برچسب ها - جواب مطهری

سخن شما در توصیه به لزوم علنی نکردن انتقاد، خلاف توصیۀ صریح امیرالمؤمنین (ع) است (من هرگز با ادبیات خودتان شما را متهم به توهین به حضرت نمی کنم): «و اما حقّى علیکم فالوفاء بالبیعه و النصیحه فى المشهد و المغیب» (نهج البلاغه، خطبه 34). امیر مؤمنان (ع) یکی «از حقوق خودشان بر مردم» (نه بر عکس) را این می داند که مردم در علن و خفا نصیحتهای خود را – که اعم از انتقاد است – مطرح کنند و سخنی از مقاصد شوم و پلید هم به میان نمی آورند با آنکه همیشه این احتمال در انتقادات علنی هست. در این کلام، امام علی (ع) حتی «نصیحت علنی» را بر «نصیحت مخفیانه» مقدم داشته اند.