سید عطاء الله مهاجرانی در سایت شخصی خود نوشت:
کس ندانست که منزلگه معشوق کجاست
اینقدر هست که بانگ جرسی می آید
سال هاست که در گوشم؛ صدای شهرام ناظری تداعی بانگ جرس را دارد.همان که پیامبر هم وقتی در باره ی وحی از او پرسیدند، گفته بود مثل بانگ جرس است. شاید حافظ هم این مضمون را از همان روایت گرفته باشد.در صدای شهرام ناظری " آنی" ست که ویژه خود اوست. همان که شنونده را اسیر طلعت آوایش می کند.
به گمانم اگر ایران را به تابلویی تشبیه کنیم.مثل همین تابلو!
بر مرغزار دیلم و طرف سپید رود
گویی بهشت آمده از آسمان فرود
صدایی که از این صحنه به گوش می رسد و بوی آشنایی دارد و عطر جادویی تاریخی کهن.این صدای دلنواز صدای ناظری ست.
فرانسوی ها هر چه در عرصه سیاست در این چند ماه شوریده رفتار کرده اند. در ساحت فرهنگ هوشمندانه عمل می کنند.اهدای نشان عالی فرهنگی فرانسه به ناظری از همین زمره است.موسیقی ما-نه آن هرج و مرجی که به نام موسیقی لس آنجلسی ترویج می شود- می تواند از جمله مهمترین معرف های فرهنگ و تمدن ما باشد.امسال که سال مولانا ست.فرصت مغتنمی ست که کاروان موسیقی ایرانی گوش جهان را با آوای صلح دوستی مردم ایران آشنا کند.