تهران پایتخت مد جهان اسلام می‌شود؟

 باشگاه خبرنگاران جوان نوشت:

همیشه شعارها و رویاها از آن گفته های مسوولان و مدیرانی است که قصد دارند تا با برجسته سازی فعالیت های تحت مدیریت خود، امکان بزرگنمایی مجموعه فعالیت های تحت مدیریت خود را افزایش دهند؛ اما ادعایی که در تیتر ذکر شده است ، نه تنها یک شعار نیست بلکه با توجه به ظرفیت ها و توانمندی های هنرمندان طراح لباس کشورمان ، هدف گذاری ارزشمندی است که می توان با شناخت راه بدان دست یافت.
نگاهی به کشورهای منطقه که تمرکز و توان خود را بر اساس طراحی های لباس اسلامی قرار داده اند نشان می دهد که از سر اتفاق ، هنرمندان ایرانی در طراحی پوشش های مورد توجه و ارزشمند اسلامی قدم ها را سریع تر پیموده اند.
 
شاید توجه بیش از اندازه به برندهای غربی در کشورهایی چون ترکیه، اردن، امارات متحده عربی و حتی جمهوری  آذربایجان که بازار عظیمی از مخاطبان سلیقه پوشش اسلامی دارند، طراحان لباس این کشورهای را د سایه بازار لباس هایی با المان ها و نشانه های بین المللی قرار داده است.
 
 شاید برخی منتقدان به این نکته اشاره کنند که مگر تکنیکی در هنر می تواند با مولفه های اعتقادی طبقه بندی شود؟ باید گفت که درست است که هنر می تواند مولفه های جهانی یکسانی داشته باشد و اساس زیبایی شناسی در تکنیک و فرم غیر قابل تفکیک باشد اما در معنا و محتوا می تواند دارای اثرگذرای ذهنی و مفهومی بر روی مخاطبان باشد و نیاز جامعه ای که المان ها و نشانه های مشخصی را ترویج کرده باشد.
 
*شمال آفریقا؛ دنیای مد اروپایی
 
 بنابراین بدون اینکه درگیر واژه ها باشیم و نگاه خود را معطوف به جزییات کنیم می توانیم ادعا کنیم که در کشور ایران بهترین طراحان و و هنرمندان استایلیست حضور دارند که اتفاقا در حال همگامی با سیاست هاس جاری کشور هستند و توان این را دارند که اقدام به مدسازی و ایجاد جریانی همسو در جامعه ای با وسعت خاورمیانه باشند.
 
طبیعی است که اساس طراحی لباس کشورهای اسلامی شمال آفریقا کاملا بر اساس معیارها و شاخص های بین المللی است و الجزایر، تونس و مصر توان طراحی خود را بر اساس استایل فرانسوی و ایتالیایی قرار داده اند و اتفاقا بهترین طراحان لباس اسلامی که در سطح دنیا فعالیت می کنند از همین کشورها برخاسته اند. اما این ها هیچ کدام مولفه ها و نشانه های اسلامی را در آثار خود  به شکل بارز نشان نمی دهند.
 
*مالزی و اندونزی؛ چالش بزرگ صنعت
 
در کشور های شرقی آسیا نیز صنعت تولید با توجه به حجم بالای صادرات این کشورها در زمینه پوشاک به سراسر جهان تمرکز طراحان معطوف به تامین نیاز صادراتی است. در این کشورها البته تلاشهای موثری صورت گرفته است تا مد و لباس اسلامی و ایرانی به نمایش در بیاید.  به عنوان نمونه باید به فستیوال لباس های اسلامی در مالزی اشاره کرد که هر سال برگزار می شود و البته تاکنون طراحان لباس های ایرانی در آن حضوری فعال نداشته اند. این تقابل صنعت و هنر در مالزی روند را به سود شرکت های تولیدکننده مواجه کرده است و طراحان لباس اسلامی بیشتر در تلشا برای رسیدن به چرخه صنعت هستند.
 
*مسیر طراحی لباس ایرانی برای جهانی شدن
 
اما راهکارهای رسیدن طراحان لباس ایرانی وابسته به چند متغیر اساسی است که باید تیتروار به این مولفه ها اشاره کرد.
 
1-   معرفی و ارائه در سطح بین المللی : در کشورهای منطقه هر ساله کشورهای مختلفی برگزار می شود که هر ساله می تواند مایه نمیاش و معرفی طراحان لباس ایرانی به تولیدکنندگان و طراحان و تعامل با ایشان برای سرمایه گذاری بر روی هنر ایرانی باشد.
 
2-   دعوت از طراحان و تولیدکنندگان کشورهای منطقه : این اتفاق هر ساله با سرمایه گذاری های کلان در کشورهای همسایه انجام می شود که سرمایه گذاران کشورهای خارجی برای حضورد ر کشورهای خود به منظور سرمایه گذاری بر روی آثار طراحی شده در کشور دعوت می کنند. چرا نباید ما در فستیوال های بزرگ خود شاهد حضور شرکت های بزرگ دنیا باشیم.
 
3-   تعامل با رسانه های جهانی: واقعیت این است که کشور ما در 4 سال اخیر در مسیری طلایی برای برقراری ارتباطات گسترده با دنیای مد فراهم شده که باید این فضا را با برنامه ریزی دقیق مدیریت کرد و به حق نباید از تلاش های کارگروه ساماندهی مد و لباس گذشت که توانسته نظر قاطبه جامعه را با خود برای آغاز دوران طلایی مد و لباس در کشور همراه سازد.
 
در پایان باید یه این نکته توجه داشت که نباید همه انتظارها را از بخش دولتی داشته باشیم و گروه ها و موسسات خصوصی باید نگاه ملی خود را فراتر برده و تهران را آماده مرکزی مهم در دنیای مد منطقه کنند.