از روزی که فیفا اعلام کرد برای مستقل کردن فوتبال و یکسان سازی شرایط اداره این ورزش در سراسر جهان با هیچ قدرت و نهاد دولتی شوخی ندارد، می شد حدس زد برای باقی ماندن در مناسبات و مراودات فوتبال بین المللی باید خواسته های فیفا را تامین کرد، اما آن زمان خطر تعلیق از نگاه هیچکس جدی نبود تا اینکه در سال 2006 میلادی فیفا به خاطر شائبه دخالت سیاست در فوتبال ایران، حکم تعلیق فوتبال ما را به اجرا گذاشت.
صدالبته به هر زحمتی بود به لطف رایزنی و مهمتر از همه به واسطه پذیرفتن شرایط فیفا از خطر تعلیق فرار کردیم، اما حالا یک بار دیگر خطر تعلیق و طرد شدن از فوتبال بین الملل را احساس می کنیم.
این بار AFC به مسایل داخلی و جزییات فوتبال ایران ورود کرده است. کنفدراسیون فوتبال آسیا که پشتوانه اش حمایت های قاطع فیفاست، اعلام کرده از سال 2009 فقط کشورهای آسیایی می توانند در رقابت های جام باشگاه های آسیا نماینده داشته باشند که شرایط داخلی فوتبال شان را با شرایط مورد نظر فیفا تطبیق دهند.
اما فوتبال ایران برای این تطابق غیر از مسایل پیش پا افتاده ای چون افزایش بازیکنان دارای قرارداد حرفه ای هر باشگاه از سطح 10 بازیکن تا سقف 16 بازیکن و همچنین مسقف کردن بخشی از ورزشگاه ها، با مشکلات و معضلات بزرگ تری روبه روست.
AFC که اجرا کننده قوانین فیفا در فوتبال آسیاست برای استقلال مالی فدراسیون فوتبال ایران و باشگاه های ایرانی روی حق پخش تلویزیونی فوتبال انگشت گذاشته و در راستای یکسان سازی شرایط فوتبال در ایران با سایر کشورهای دنیا از غیبت بانوان در در جمع تماشاگران ایراد گرفته و به فوتبال ما فقط حداکثر تا پایان اردیبهشت فرصت داده از صدا و سیما و حتی از شبکه های خارجی (در صورت به توافق نرسیدن با صداو سیمای خودمان) برای پخش هر مسابقه فوتبال حق پخش تلویزیونی بگیرد و همچنین زمینه حضور بانوان را در ورزشگاه ها فراهم کند.