عصرایران؛مسعود حسینی - کاروان 55 نفره ورزشی ایران با کسب یک مدال طلا و یک برنز به کار خود در بیست و نهمین دوره رقابت های المپیک پایان داد که این موضوع برای ورزش کشوری که مدیران آن وعده و وعیدهای بسیار داده بودند، فاجعه آمیز به حساب می آید.
محمد علی آبادی رئیس سازمان تربیت بدنی که همواره در سخنان خود تاکید می کند که کارهای زیربنایی برای این ورزش انجام داده، اکنون باید به این پرسش بزرگ پاسخ دهد که چرا کارهای زیربنایی او و زیرمجموعه اش در پکن به بار ننشست و کجای کار ایراد داشت؟
روزی یکی از مربیان بوکس کوبایی که برای تدریس به ایران آمده بود گفت یک مدال طلای المپیک یک میلیون دلار هزینه دربردارد و با توجه به اینکه سازمان تربیت بدنی به گفته خودش میلیاردها تومان برای حضور ورزشکاران در رقابت های المپیک هزینه کرده اکنون باید پرسید آیا تنها باید یک مدال طلا سهم این کاروان باشد؟
آیا می توان امیدوار بود مدیران حال حاضر به خاطر ندانم کاری های خود، از ایرانیان عذرخواهی کنند تا به اندازه سرسوزنی مرهمی باشد بر دل ریش آنها؟ آیا می توان امیدوار بود که هیچکس پشت مدال هادی ساعی پنهان نشود و آن را مایه مباهات ملت سرافراز ایران تلقی نکند؟ این ملت بابت پولی که هزینه کرده مدال نگرفته و متهمان ناکامی حتما باید در دادگاه ورزش کشور جواب پس بدهند.
1 - جون آدمها
2 - احترام و ارزش براي همنوع
3 - اشتباه كردن
4 - پوزش خواستن از انجام خطا
5 - استعفا دادن
6 - طلبكار نبودن از ملت
به اميد آن روز