حذف یک مستند از جشنواره سینما حقیقت به بهانه «عدم پخش فیلم از شخصیت‌های زنده سیاسی» یک پرسش ساده را در ذهن راه انداخت که چرا آدم های زنده باید حذف شوند.

عصر ایران؛ روح الله صالحی- حذف مستند زندگی فائزه هاشمی از جشنواره سینما حقیقت به بهانه «عدم پخش فیلم از شخصیت‌های زنده سیاسی» یک پرسش ساده را در ذهن راه انداخت که چرا آدم های زنده باید حذف شوند.

انگار آدم های مرده بیشتر به کار ما می آیند آن ها که در گور خفته اند و در گذشته جا مانده اند و حال را می شود براساس نیات شخصی تفسیر کنیم.

از آن جا که آدم های زنده در حال پوست اندازی فکری هستند نمی شود به آن ها تکیه زد چیزی شبیه احساس انحرافی که آیت الله مصباح برای احمدی نژاد به کار برد انگار نمی شود روی دیوار او هم یادگاری نوشت.

آدم های زنده باید تغییر کنند یا همیشه همانی باشند که سی ،چهل سال پیش بوده اند؟

این سخن رهبر فقید انقلاب مشهور است که «ملاک حال افراد است». کمتر کسی فکر می کرد شاه کلید این روزها این جمله است .چرا که آدم های موفق در حال زندگی می کنند و اگر حال افراد با حال روزگار یکی نباشد چرخش خوب نخواهد چرخید.

این که قرار باشد افراد همواره آنی باشد که سی سال پیش زیسته اند که منطبق بر حال و احوال توسعه مداری روزگار پیش نرفته اند.

این که به واسطه زنده بودن افراد و احتمال لغزش آن ها به واسطه تغییر لحظه ای ما خود را به ندیدن بزنیم که مبادا پرشان به پر ما بخورد و خسارتش از جیب جشنواره پرداخت شود.

باید بپذیریم افراد در چهارچوب قانون اساسی مجاز به فعالیت های سیاسی ،اجتماعی و...هستند و هیچ کس نباید به واسطه نوع نگاهش از جشنواره ای و کتابی و قاب تصویری حذف شود.

آدم های مرده به تاریخ پیوسته اند مگر آن هایی که فکرشان برای همه ی تاریخ انسانیت بکر و تازه مانده و خواهد ماند و هستند آدم های زنده که این چنین اند و ما نباید با ندید گرفتن شان منتظر باشیم اجل بیاید و برشانه شان فرمان کوچ بزند که شیون ما عین نفاق خواهد شد و می دانیم نفاق کاران چه خواهند شد.

آدم های زنده،زنده اند به همین سادگی سعی نکنیم نباشند چون شبیه ما فکر نمی کنند اتفاقا بگذاریم افکار در هوای شهر چرخی بزند اگر به خویش مطمئن هستیم مردم سبدهای خریدشان را از بهترین ها پر می کنند و این قانون نا نوشته خط هستی است و با ندید گرفتن بعضی ها این فرصت تبلیغاتی را فراهم می کنیم که از سر حساسیت و نوبرانه بودن چند دانه ای بخرند و جیب شان خالی باشد برای خرید فکری از جنس ما.