دو نفر هر کدام ۸ ساعت بخوابند، اما یکی احساس شادابی و دیگری خستگی داشته باشد. این تفاوت معمولاً ناشی از اختلال در چرخه خواب، بیدار شدنهای مکرر در شب یا نداشتن خواب عمیق است.
گروه سنی |
میانگین نیاز به خواب |
نوزادان (۰–۳ ماه) |
۱۴–۱۷ ساعت |
نوزادان (۴–۱۱ ماه) |
۱۲–۱۵ ساعت |
کودکان نوپا (۱–۲ سال) |
۱۱–۱۴ ساعت |
کودکان پیشدبستانی |
۱۰–۱۳ ساعت |
کودکان دبستانی |
۹–۱۲ ساعت |
نوجوانان |
۸–۱۰ ساعت |
بزرگسالان |
۷–۹ ساعت |
سالمندان |
۷–۸ ساعت |
این جدول نشان میدهد که با افزایش سن، بدن به خواب کمتری نیاز دارد؛ اما این به معنای بیاهمیت شدن خواب در سنین بالا نیست.
شاید یک شب کمخوابی، مشکلی ایجاد نکند. اما کمخوابی مزمن، عواقب جدی دارد:
بر خلاف تصور رایج، خواب زیاد هم میتواند نشانهای از یک مشکل باشد. افرادی که بیش از ۹ ساعت در شب میخوابند و باز هم احساس خستگی میکنند، ممکن است دچار افسردگی، اختلالات تیروئیدی یا دیگر بیماریها باشند. همچنین، برخی مطالعات نشان دادهاند که خواب طولانیمدت ممکن است با افزایش خطر سکته یا دیابت نوع ۲ مرتبط باشد.
بنابراین، تعادل در خواب، همانقدر مهم است که تعادل در تغذیه یا ورزش.
خواب شامل چند مرحله است که در چرخههای ۹۰ دقیقهای تکرار میشود:
همه این مراحل لازم هستند و حذف یا اختلال در هر کدام، بر سلامت جسمی و روانی تأثیر منفی میگذارد.
داشتن خواب با کیفیت فقط به معنای زود خوابیدن نیست. رعایت برخی نکات ساده میتواند تأثیر زیادی داشته باشد:
در میان مردم، برخی تصورات نادرست درباره خواب رایج است:
رابطه خواب و سلامت روان دوسویه است. اختلالات خواب میتوانند باعث اضطراب، افسردگی و تحریکپذیری شوند. در عین حال، افرادی که از مشکلات روانی رنج میبرند، معمولاً کیفیت خواب پایینی دارند. در درمان بسیاری از مشکلات روانشناختی، اصلاح الگوی خواب اولین گام است.
در هنگام خواب، مغز اطلاعات تازه را پردازش میکند و ارتباطات عصبی جدید میسازد. به همین دلیل، دانشآموزان و دانشجویانی که خواب کافی دارند، عملکرد تحصیلی بهتری نشان میدهند. همچنین، بسیاری از هنرمندان و دانشمندان، ایدههای خلاقانه خود را پس از یک خواب خوب پیدا کردهاند.
افرادی که خواب کافی دارند، راحتتر وزن خود را کنترل میکنند؛ چون خواب ناکافی، باعث افزایش اشتها به غذاهای پرکالری و کاهش انرژی برای ورزش میشود. همچنین، ترشح هورمون رشد که در ترمیم عضلات نقش دارد، در خواب عمیق انجام میشود.
در پایان باید گفت، خواب یکی از موثرترین و در عین حال نادیدهگرفتهشدهترین عوامل سلامت است. بدن ما نهتنها برای استراحت، بلکه برای بازسازی، پردازش اطلاعات، تنظیم احساسات و حتی تصمیمگیریهای مهم به خواب نیاز دارد. تعداد ساعت خواب، کیفیت آن، محیط خواب و سبک زندگی، همه با هم تعیین میکنند که چقدر سرحال، خلاق، سالم و موفق باشیم.
اگر تا امروز، خواب را قربانی برنامههای شلوغ زندگی میکردید، وقت آن رسیده که آن را در اولویت قرار دهید. چون خوابی که امشب از آن صرفنظر میکنید، شاید سلامتی فردا را از شما بگیرد.