کشف عجیب در پلاک های ناشی از انسداد شریانی

عصر ایران - در مطالعه ای که در نشریه پزشکی نیوانگلند منتشر شد، ارتباط معناداری بین وجود ریزپلاستیک ها و نانوپلاستیک ها (ام ان پی ها) در پلاک های آترواسکلروتیک و افزایش خطر حوادث قلبی-عروقی یافت شد. این تحقیق، ام ان پی ها را نه تنها به عنوان یک خطر زیست محیطی، بلکه به عنوان خطری جدی برای سلامت انسان برجسته کرده است. پیام روشن است: باید قرار گرفتن در معرض این ذرات را محدود کرد. با این حال، مهم است که رویکردی منطقی داشته باشیم و از واکنش های هشدار دهنده و افراطی پرهیز کنیم.

قرار گرفتن در معرض ام ان پی ها در محیط کنونی ما اجتناب ناپذیر است، اما می توان اقداماتی برای کاهش این مواجهه و در نتیجه، کاهش خطرات سلامتی انجام داد. تمرکز باید روی استراتژی های گسترده تر سلامت قلبی-عروقی باقی بماند.

جلوگیری از حداقل توسعه پلاک بسیار حیاتی است؛ بدون پلاک، خطر بیماری های قلبی-عروقی آترواسکلروتیک (ASCVD) به طور قابل توجهی کاهش می یابد. حفظ یک سبک زندگی سالم، از جمله ورزش منظم، کنترل فشار خون، پرهیز از سیگار کشیدن، و مدیریت پروفایل چربی ها، امری حیاتی است.

این استراتژی ها در کنار هم، یک رویکرد متعادل برای کاهش نه تنها مواجهه با ام ان پی ها، بلکه خطر کلی ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی آترواسکلروتیک را ارائه می دهند و یک مسیر جامع رو به جلو برای محافظت از سلامت ما در برابر چالش های زیست محیطی و بهداشتی نوظهور نشان می دهند.

ریزپلاستیک ها و نانوپلاستیک ها

ریزپلاستیک ها (با ابعاد کمتر از 5 میلی متر) و نانوپلاستیک ها (با ابعاد کمتر از 100 نانومتر)، قطعاتی از مواد پلاستیکی هستند که به آلاینده های زیست محیطی فراگیر تبدیل شده اند. این ذرات ریز از تجزیه قطعات بزرگ تر پلاستیک به دلیل فرآیندهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی ایجاد می شوند. منابع رایج آنها شامل مواد بسته بندی، منسوجات، تایرها و محصولات مراقبت شخصی حاوی ریزدانه ها هستند. افزون بر این، فرآیندهای صنعتی و شیوه های مدیریت پسماند به انتشار آنها در محیط کمک می کنند.

ام ان پی ها در زیست بوم های متنوعی، از دورافتاده ترین مناطق تا مراکز شهری پرجمعیت، شناسایی شده اند. آنها در آب های دریا، سیستم های آب شیرین، خاک، هوا و حتی یخ های قطب شمال یافت می شوند، که نشان دهنده پراکندگی گسترده آنها توسط جریان های آبی، باد و حیوانات است.

فراوانی ام ان پی ها در محیط زیست به طور پیوسته در حال افزایش است، که همگام با افزایش جهانی تولید پلاستیک است که سالانه از 300 میلیون تن فراتر می رود. حضور جهانی آنها عمدتاً به دلیل دوام پلاستیک هاست که می توانند برای صدها تا هزاران سال در محیط باقی بمانند، به همراه مدیریت ناکافی پسماند و شیوه های بازیافت در سراسر جهان.

گسترش ام ان پی ها در محیط زیست مشکلات اکولوژیکی قابل توجهی ایجاد می کند. آنها در بدن طیف وسیعی از موجودات، از جمله ماهی ها، پرندگان و پستانداران یافت شده اند که اغلب باعث آسیب فیزیکی، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و حتی مرگ ومیر می شوند. ریزپلاستیک ها می توانند آلاینده های محیطی را جذب و متمرکز کنند و به عنوان حامل برای انتقال مواد سمی به شبکه غذایی عمل کنند. حضور آن ها در محیط همچنین بر تنوع زیستی، عملکرد زیستگاه و سلامت اکوسیستم ها تأثیر می گذارد.

