
در چند سال گذشت بحث مذاکره با آمریکا ،برای عده ای حلال مشکلات و برای عده ای هم تابویی شده است که اگر بشکند تمام ارزشها با آن خواهد شکست .
در صورتی که با توجه به بیانات حضرت امام و رهبری به مقوله مذاکره با امریکا باید به عنوان یک ابزار نگاه کرد .
حتی مبارزه و شعار تند و تیز هم یک ابزار است و اگر از این راه به ایران و اسلام خطری برسد. هیچ عالم دینی اجازه خود سری به کسی نمیدهد .که با احساسات خود به اسلام و ایران ضربه بزند .
وقتی به صحنه سیاست جهانی نگاهی گذرا می اندازیم در می یابیم که کشورهای مختلف با داشتن تضادهای اساسی و شدید با هم مذاکره می کنند و در عین حال بر مواضع خود پا فشاری می کنند .
نمونه بارز آن کشور امریکا و شوروی است ، آنها در افغانستان با هم در حال جنگ بودند ولی با این حال برای رسیدن به همان هدف باهم مذاکره می کردند .
در بحران سوریه دوطرف همه توان خود را در صحنه درگیری به کار انداخته اند ولی برای پیروزی در همان صحنه و به عقب راندن رقیب مذاکره می کنند و هر کدام شرایط خود را به صورت جدی پیگیری می کنند.
آمریکا و شوروی یا روسیه در دیگر موضوعات هم چنین رفتاری داشتند. در گرجستان، بوسنی و در اروپای شرقی هم به صورت جدی علیه یکدیگر اقدام می کردند ولی رابطه دیپلماتیک را هم قطع نمی کردند که این خود صحنه دیگری برای مبارزه بود.
در این رابطه می توان به روابط امریکا و چین هم اشاره کرد. در دریای چین ناوگان دو کشور برسر تایوان در مقابل هم صف آرایی می کنند. چین کشورهای دیگر را تهدید می کند که با تایوان رابطه نداشته باشند. رابطه آمریکا با چین بر سر مبارزات مردم تبت تیره می شود و علیه هم بیانیه می دهند.
درباره مسائل اقتصادی هم چین و آمریکا تضاد منافع بسیاری دارند ولی با هم مذاکره می کنند و این به معنی مصالحه و فروش منافع کشورشان نیست بلکه خود این مذاکره، صحنه مبارزه دیگری است که هرکدام تلاش دارند از تمام ظرفیت این صحنه برای به کرسی نشاندن خواسته خود استفاد کنند.
همچنین درصورتی که ایران و امریکا برسر میز مذاکره بنشینند و باهم به طور دوستانه دست داده و مذاکره کنند باز درباره بسیاری از مسائل نمی توانند به نتیجه برسند و نباید هم انتظار داشت، که چنین شود. همچنین نباید انتظار داشت که امریکا تسلیم ایران شود یا بالعکس. مردم دوکشور به علت مبارزه زیادی که برای استقلال کشورشان انجام داده اند به هیچ کس چنین اجازه ای را نخواهند داد.
چنانکه همه شاهد بودند در باره مسئله هسته ای از همه ایرانیان حتی کسانی که موافق انقلاب نبودند یک صدا شنیده می شد و می شود و آن هم تاکید بر حق ایران در استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای است.مقاومت و پایداری منطقی را همه قبول داشتند و از آن حمایت می کردند .
حتی درباره جنگ تحمیلی، ایرانیان داخل و خارج از کشور نسبت به شهدا، ادای احترام می کنند که از کیان ایران دفاع کرده اند.
درباره مذاکره با امریکا هم چنین است. ما با امریکا مذاکره خواهیم کرد ولی در عین حال به آرمان فلسطین وفادار خواهیم ماند و با شجاعت بیستری جهت احقاق حق مردم فلسطین تلاش خواهیم کرد.
ما بر سر میز مذاکره خواهیم رفت. در عین حال تلاش خواهیم کرد برای مردم ایران و دانشمندان این مرزو بوم فرصت بیستری برای قوی کردن ایران در عرصه های مختلف به دست بیاوریم و هر روز نام ایران و اسلام را پر آوازه تر کنیم.
ما با امریکا مذاکره خواهیم کرد ولی مظلومان عالم را فراموش نخواهیم کرد.
تنش بین ایران و امریکا فرصت به دست فرصت طلبان داده است که منافع ایران را تهدید کنند. کاهش این تنش می تواند به ایران فرصت بدهد دست فرصت طلبان را کوتاه کند و در منطقه و جهان با فراغ بال بیشتری از آرمان های انسانی دفاع نماید.
اقتدای ما در مذاکره با امریکا به رسول اکرم است هرانچه در میدان جنگ می خواست در صلح حدیبیه به آن رسید .
با توجه به حساسیت این مذاکره لازم است همه جناح ها در فضایی از برادری و دوستی که بعد از انتخابات به وجود آمده است نظرات خود را در باره چگونگی این مذاکره مطرح کنند تا چراغی باشد راهنمای مسئولانی که این مهم را به انجام خواهند رساند .