مطالعات متعدد گذشته نشان داده است كه چاقي و افزايش وزن خطر بيماري‌هاي قلبي و عروقي را افزايش مي‌دهد. طي دهه اخير اهميت چاقي شكمي در حفظ سلامتي، بيش از چاقي بصورت كلي گرديده است و محققان به اثرات مختلف چاقي شكمي پرداخته‌اند.

در مقاله‌اي طي هفته‌هاي قبل، اهميت چاقي شكمي در ايجاد بيماري‌هاي قلبي حتي با وزن طبيعي مورد تاكيد قرار گرفت.

مطالعات قبلي نشان داده است: افراد با چاقي سيبي شكل، به طور خاص در معرض خطر گرفتگي عروق، فشار خون بالا و ديابت قرار دارند. چاقي شكمي با سرطان‌هاي خاصي از جمله سرطان كليه و روده بزرگ نيز ارتباط دارد.

يك پژوهش گسترده در زنان نشان داده است: در خانم‌هايي كه شكم بزرگ دارند صرفنظر از وزنشان، خطر مرگ زودرس بر اثر بيماري‌هاي قلبي و سرطان افزايش مي‌يابد. اين يافته‌ها كه در مجله علمي Circulation در شماره آوريل 2008 چاپ شده است، تاييد مي‌كند: زماني كه مشكلات مرگ و مير ناشي از چاقي پيش مي‌آيد محل تجمع چربي، نقش بسيار مهمتري از افزايش وزن به‌طور كلي دارا مي‌باشد.

در اين مطالعه، دكتر ژانگ و همكارانش از دانشكده پزشكي هاروارد و انستيتو ملي سلامت آمريكا، با بررسي بيش از 44000 زن آمريكايي طي 16 سال دريافتند: زنان ميانسال و مسن كه چاقي شكمي دارند (بيش از 88 سانتيمتر دور كمر) نسبت به همتايان لاغر خود مستعد مرگ زودرس به دليل بيماري‌هاي قلبي و سرطان بوده‌اند.

اين بدان معناست كه خطر مرگ به علت بيماري‌هاي قلبي و سكته‌هاي مغزي در زنان مبتلا به چاقي شكمي در مقايسه با زنان با دور كمرطبيعي( باريكتر از 71 سانتيمتر) دو برابرمي باشد.

اين مطالعه همچنين خطر مرگ در افراد با چاقي شكمي در اثر سرطان‌هاي مختلف را 63 درصد بيشتر از افراد با تراكم طبيعي چربي شكمي گزارش مي‌نمايد لذا اين مطالعه مشخص مي‌نمايد خطرمرگ ناشي از دور كمر بزرگ ، مستقل ازچاقي بصورت كلي مي‌باشد و براي جلوگيري از مرگ زودرس داراي اهميت ويژه‌اي مي‌باشد كه اين موضوع در سنين بالاتر از اهميت بيشتر برخوردار مي‌باشد.

اين بدان معناست كه اگرچه حفظ وزن سالم بايد همچنان به عنوان يك پايه مهم در پيشگيري از بيماري‌هاي مزمن و مرگ‌هاي نابهنگام مدنظر باشد ولي حفظ اندازه مناسب كمر و جلوگيري از چاقي شكمي حتي بيش از آن مي‌تواند مهم باشد.

اين‌كه چاقي شكمي چگونه علاوه بر افزايش خطر بيماري‌هاي قلبي و سرطان، خطر مرگ زودرس ناشي از اين بيماري‌ها را افزايش مي‌دهد نياز به مطالعات آتي دارد. ولي مطالعات باليني نشان داده است كه تجمع چربي زياد در ناحيه شكم، سطح كلسترول خون را بالا برده و مقاومت به انسولين، به‌عنوان يك پيش زمينه ديابت نوع 2، را افزايش مي‌دهد.

علاوه بر آن تجمع بافت چربي در اين ناحيه از بدن باعث التهاب كلي مي‌شود. هر كدام از اين آثار متابوليك مي‌تواند افزايش خطر بيماري‌هاي قلبي و نيز سرطان‌هاي خاص را باعث گرديده و تاسف بارتر از آن باعث افزايش خطر مرگ ناشي از آن بيماري‌ها شود.

کانال عصر ایران در تلگرام