مدتی است که شناخت ام ان پی ها به عنوان یک مسئله زیست محیطی مطرح شده است؛ اما شناسایی آنها به عنوان یک مشکل بالقوه برای سلامت انسان مساله جدیدتری است. شواهد نشان می دهند که انسان ها از طریق مسیرهای مختلفی از جمله مصرف غذا و آب آلوده، استنشاق ذرات هوا و از طریق پوست در معرض ام ان پی ها قرار می گیرند.

شواهد نوظهور، ام ان پی ها را به پاسخ های التهابی، استرس اکسیداتیو و سمیت ژنی در سلول های انسانی و مدل های ارگانیسمی مرتبط می سازد، که نگرانی هایی را در مورد نقش بالقوه آنها در توسعه بیماری های مختلف، از جمله بیماری های قلبی-عروقی، همانطور که در مطالعات اخیر برجسته شده، ایجاد می کند.

در مطالعه ای که در نشریه پزشکی نیوانگلند منتشر شد، پژوهشگران شواهد قانع کننده ای ارائه دادند مبنی بر اینکه ام ان پی ها موجود در پلاک های آترواسکلروتیک به طور معناداری با افزایش خطر حوادث قلبی-عروقی مرتبط هستند، و این امر رابطه بین آلودگی محیطی و سلامت انسان را برجسته می کند.

هدف اصلی مطالعه

هدف اصلی این مطالعه بررسی ارتباط احتمالی بین وجود ریزپلاستیک ها و نانوپلاستیک ها در پلاک آترواسکلروتیک و بروز حوادث قلبی-عروقی در انسان بود. این تحقیق در بستر افزایش شواهد پیش بالینی که نشان می دهند ام ان پی ها می توانند یک عامل خطر جدید برای بیماری های قلبی-عروقی باشند، انجام شد.

فرضیه این بود که ام ان پی ها، پس از ادغام در بافت های انسانی، به ویژه در پلاک شریانی، ممکن است به آسیب شناسی های قلبی-عروقی کمک کنند یا آنها را تشدید نمایند و منجر به افزایش خطر حوادثی مانند انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی)، سکته مغزی یا مرگ شوند.

این فرضیه بر اساس مکانیسم های شناخته شده ای بود که پیشنهاد شده ام ان پی ها از طریق آنها بر سلامت عروق تأثیر می گذارند، از جمله القای استرس اکسیداتیو، التهاب و آپوپتوز در سلول های اندوتلیال و سایر سلول های عروقی.

محققان قصد داشتند این مشاهدات را از مدل های پیش بالینی به جمعیت انسانی گسترش دهند، و به این ترتیب یک شکاف مهم در درک ما از پیامدهای آلودگی محیطی بر سلامت قلبی-عروقی را پر کنند. با تمرکز بر بیمارانی که تحت عمل جراحی اندارترکتومی کاروتید (یک روش برای برداشتن پلاک آترواسکلروتیک از شریان کاروتید) قرار گرفتند، این مطالعه ارزیابی مستقیمی از وجود ام ان پی ها در ضایعات عروقی و سهم احتمالی آنها در خطر قلبی-عروقی ارائه داد.

آنها چه چیزی را آزمایش کردند؟

این مطالعه به طور خاص وجود و غلظت ام ان پی ها را در نمونه های پلاک آترواسکلروتیک که از بیماران تحت عمل جراحی اندارترکتومی کاروتید برای بیماری بدون علامت شریان کاروتید برداشته شده بود، بررسی کرد.

هدف، شناسایی و اندازه گیری ام ان پی ها در پلاک آترواسکلروتیک برداشته شده بود. این مطالعه بر شناسایی انواع پلاستیک های موجود در پلاک ها، با تأکید ویژه بر پلی اتیلن و پلی وینیل کلراید تمرکز داشت، که بر اساس شیوع و تأثیرات بالقوه آن ها بر سلامت، اصلی ترین ام ان پی ها مورد نظر بودند.

افزون بر شناسایی وجود ام ان پی ها، مطالعه می خواست ببیند آیا این یافته ها با نتایج قلبی-عروقی همبستگی دارند یا خیر. نقطه پایانی اولیه، ترکیبی از انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی یا مرگ به هر علت بود که بیماران با ام ان پی ها شناسایی شده در پلاک هایشان با آنهایی که این ذرات را نداشتند، مقایسه شدند.

