دکتر حمید بهبهانی ، وزیر راه در طول سالهای گذشته همواره چه در مقام استاد دانشگاه ، معاون شهردار و یا وزیر و معاون وزیر در کنار محمود احمدی نِژاد بوده است. شاید به دلیل همین سابقه است که علیرغم حاشیه های بسیار در دوره های مختلف فعالیت در دانشگاه علم و صنعت، شهرداری تهران و این اواخر هم در وزارت راه هیچگاه ترسی برای استعفا و یا کنار گذاشته شدن سراغ بهبهانی نیامده است.
به گزارش «شفاف»، شاید اگر حمید بهبهانی کمی به دور و اطراف خود در خارج از مرزهای داخلی نگاه می کرد، متوجه می شد که اغلب مدیران و مسئولانی که با چنین حوادث و اتفاقات ناگواری در حوزه مسئولیت شان مواجه می شوند در اولین قدم، راه عذرخواهی و استعفا را در پیش می گیرند تا شاید از این طریق توانسته باشند قدری از خشم و عصبانیت مردم کشورشان را فرو بنشانند.
کافی است به چند مورد از استعفاهایی که در کشورهای مختلف دنیا و به دلایل گوناگون صورت گرفته نگاهی بیندازیم تا اهمیت موضوع روشن تر شود.
1- وزیر اقتصاد پرتغال به علت شکلک درآوردن در پارلمان و توهین به یکی از نمایندگان حزب مخالف مجبور به استعفا شد.
2- نخست وزیر پرو با پذیرش هزینه های سیاسی درگیریهای 5 ژوئن سال جاری میان سرخپوستان و نیروهای پلیس که منجر به کشته شدن 24 مامور و 10 شهروند گردید، از سمت خود استعفاء کرد.
3- شیوراج پاتیل ، وزیر کشور هند به دلیل ناتوانی در تامین امنیت داخلی کشورش مورد انتقاد شدید رسانه ها قرار گرفت و نامه استعفای خود را برای نخست وزیر هند فرستاد.
4- وزیر بهداشت اسبق انگلیس دلیل استعفای خود را مشغله کاری و تلاش برای ادامه تحقیقاتش در کالج سلطنتی انگلیس عنوان کرده بود.
این در حالی است که بهبهانی وزیر راه در بهمن سال 87 و به دنبال سقوط یک فروند هواپیمای 140 که منجر به کشته شدن 5 سرنشین آن شد، اعلام کرد که "ایمنی در اولویت برنامه های حمل و نقل کشور قرار دارد و سعی کرده ایم آمار حوادث در این بخش را به میزان قابل توجهی پایین بیاوریم."
وزیر راه همان زمان در خصوص علت این سانحه گفته بود که "در چند سال اخیر هیچ گونه سانحه سقوط هواپیما نداشته ایم. البته به طور جزیی ترکیدگی لاستیک و یا آتش گرفتن چرخ هواپیما رخ داده است اما خطرات جدی نبوده اند که تلفات جانی در پی داشته باشند".
و حالا کشته شدن قریب به 200 نفر از هموطنان در دو حادثه هوایی اخیر در قزوین و مشهد نیز برای کنار رفتن بهبهانی از وزارت راه کافی نیست و او بدون اینکه خم به ابرو بیاورد و بخواهد از مردم بابت این اتفاقات تلخ عذرخواهی کند، همچنان بر مسند کار قرار دارد. پس او را باید نترس ترین وزیر دولت دهم نامید که بدون هیچ ترس و واهمه ای از حوادثی که به وقوع می پیوندد، صندلی وزارت را رها نمی کند!!
چه می دانیم! شاید در معرض خطر رای مجدد گرفتن کابینه در اواخر فعالیت آن مانع این اقدام شجاعانه بهبهانی شده است.