1- گریم محمدرضا گلزار در هند

محمدرضا گلزار بازیگر سینما که مدتی است برای بازی در فیلم سلام بمبئی به هندوستان سفر کرده است، در صفحه اینستاگرامش عکسی از گریم متفاوت خود منتشر کرده است:

2- سیر تکاملی میزها از سال 1980تا به امروز

پیشرفت علم تاثیراتی زیادی بر زندگی انسان ها داشته است. این ویدئو کلیپ که محسن در لاین منتشر کرده است، تغییرات میز افراد و انتقال امکانات به رایانه را نشان مس دهد.

3- تغییر نام 19 خیابان بعد از انقلاب

اعلام تغییر نام نوزده خیابان پس از انقلاب. این تصویر در کانال تلگرامی زیر خاکی منتشر شده است:

4- بهار در پیله دویدن

روح الله صالحی نویسنده و کارگردان تئاتر با انتشار این عکس در وبلاگش نوشت:

اسفند به نیمه که می آید خوابم می گیرد دلم می خواهد یه چرت نیم روز بزنم و ببینم عصر سیزده به در است

در چرت نیم روز اسفند فایده ای هست که در بیهوده دویدن نیست

بیهوده می دویم از این سمت بازار به طبقه چندم پاساژی لوکس و لذتی ساختگی زیر پوستمان می دود که چه دماغهایی بسوزد در برند پیراهن و شلوارم

بید مشک بیدار شده است و خرگوش ها سراز پا نمی شناسند و تمام گنجشگ ها با شکوفه های زردآلو سلفی می گیرند
نیمه اسفنداست این را آفتابی می گوید که با پیله پروانه چای بید مشک می خورد و بنفشه ها را تکان می دهد که بدوند توی دشت بروند گاماسیاب و صورتی به آب بدهند

امروز را به بنان می دهم تا کفش هایم را ببرد سیر بدود توی کرشمه های الهه ناز و برگرداند

برای نو شدن همین قدر بس است که باران دم صبح لاهیجان را توی استکان چایم حس کنم

تمام خانه را باران لبریز کرده است گوزنی دارد روی مبل ماغ می کشد و کبوتری از دست هایم دانه بر می دارد

موهایم شکوفه داده است من درختی شده ام که راه می رود و گیل گمش شاملو را دستش گرفته و می خواند

درخت ها زودتر از ما بهار را بر می دارند و قایم می کنند زیر پوستشان اینست که میوه می دهند

نیمه اسفندتان لبریز تولد پروانه و شمعدانی ها

5- نزدیک عید

نفیسه در کانال تلگرامی فرهیختگان نوشت:

نزدیک عید پدرم ما را به کفش ملی میبرد.

خودش از پشت ویترین انتخاب می کرد و به فروشنده می گفت اندازه سایز پای ما بیاورد و اصلا سوال نمی کرد که این کفش را دوست دارید یا نه

فقط همیشه می گفت این کفش ها مرگ ندارد. بعدها که بزرگتر شدیم و کمی حریف پدر، از کفش فروشی کنار شیرینی فروشی فتحی در دم پل کفش می خریدیم.

یک سال نزدیک عید یک کفش زرد رنگ با پاپیون سفید از آنجا خریدم. چقدر احساس غرور می کردم.

یادم هست از صبح من و پسرعمویم همه لباس ها و کفش مان را که برای عید خریده بودیم روی تخت خانه شان مرتب چیدیم و نزدیک تحویل سال, تند تند آنها را پوشیدیم و به سمت خانه ما دویدیم و به خانه ما نرسیده، پاپیون کفش کنده شد ...

عاشق عید بودم. بوی عید را دوست داشتم. بوی شیرینی ها, بوی عود و بوی سبزی پلو ماهی مادرم و سفره ای که اولین روز عید پهن می شد و همه فامیل دور آن می نشستند...

چرا فکر نمی کردیم شاید این روزها تمام شوند ؟ چرا انقدر خاطرمان جمع بود؟ چرا مواظب لحظه ها نبودیم؟ چرا خوشبختی را عمیق نفس نکشیدیم؟ که امروز مجبور نباشیم فقط چنگ بیندازیم به گذشته ها, خیره شویم به آن و زندگی کنیم با آن ...

