.png "عصر ایران")
۱۲ ارديبهشت ۱۴۰۴
به روز شده در: ۱۲ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۰۷:۰۰
دبل علیپور، گل سوم پرسپولیس به مس رفسنجان (فیلم) نقدی بر سخنان معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد درباره خبرنگاران
آقای انتظامی! سُرنا را از سر گشاد آن ننوازیم
اگر هدف آقای انتظامی از گفتن این جمله این است که رسانه ها خبرنگاران را بیمه کنند، چرا ایشان "سرنا" را از سرگشاد آن می نوازد و چرا این فشار را به رسانه ها نمی آورند که خبرنگاران خود را بیمه کنند و حقوق آنها را محترم شمرند؟
عصر ایران - آقای حسین انتظامی معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در صبحانه کاری با جمعی از اصحاب مطبوعات در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرده است : "برای ما فردی که رسانه آن حاضر نیست وی را بیمه کند، خبرنگار محسوب نمی شود."
این سخن معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد برای غالب اصحاب قلم و مطبوعات گران آمده است و از روز گذشته اصحاب رسانه در شبکه های اجتماعی از سخنان انتظامی انتقاد کرده اند.
خبرنگاران منتقد، سخنان آقای انتظامی را مورد نقد جدی می دانند :
1- نخست اینکه جامعه مطبوعاتی کشور و خبرنگاران و روزنامه نگاران انتظار دارند معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد از جنس آنها باشد و همچون آنها بیندیشد و دغدغه های آنها را از نزدیک لمس کرده و در مواضع و سیاست گذاری ها مدافع حقوق خبرنگاران باشد.
حال آنکه بر خلاف سوابق مطبوعاتی آقای انتظامی سخنان روز گذشته از موضع یک کارفرما بیان شده است و هیچ احساس همدلی با خبرنگاران از آن به مشام نمی رسد. هر چند ایشان نماینده مدیران مسوول به عنوان کارفرما در هیات نظارت بر مطبوعات هستند اما در جایگاه معاون مطبوعاتی سخن گفته اند نه نماینده مدیران مسوول که اقتضای کارفرمایی داشته باشد.
2- بهتر بود آقای انتظامی به جای گفتن اینکه : «از نظر ما خبرنگارانی که رسانه شان آنها را بیمه نمی کند ، خبرنگار نیستند " می گفت: از نظر ما رسانه ای که خبرنگاران را بیمه نمی کند رسانه نیست.
آیا این بهتر نبود؟ مگر در این مملکت قانون بیمه وجود ندارد؟ چرا باید رسانه ای باشد و خبرنگاران خود را بیمه نکند؟ ضمن این که ایشان که سابقه مدیریت دو بنگاه مطبوعاتی جام جم و همشهری را در کارنامه دارد طبعا باید بدانند شماری از خبرنگاران و روزنامه نگاران به صورت حق التحریر کار می کنند و در استخدام نیستند تا بیمه شوند.
3- آقای انتظامی به واسطه سوابق خود حتما از این موضوع اطلاع دارد که متاسفانه فضای کار برای خبرنگاران در غالب رسانه های کشور استاندارد نیست و غالب خبرنگاران با کمترین حقوق و دستمزد و با چشم پوشی از بیشتر حقوق شان به دلیل احتیاج مالی مجبورند با کمترین ها بسازند و دم نزنند.
اگر هدف آقای انتظامی از گفتن این جمله این است که رسانه ها خبرنگاران را بیمه کنند، چرا ایشان "سرنا" را از سرگشاد آن می نوازد و چرا این فشار را به رسانه ها نمی آورند که خبرنگاران خود را بیمه کنند و حقوق آنها را محترم شمرند؟
آیا فشار به رسانه ها برای رفتار قانونی با خبرنگاران ( وفق قانون کار نه بیشتر و نه کمتر) به صلاح و صواب نزدیک تر است یا وارد کردن فشار روانی به خبرنگاران ثبت نام کرده در سایت "سمان" که شاید بسیاری از آنها مجبورند به دلیل بیکار نشدن با هر سازی که کارفرمای رسانه ای می زند از جمله بیمه نکردن ، بجنبند و دم نزنند؟ در حالی که وزارت ارشاد ابزار یارانه را هم در اختیار دارد و می تواند متناسب با لیست بیمه شدگان یارانه بپردازد یا دست کم این مولفه را نیز لحاظ کنند.
خلاصه اینکه انتظار جامعه مطبوعاتی و خبرنگاران و روزنامه نگاران و اصحاب قلم از آقای انتظامی این است که اگر دستکم باری از دوش خبرنگاران بر نمی دارند، با گفتن این گونه جملات باری مضاعف بر دوش آنها نگذارند. امید داریم همچنان یار شاطر باشند و می دانیم نمی خواهند بار خاطر باشند.