برای درک بیشتر مکانیسم های بالقوه پشت این ارتباطات مشاهده شده، مطالعه همچنین سطوح نشانگرهای زیستی التهابی مختلف در پلاک ها، مانند اینترلوکین ها و فاکتور نکروز تومور آلفا را از طریق روش های ELISA و ایمونوهیستوشیمی ارزیابی کرد.

با بررسی این مولفه ها، مطالعه به دنبال ایجاد یک ارتباط مستقیم بین آلودگی محیطی، به ویژه وجود ام ان پی ها در بافت های عروقی، و خطر حوادث قلبی-عروقی بود، و به این ترتیب به درک ما از چگونگی تأثیر آلاینده های مصنوعی بر سلامت انسان کمک کرد.

یافته ها

ام ان پی ها در پلاک شریان کاروتید بخش قابل توجهی از جمعیت بیماران شناسایی شدند. به طور خاص، پلی اتیلن در 58.4 درصد از بیماران (150 از 257 نفر) یافت شد. پلی وینیل کلراید نیز در 12.1 درصد از بیماران (31 از 257 نفر) شناسایی شد. این یافته حضور این ذرات را در ضایعات آترواسکلروتیک تأیید می کند.

بیمارانی که ام ان پی ها در پلاک آترواسکلروتیک آنها شناسایی شده بود، در مقایسه با آنهایی که ام ان پی نداشتند، خطر بسیار بالاتری برای تجربه یک انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی یا مرگ به هر علت داشتند. این مطالعه یک نسبت خطر 4.53 را گزارش کرد.

مطالعه همچنین ارتباط بین وجود ام ان پی ها و سطوح نشانگرهای زیست التهابی در پلاک را بررسی کرد. بیمارانی که ام ان پی ها را در پلاک های خود داشتند، سطوح بالاتری از نشانگرهای التهابی را نشان دادند، که مکانیسم بالقوه ای را نشان می دهد که ام ان پی ها از طریق آن می توانند در خطر ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی نقش داشته باشند.

این یافته ها پتانسیل ام ان پی ها را به عنوان یک عامل خطر جدید برای بیماری های قلبی-عروقی برجسته می کند، و آلودگی محیطی را با نتایج سلامت انسانی نزدیک تر مرتبط می سازد. همچنین یک گام رو به جلو در درک پیامدهای گسترده تر آلودگی پلاستیکی، به ویژه در مورد سلامت قلب و پتانسیل ام ان پی ها برای تحریک فرآیندهای التهابی در ضایعات عروقی است.

این یافته ها چه معنایی دارند؟

شناسایی ام ان پی ها در پلاک های شریان کاروتید و ارتباط آنها با افزایش حوادث قلبی-عروقی، ام ان پی ها را به عنوان یک عامل خطر زیست محیطی جدید برای بیماری قلبی-عروقی معرفی می کند.

همبستگی بین حضور ام ان پی ها و نشانگرهای زیست التهابی بالا در پلاک، یک مکانیسم احتمالی عمل را پیشنهاد می کند. ام ان پی ها ممکن است از طریق ترویج التهاب در ضایعات عروقی به خطر قلبی-عروقی کمک کنند، که یک مسیر بیماری زا شناخته شده در توسعه و پیشرفت آترواسکلروز است.

این یافته ها نگرانی های قابل توجهی را در زمینه بهداشت عمومی و محیط زیست نشان می دهد و بر لزوم استراتژی هایی برای کاهش آلودگی  ام ان پی ها تأکید دارد. با توجه به استفاده گسترده و ماندگاری پلاستیک ها در محیط زیست، این تحقیق بر اهمیت ارزیابی مجدد شیوه های مدیریت پسماند و کاهش استفاده از پلاستیک برای کاهش خطرات سلامت قلبی-عروقی تأکید می کند.

این مطالعه بر ضرورت تحقیقات بیشتر برای بررسی شیوع ام ان پی ها در جمعیت ها و محیط های متنوع تر، مکانیسم های دقیق آنها در کمک به آسیب شناسی قلبی-عروقی و مداخلات مؤثر برای به حداقل رساندن مواجهه و خطرات سلامتی مرتبط، تأکید دارد.

تصویربرداری با میکروسکوپ الکترونی عبوری وجود ذره هایی با لیه های نامنظم را نشان داد که احتمالا منشا خارجی داشتند و درون ماکروفاژهای فومی موجود در پلاک آتروماتوز و همچنین ماده بی شکل پلاک مشاهده شدند.