از کودکی به نوجوانی و جوانی راهی نیست اما همراهانت همیشگی نیستند. در فراز و فرود راه، خیلی ها را از دست می دهی...

در یک پاییز سرد، پدر را به دست خاک سپردیم و خودمان را به دست روزگار ... رفت بدون اینکه بگوید با شکسته های قلبمان، بعد از او، چه کنیم .

ما در همین از دست دادن ها بزرگ شدیم، پخته شدیم ساخته شدیم.

پدر رفت و من امروز بعد ازگذشت این همه سال، می خواهم بنویسم فقط کفش ملی نیست که مرگ ندارد ، عشق هم مرگ ندارد.

بعضی خاطرات هم مرگ ندارد بعضی قلبها و بعضی آدم ها ... بعضی آدمها همیشه در ما زنده اند.

قلب آدمها در کودکی مانند دریاست. وقتی بزرگ شدند قد یک تنگ ماهی می شود. پر از ترک اما نمی پاشد,نمی گذاریم که بپاشد چون آدم بزرگ ها امیدشان ، به همان چند تا ماهی تنگ قلبشان است ...

خدایا هوای ماهی های تنگ قلبم را داشته باش .....

6- موتور سوار خوش شانس

موتور سوار خوش شانس هم پس از تصادف به شکل معجزه آسایی نجات پیدا می کند. این ویدئو کلیپ در کانال اسپید آپارات منتشر شده است:

7- فیلم های کوتاه

در شبکه های اجتماعی فیلم های کوتاه و جالبی منتشر می شود که به آسانی در موبایل پخش می شود:

شیطنت بچه ها کار دستشون داد!

8- سلام

این مطلب هم از علی عبدلرضایی در کانال تلگرامی روشنفکران منتشر شده است:

من هرگز هيچ سلامى را بى پاسخ نگذاشتم، هميشه آن را با درود پاسخ دادم تا خيال برم ندارد كه بالاترم! سلام اعلام تسليم در برابر قدرت است، دعايى ست كه اعلام سرسپردگى مى كند، و همزمان براى قوى تر سلامت مى خواهد، اعراب صحرانشين وقتى آن را بكار مى بردند كه بخواهند اعلام كنند به مخاطب كه جنگى ندارند با او!

درود اما ربطى به پايين و بالا، كارى به نوع مخاطب ندارد، عمرى باستانى دارد در فارسى و از دروته مى آيد و بعدها در فارسى ميانه بدل به دروت شد و به علت هاى استعداد بالاى دو حرف "د" و "ت" كه دائم جا عوض مى كنند سالها بايد مى گذشت تا در شعر فردوسى، نظامى و ناصرخسرو يا خاقانى و سعدى بدل به درود شود.

درود جز اعلامِ مهر نمى كند، عشق است، براى تو حال خوب مى خواهد، آفرين است و پر از پتانسيلِ شادباشى! درود كاركردى طبقاتى ندارد، رييس نمى شناسد، با اعلامِ آن فروتر نمى روى، فراتر نمى شوى و جز آرزوى بود و باش براى مخاطب نمى كنى، پس اگر پيامى دارى، اينقدر خرابم نكن! من ديكتاتور نيستم، جاى سلام به درودى آغازش كن كه رفاقت كنيم نه رقابت!

9- نانو عایق

ویدئو کلیپ جالبی از علم نانو که در کانال تلگرامی علم و اندیشه منتشر شده است:

10- کارمند بد را درمان کنید

ارشیا دکامی در کانال تلگرامی مدیریت کاربردی نوشت:

کارمندانی هستند که نمی خواهند با بقیه پیش بروند و دائماجلب توجه میکنند. بعضی ها آنقدر جاه طلب اند که تحقیر دیگران را قسمتی از شغلشان دانسته و خود را از دیگران بالاتر میدانند. شما به عنوان یک مدیر، هرگز نباید کارمندان بد را تحمل کنید. کارمند بد از موثر بودن کار تیمی جلوگیری میکند.

با کارمندان بد قلق با احتیاط رفتار کنید درست مثل شکستنی ها، بنابراین با هر یک از آنها با مهربانی و احتیاط رفتار کنید. از هر فردی که میخواهد شرکتتان برود نقاط ضعف و قوتتان را بپرسید در ضمن به او اعتماد دهید که راز دار صحبت هایش هستید.

کانال عصر ایران در تلگرام