تماشاخانه
این سخن معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد برای غالب اصحاب قلم و مطبوعات گران آمده است و از روز گذشته اصحاب رسانه در شبکه های اجتماعی از سخنان انتظامی انتقاد کرده اند.
خبرنگاران منتقد، سخنان آقای انتظامی را مورد نقد جدی می دانند :
1- نخست اینکه جامعه مطبوعاتی کشور و خبرنگاران و روزنامه نگاران انتظار دارند معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد از جنس آنها باشد و همچون آنها بیندیشد و دغدغه های آنها را از نزدیک لمس کرده و در مواضع و سیاست گذاری ها مدافع حقوق خبرنگاران باشد.
حال آنکه بر خلاف سوابق مطبوعاتی آقای انتظامی سخنان روز گذشته از موضع یک کارفرما بیان شده است و هیچ احساس همدلی با خبرنگاران از آن به مشام نمی رسد. هر چند ایشان نماینده مدیران مسوول به عنوان کارفرما در هیات نظارت بر مطبوعات هستند اما در جایگاه معاون مطبوعاتی سخن گفته اند نه نماینده مدیران مسوول که اقتضای کارفرمایی داشته باشد.
2- بهتر بود آقای انتظامی به جای گفتن اینکه : «از نظر ما خبرنگارانی که رسانه شان آنها را بیمه نمی کند ، خبرنگار نیستند " می گفت: از نظر ما رسانه ای که خبرنگاران را بیمه نمی کند رسانه نیست.
آیا این بهتر نبود؟ مگر در این مملکت قانون بیمه وجود ندارد؟ چرا باید رسانه ای باشد و خبرنگاران خود را بیمه نکند؟ ضمن این که ایشان که سابقه مدیریت دو بنگاه مطبوعاتی جام جم و همشهری را در کارنامه دارد طبعا باید بدانند شماری از خبرنگاران و روزنامه نگاران به صورت حق التحریر کار می کنند و در استخدام نیستند تا بیمه شوند.
3- آقای انتظامی به واسطه سوابق خود حتما از این موضوع اطلاع دارد که متاسفانه فضای کار برای خبرنگاران در غالب رسانه های کشور استاندارد نیست و غالب خبرنگاران با کمترین حقوق و دستمزد و با چشم پوشی از بیشتر حقوق شان به دلیل احتیاج مالی مجبورند با کمترین ها بسازند و دم نزنند.
اگر هدف آقای انتظامی از گفتن این جمله این است که رسانه ها خبرنگاران را بیمه کنند، چرا ایشان "سرنا" را از سرگشاد آن می نوازد و چرا این فشار را به رسانه ها نمی آورند که خبرنگاران خود را بیمه کنند و حقوق آنها را محترم شمرند؟
آیا فشار به رسانه ها برای رفتار قانونی با خبرنگاران ( وفق قانون کار نه بیشتر و نه کمتر) به صلاح و صواب نزدیک تر است یا وارد کردن فشار روانی به خبرنگاران ثبت نام کرده در سایت "سمان" که شاید بسیاری از آنها مجبورند به دلیل بیکار نشدن با هر سازی که کارفرمای رسانه ای می زند از جمله بیمه نکردن ، بجنبند و دم نزنند؟ در حالی که وزارت ارشاد ابزار یارانه را هم در اختیار دارد و می تواند متناسب با لیست بیمه شدگان یارانه بپردازد یا دست کم این مولفه را نیز لحاظ کنند.
خلاصه اینکه انتظار جامعه مطبوعاتی و خبرنگاران و روزنامه نگاران و اصحاب قلم از آقای انتظامی این است که اگر دستکم باری از دوش خبرنگاران بر نمی دارند، با گفتن این گونه جملات باری مضاعف بر دوش آنها نگذارند. امید داریم همچنان یار شاطر باشند و می دانیم نمی خواهند بار خاطر باشند.
