
سایت گل- بیتردید دوازدهمین دوره لیگ برتر اصلا برای کریم انصاریفر خوشیمن نبود. مهاجم جوان اردبیلی که در لیگ یازدهم عنوان آقای گلی را در رقابت با فونیکه سی مهاجم صنعت نفت آبادان به چنگ آورد و در حالی که خیلی ها منتظر ترانسفر او به اروپا بودند، ناگهان با وسوسه پیشنهاد چشمگیر پرسپولیس پیراهن قرمز را با هزار و امید و آرزو برتن کرد. به هرحال درخشیدن در نوک حمله پرسپولیس یعنی تضمین جایگاه فیکس در تیم ملی و ترانسفر شدن به اروپا با یک رقم به مراتب چربتر از بازیکن سایپا بودن!
اما اوضاع برای گلزن جوان در شهر قرمزها اصلا خوب پیش نرفت. همان یکی دو هفته اول از چشم مانوئل ژوزه افتاد و هفتهها روی نیمکت حرص خورد. البته وقتی هم به میدان آمد تفاوت چندانی نمیکرد فقط اینکه با گلنزنیهای خود هواداران پرسپولیس را حرص میداد. وقتی در بازی با پیکان در ترکیب ثابت قرار گرفت و هتتریک کرد همه گفتند که دوران ناکامیهایش تمام شده و پایش به گل باز شد ولی دوباره قصه همان گلنزنیها بود.
بعد از رفتن ژوزه و آغاز دوران حکومت یحیی در شهر قرمزها چند بازی درخشان بود از جمله بازی با ملوان در جام حذفی و بازی با فجرسپاسی در شیراز ولی گویا آه کاکوها یقه جوان آذری را گرفت چون دوباره ناکامیهایش شروع شد و کمکم به روی نیمکت تبعید شد. وقتی هم مثل بازی با راهآهن فیکس شد یا دروازهبانهای حریف در قواره نویر و بوفون ظاهر شدند یا خودش سایه توپ را زد تا به جای شادی گل فقط حسرت گل نزدن به دلش بماند. هرچه هم هواداران پرسپولیس شعار دادند «پرسپولیس حمله... کریم باید گل بزنه» توفیری نداشت که نداشت!
به هرحال کریم انصاریفر آخرین بازی خود در سال 91 را همراه با پرسپولیس برابر مس کرمان انجام خواهد داد؛ مسابقهای که اگر یحیی باز هم به گلزن سابق و گلنزن امروزش اعتماد کند، آخرین فرصت برای کریم است تا بلکه این سال نحس را با پایانی خوش قرین کند. آیا او میتواند؟