عصرایران - در روزهای پایانی اسفندماه ،سازمان لیگ فوتبال پیشنهاد کرده بود که سقف قرارداد های فوتبال کاسته شود.دلیل طرح این پیشنهاد عدم رونق اقتصادی کشور عنوان شده بود و اینکه فوتبال هم باید مانند سایر مشاغل که به خاطر مشکلات اقتصادی درآمد کمتری داشته اند درآمد کمتری داشته باشد. هرچند به نظر می رسد که این پیشنهاد اصولی و مناسب با شرایط زمانی است اما حقیقت این است که قراردادن سقف قرارداد مالی برای فوتبالیست ها و باشگاه ها هیچ گاه نتیجه ای درست نداشته است.
پیش از این و در دوره ای که عزیزمحمدی نایب رییس فدراسیون فوتبال بود بارها ناکارآمدی رعایت سقف قرارداد به نمایش گذاشته شد و این مساله تا امروز هم ادامه دارد. چه آن زمان که برای بازیکنان سقف قرارداد در نظر می گرفتند و بازیکنان و باشگاه ها از طریق پرداخت های زیرمیزی قانون را دور می زدند، که سقف قرارداد نه تنها سبب کاهش قراردادها نشد که سبب شد بازیکنان ملی پوش بتوانند مقداری بیشتر قرارداد ببندند و چه آن زمان که در سال جاری قرار شد برای هزینه های باشگاه ها سقف قراردادبگذارند وحالا رقم هزینه های پرسپولیس و استقلال به تنهایی نشان می دهد که اجرای سقف قرارداد غیرممکن است.
پیش از این سقف قرارداد بازیکنان با سندسازی رفع و رجوع می شد و حالا سقف هزینه های باشگاهها باهمین شیوه والبته سازوکار بسیارساده تری جعل و بازسازی می شود. در چنین شرایطی اصلا اهمیتی ندارد که رقم سقف چقدرباشد باشگاه ها راه فرارقانونی اش را پیدا می کنند و دست به سند سازی می زنند. تنها راهی که در حال حاضر برای جلوگیری از اتلاف بیت المال در فوتبال وجود دارد تسریع در خصوصی سازی باشگاه هاست. فراهم کردن شرایطی که مدیران باشگاه ها دست شان در جیب خودشان باشد و همان اندازه که جیب دارند هزینه کنند. شرایطی که درآن دسترسی مدیران به پول مردم و دولت قطع شود.
هرچند دولت در حال حاضر مکلف است که در ورزش حرفه ای هزینه نکند و به همین دلیل هم هست که وزارت ورزش در مدیریت سرخابی ها هزینه ای نکرده اما حقیقت این است که راه های فراری که برای شرکت های نیمه خصوصی وجود دارد همچنان شرایطی را ایجاد می کند که کل هزینه های لیگ برتر از جیب مردم و بیت المال پرداخت شود.سازمان لیگ در حالی این روزها برای یک میلیارد کم و بیشتر در سند سازی می جنگد که این مسیر بیشتر به تبلیغات شبیه است تا اصلاح ارقام پرداختی توسط باشگاهها . تقریبا همه اهالی فوتبال می دانند که سقف قرارداد اگر سبب نشود که هزینه ها بیشتر شود به کم شدنش کمک نخواهد کرد.
تنها راه نجات بیت المال از هزینه های میلیاردی فوتبال فقط و فقط خصوصی سازی است . اتفاقی که به نظر می رسد دولت و وزارت ورزش در واگذاری سرخابی ها به مشکلاتش پی برده اند.شاید دولت هم اگر خصوصی سازی را از باشگاه های کوچک تر شروع کرده بود امروز نتیجه ای بهتر را مقابل خود می دید. کل لیگ برتر و فوتبال ایران بنا به عددی که در زمان ریاست علی آبادی برسازمان تربیت بدنی اعلام شده سالیانه هزارمیلیارد تومان هزینه دارند. هزینه هایی که تقریبا همه اش از بیت المال انجام می شود. هزینه هایی که قراردادن سقف قرارداد کمکی به کسر شدنشان نخواهدکرد.