لینک کوتاه: کپی لینک
محمدرضا پهلوی و ملک سعود سوار بر اتومبیل بدون سقف(عکس) حمله اسرائیل به اطراف کاخ ریاست جمهوری سوریه / تل آویو: هدف، حمایت از دروزی هاست خواص گوجه سبز؛ از پاکسازی کبد تا تقویت سلامت قلب تصویری کمتر دیده شده از کنسولگری روسیه در رشت این داروی گیاهی خواص ضد سرطان دارد سفری عجیب به دوران قاجار؛ نوه ناصرالدین‌شاه با هشت غلام آفریقایی (عکس) آیا دچار «گردن پیامکی» شده‌اید؟ راه‌های تشخیص و درمان آن را بشناسید پرتاب ماهواره‌ای که کارش وزن‌کردن جنگل‌ها است! دلایل پنهان خستگی مزمن و راه‌های بازیابی انرژی بدن سریع‌ترین دایناسور تاریخ هنوز زنده است! دلایل کمبود آهن در پسران نوجوان و مردان بالای ۴۵ سال چیست؟ تزریق واکسن به بازوهای راست یا چپ، پاسخ ایمنی متفاوتی ایجاد می‌کند! اما چرا؟! دستگیری پدری که دختر ۵ ساله خود را به قتل رسانده بود هشدار آنی سطح قرمز وقوع گرد و خاک در خوزستان زخمی شدن یک نفر در پی انفجار مین در آذربایجان غربی
نظرسنجی
به نظر شما هدف ستاد امر به معروف از ارسال پیامک های حجاب به موبایل های مردم چیست؟
از سال 81 خبرنگار هستم، حدود دو سال رایگان تو یک هفته نامه محلی کار کردم، بعدش رفتم یک خبرگزاری سال 83، باز چون خبرنگار آزاد بودیم کمترین حقوق رو می گرفتیم، بابت هر خبری آنقدر ناچیز که از گفتنش حتی تو محیط مجازی خجالت می کشم، در حالیکه همه بار بر روی خبرنگاران آزاد بود. سال 84 همان موقع برای رفتن برای کار خبر تصادف کردم چون بیمه نبودم هزینه های درمانی رو خودم پرداخت کردم، دریغ از اینکه خبری بگیرن که کمی هزینه ها رو بپردازن، 40 روز خانه نشین بودم دریغ از یک ریال کمک یا بیان سر بزنن ، بیمه هم که نبودم بیمه از کارافتادگی دریافت کنم...تازه رئیسم زنگ زده بود می گفت: خانم فلانی چرا نمیای سرکار؟ مگه پات یک ترک خوردگی بیشتر داشت؟؟؟ چند سال ما رو با وعده جذب نگه داشتن یا همون حقوق اندک که حتی پول تو جیبی مون در نمی اومد!!!
خدا رو شکر از سال 84 بیمه مشاغل آزاد شدیم که بخشی رو خودمون و بخشی رو دولت می پردازه! الان هشت سال و نیمه بیمه ام و تو همه این هشت سال بخشی از حقوق مون می ره برای پول بیمه! از جیب می پردازیم. آخر سال می شه همه کارمندان و خبرنگاران رسمی، عیدی میگیرن ما باید دلمون خوش باشه شاید مبلغی اندک مثلا یک پنجم عیدی رسمی ها رو به ما بدن یا نه! اگر دلشون خواست مبلغی می پردازن اگر هم نه که هیچی!
بالاخره بعد از هفت سال کار و بدون جذب و بیمه و ...اومدم بیرون! تازه بهم می گفتن کجا؟ حالا باشید شاید شما رو جذب کردند!!!!!
تازه وضع تو مطبوعات بدتره! برخی از مطبوعات یارانه های کلان می گیرن ولی دریغ از اینکه حمایتی هر چند اندک از خبرنگارنشون داشته باشن!
گاهی با خودم می گم، ما این همه داریم پول بیمه از جیب می پردازیم، یعنی این قدر زنده می مونیم که از این زحماتمون استفاده کنیم؟
برای کسانی که نمی دونن بگم، کار خبرنگاری خیلی سخته، یعنی باید واقعا عاشق کارت بشی بتونی تحمل کنی!
ساعت نداره یک وقت کله سحر باید بری برای کار، یک بار مثلا باید تا 11 شب مراسم باشی، روز تعطیل و ....؛ استرسی که بهت وارد می شه خیلی زیاده! گاهی حتی موقع خواب داری به کارهای عقب مانده و یا کارهای فردا فکر می کنی!
اینم بگم: این همه سال یک بار ندیدم یک بازرس مثلا از تامین اجتماعی بیاد محل کار ما سر بزنه و بگه افرادی که اینجا کار می کنند بیمه هستند یا نه؟
اینم از حرف های آقای انتظامی! دست تون درد نکنه.
من به عنوان یک خبرنگار در روزنامه .... با حداقل حق التحریر کار می کنم و خبرنگار فعالی هستم ولی به اندازه یک کارگر درآمد ندارم.... و آن وقت توقع دارند که اگر یک مسئول مبلغی داد که فلان خبر را ننویس، تقوا پیشه کنم و بگویم: خیر این کار خلاف حرفه خبرنگاری است.... نه جان من
شما مشکلات خبرنگاران را برطرف کنید و بعد ببینید چه ئچیزهایی از ادارت می دانند و می نویسند و از آینده کاری خود نمی ترسند