این چگونه بر شما تأثیر می گذارد؟

این یافته ها چندین پیامد برای تغییرات سبک زندگی با هدف کاهش مواجهه با این آلاینده ها و کاهش خطرات بالقوه سلامتی آنها دارد. در اینجا توصیه های عملی برای افرادی که به دنبال به حداقل رساندن مواجهه با ام ان پی ها و در نتیجه کاهش خطر قلبی-عروقی خود هستند، آورده شده است:

کاهش استفاده از پلاستیک: در زندگی روزمره، جایگزین هایی برای پلاستیک های یکبار مصرف انتخاب کنید. از کیسه ها، بطری ها و ظروف قابل استفاده مجدد که از مواد ایمن تر و پایدار مانند شیشه، فولاد ضد زنگ یا بامبو ساخته شده اند، استفاده کنید. کاهش وابستگی به محصولات پلاستیکی می تواند تولید کلی و در نهایت تجزیه آنها به ام ان پی ها را کاهش دهد. بسیاری از غذاهای کنسروی از قوطی هایی استفاده می کنند که با پلاستیک حاوی بیسفنولپ ای پوشیده شده اند. جستجوی قوطی های بدون این ماده می تواند مواجهه شما را نه تنها با آن بلکه با ریزپلاستیک هایی که ممکن است از این پوشش های پلاستیکی مشتق شوند، کاهش دهد.

پرهیز از گرم کردن غذا در ظروف پلاستیکی: هنگام گرم کردن غذا، به جای ظروف پلاستیکی، ظروف شیشه ای یا سرامیکی را انتخاب کنید. گرم کردن پلاستیک می تواند منجر به نفوذ مواد شیمیایی و به طور بالقوه ام ان پی ها به غذا شود و مواجهه شما را افزایش دهد. شیشه و سرامیک جایگزین های ایمن تری هستند که این خطر را ندارند.

انتخاب الیاف طبیعی: به جای الیاف مصنوعی، لباس هایی از الیاف طبیعی مانند پنبه، پشم، ابریشم یا کنف بپوشید، زیرا الیاف مصنوعی، به ویژه در طول شستشو، ریزالیاف پلاستیکی را به محیط می ریزند. همچنین، از لوازم نظافت با الیاف طبیعی مانند اسفنج و برس استفاده کنید.

توجه به محصولات آرایشی و بهداشتی: از محصولات آرایشی، خمیردندان و محصولات مراقبت از پوست حاوی ریزدانه ها یا پلی اتیلن خودداری کنید. به دنبال محصولاتی با مواد طبیعی یا محصولاتی باشید که برچسب «بدون ریزپلاستیک» دارند.

دفع و بازیافت صحیح پلاستیک: پسماندهای پلاستیکی را به درستی دفع کرده و در برنامه های بازیافت شرکت کنید. مدیریت صحیح پسماند احتمال تجزیه پلاستیک ها به  ام ان پی ها در محیط را کاهش می دهد.

حمایت و ترویج سیاست های زیست محیطی: از سیاست ها و طرح هایی که با هدف کاهش آلودگی پلاستیکی، افزایش تلاش های بازیافت و توسعه جایگزین های زیست تخریب پذیر برای پلاستیک های معمولی هستند، حمایت کنید. در تلاش های محلی برای پاکسازی برای کاهش پسماند پلاستیکی در جامعه خود، از جمله سواحل، رودخانه ها و مناطق شهری، شرکت کنید یا آنها را سازماندهی کنید.

چرا شهر ممنوعه پکن مثل یک ریزتراشه طراحی شده؟ نگاهی تازه به معماری قدرت در چین باستان(+عکس)

بیشتر بخوانید:

ریزپلاستیک‌ها از راه تنفس می‌توانند وارد مغز شوند

واشنگتن پست : ریزپلاستیک ها در پروتئین ها هم وجود دارند

بیماری‌های قلبی کشنده اما قابل پیشگیری

تماشاخانه

نظام آموزشی ایران، دستگاه تولید نابرابری/ حتی با شاد پوشیدن معلمان مشکل دارند/ شخصیت روحانیون در مدارس تخریب شد/ با روزی 7 بخشنامه مدارس را خفه می کنند/ درباره «کوروش کبیر» فقط یک سطر و نیم نوشته‌اند/ گردش مالی ۴۵ هزار میلیاردی مؤسسات کنکوری/ به امید آشتی مدارس با موسیقی (فیلم)

«جزایر فارو» و تونل های منحصر به فردش (فیلم)

فیلم های دیگر