این روزها قیمت گوجه به موز رسیده است؛ البته شاید هم قیمت موز به گوجه رسیده است! به هر حال این روزها همه به هم می رسند! درست مانند سریال های نوروزی!!
در همین زمینه احتمال می دهیم در آینده ای نزدیک شاهد باشیم شهروندان برای تهیه املت به جای گوجه از موز استفاده کنند؛ بدین ترتیب هم هزینه تهیه املت پایین می آید و هم املت هایمان باکلاس تر می شود؛ همچنین شاید از این پس از موز به جای گوجه در تهیه سالاد بهره ببرند!
یکی از آگاهان در این خصوص با مغرض خواندن افرادی که مدعی گران شدن گوجه هستند، گفت: «گرانی گوجه در حال حاضر تنها به میادین میوه و تره بار و میوه فروشی های سطح کشور محدود می شود و هنوز هم سر کوچه برخی از مسئولین گوجه با نرخ ارزان به فروش می رسد!»
این آگاه افزود: «در حال حاضر این گوجه نیست که گران است، بلکه به دلیل تدابیر اندیشیده شده، این قیمت موز است که به دلیل پایین آمدن قیمت دلار کاهش یافته است؛ وگرنه در اصل هنوز موز خیلی خیلی از گوجه گرانتر می باشد!»
این آگاه همچنین گران شدن گوجه را گامی در خصوص حمایت از کشاورزان دانست و گفت: «با بالا رفتن قیمت گوجه، کشاورزان انگیزه بیشتری برای پرورش گوجه خواهند داشت و بدین ترتیب کشاورزی ما شکوفاتر از گذشته خواهد شد.»
برخی آگاهان بر این عقیده هستند که احتمال دارد برخی از نامزدهای انتخاباتی؛ «آوردن املت به سر سفره ها» و «زنده باد گوجه» را به عنوان شعارهای انتخاباتی خودشان انتخاب کنند!
شنیده می شود برخی کارشناسان با بیان اینکه «گوجه» ، «فرنگی» است از گران شدن و در نتیجه حذف آن از سر سفره ها به شدت استقبال کردند.
با این وجود یکی از آگاهان پیشنهاد داد در خصوص پایین آوردن قیمت گوجه راهکارهای زیر صورت گیرد:
راهکار اول: کشاورزان را تهدید کنیم که اگر قیمت گوجه را پایین نیاورند اقدام به واردات فله ای برنج(!) می کنیم تا قیمت ها بشکند؛ بعدش هم؛ بایستی مشخص شود برای هر کیلو گوجه چند کیلو آب، چقدر کارگر و چقدر کود و ... استفاده می شود؛ بالاخره گوجه کیلویی چند؟!
راهکار دوم: هر نفر در حیاط باغچه اش مقداری گوجه فرنگی بکارد و از همان ها بخورد؛ اینطوری کسی نیاز به خرید گوجه فرنگی پیدا نمی کند و اصلا بالا و پایین رفتن قیمتش مهم نخواهد بود.
راهکار سوم: با توجه به اهمیت گوجه فرنگی و داشتن نقشی پررنگ در تهیه املت که شام و ایضا ناهار دانشجویان – که قشر بزرگی از جامعه محسوب می شوند- پیشنهاد می شود ماهیانه به هر نفر مبلغی تحت عنوان «یارانه گوجه فرنگی» داده شود! این طوری ، هم ملت به گوجه فرنگی می رسند و هم بعضی ها به رأی. بالاخره همیشه که نمی شود سیب زمینی توزیع کرد!