انتقاد حسین شریعتمداری از جامعه روحانیت

این اقدام آیت الله مهدوی کنی قبل از هر تحلیل دیگری حکایت از آن دارد که ایشان به عنوان یک مجتهد برجسته، انقلابی و باتقوا، نظر نهایی جامعه روحانیت را با تکلیف الهی خویش منطبق ندانسته و برای ادای تکلیف، خود را ملزم به اعلام نظر شخصی دیده‌اند

حسین شریعتمداری در یادداشت روز کیهان به عدم اعلام موضع حمایت جامعه روحانیت از احمدی‌نژاد پرداخته و نسبت به آن انتقاد کرده است.

مدیرمسئول کیهان در مطلب خود که در شماره روز چهارشنبه این نشریه منتشر شده با اشاره به اعلام حمایت آیت الله مهدوی کنی از احمدی نژادآورده است:«این اظهارنظر با توجه به مراتب برجسته علم و تقوای حضرت آیت الله مهدوی کنی از دو زاویه قابل ارزیابی است؛ الف: آن که ایشان بر حفظ جایگاه نهاد محترم جامعه روحانیت مبارز به عنوان یک تشکل نقش آفرین در عرصه سیاسی کشور تاکید دارند و به همین علت نادیده گرفتن ضوابط و آئین نامه های درون سازمانی را به مصلحت نمی‌دانند بنابراین در مصاحبه خویش نه فقط کمترین خدشه‌ای بر تصمیم جامعه روحانیت مبارز وارد نکرده‌اند بلکه با توضیح درباره علت این تصمیم یعنی نرسیدن به حد نصاب دوسوم آراء، نظر نهایی جامعه را در انطباق کامل با ضوابط و آئین نامه‌های داخلی این تشکل نیز دانسته‌اند».

وی افزوده است: «اقدام حضرت آیت الله مهدوی کنی اما، از زاویه دیگری نیز قابل ارزیابی است و آن، اعلام نظر شخصی ایشان است که با نظر نهایی جامعه یعنی سکوت درباره کاندیدای اصلح متفاوت است. این تفاوت از آن جهت معنی دار است که آیت الله مهدوی کنی دبیرکل جامعه محترم روحانیت مبارز است و به طور طبیعی بیش از دیگر اعضا نسبت به تصمیم‌ها و مواضع جمعی جامعه روحانیت حساسیت دارند. بنابراین چرا علی رغم تصمیم جامعه روحانیت به سکوت، ایشان اصرار داشته‌اند نظر شخصی خود را اعلام فرمایند؟ این اقدام آیت الله مهدوی کنی قبل از هر تحلیل دیگری حکایت از آن دارد که ایشان به عنوان یک مجتهد برجسته، انقلابی و باتقوا، نظر نهایی جامعه روحانیت را با تکلیف الهی خویش منطبق ندانسته و برای ادای تکلیف، خود را ملزم به اعلام نظر شخصی دیده‌اند».

شریعتمداری افزوده است: «بدیهی است نمی‌توان از تمامی اعضای محترم جامعه روحانیت مبارز انتظار داشت که برداشت و نظری مشابه حضرت آیت الله مهدوی کنی داشته باشند، بلکه نظر یکایک آن عزیزان به عنوان روحانی متعهد و انقلابی قابل احترام است، اما براساس دیدگاه مبارک و بارها اعلام شده حضرت امام(ره) که نظری برخاسته از اسلام ناب محمدی(ص) است، حضور روحانیت متعهد در تمامی عرصه هایی که پای اسلام و انقلاب و سرنوشت نظام در میان است، ضروری و غیرقابل اجتناب است».

شریعتمداری ادامه داده است: «اکنون با توجه به توصیه‌های اکید حضرت امام(ره) و جایگاه و نقش تعریف شده روحانیت در اسلام که خوشبختانه همیشه - جز مواردی اندک و کم شمار- الگو و راهنمای روحانیت معظم و فداکار بوده است، باید -با عرض پوزش- خطاب به جامعه محترم روحانیت مبارز گفت؛ موضع رسمی این جامعه محترم هرچه باشد، «سکوت» نمی‌تواند و نباید باشد. ممکن است گفته شود وقتی جامعه روحانیت در حمایت از هیچیک از 4 کاندیدای مطرح به حد نصاب دوسوم نرسیده است، چاره‌ای جز سکوت ندارد! که در پاسخ باید گفت؛ مگر اعلام نظر در این باره منحصر به معرفی یکی از 4 نامزد حاضر در صحنه است؟! که نقطه مقابل آن سکوت باشد؟! جامعه محترم روحانیت مبارز می‌تواند-و ضرورت دارد- که به عنوان وظیفه روحانی خود چنانچه برای معرفی یک کاندیدا به نتیجه واحد و حدنصاب دو سوم نرسیده است، طی بیانیه‌ای معیارها و ملاک‌های مورد قبول اسلام و انقلاب برای انتخاب نامزد اصلح را به اطلاع عموم برساند و از این طریق به مردم برای گزینش کاندیدای اصلح کمک کند، بی آن که از نامزد مشخصی نام ببرد. این معیارها به آسانی از میان آموزه های اسلامی و رهنمودهای فراوان و همه جانبه حضرت امام(ره) قابل استخراج و ارائه به مردم است».

شریعتمداری در بخش دیگری از این یادداشت آورده است: «و بالاخره، علاوه بر آن که «سکوت» در شرایط حساس کنونی زیبنده جامعه محترم روحانیت مبارز نیست و اعلام معیارها و ملاک‌ها برای انتخاب اصلح انتظار طبیعی و منطقی مردم از روحانیت است، این درخواست از آن جهت نیز ضروری است که مبادا برخی جریانات ناسالم به این توهم دامن بزنند که مثلاً در میان اعضای محترم جامعه روحانیت مبارز- خدای نخواسته- افرادی نیز یافت می‌شوند که اعلام معیارهای مورد نظر امام راحل(ره) را به زیان نامزد مورد علاقه خود تلقی می‌کنند! که صد البته نمی‌تواند چنین باشد، اما، دوری از موضع اتهام نیز واجب است».

کانال عصر ایران در تلگرام