
 حجه الاسلام شهاب مرادي در 
سایت شخصی خود نوشت:     
بحث جمعیت و خصوصا تاریخ برنامه کنترل جمعیت و قوانین و مقررات آن محل بحث و نقد و بیان دغدغه هاست اما فعلا بنای قیل و قال ندارم و مقدمات را رها می کنم. 
... دو سه سالی است در کارگاه های هفتگی خانواده نوپا و کلاس مجردها یک جلسه را به موضوع پرحاشیه و پرچالش زاد و ولد و نسل اختصاص داده ام. فضای جلسات ما سخنرانی محض نیست و هر کس نظرش را بدون نگرانی های معمول در کلاس ها ی این چنین، روشن و صریح بیان می کند. نکته جالب این است که افراد با سلایق مختلف و دیدگاه های متنوع در این موضوع با هم اشتراک نظر دارند و نوع نگاه این نسل از زوج های جوانِ نوپا تا دانشجویان مجرد بسیار مشابه است و حکایت از یک سلسله باورهایی دارد که این سبک زندگی جدید را دارد بنا می کند، حالا معمار و مهندسش کیست؟ شاید رسانه ها. 
این کلاس ها هرچند از افرادی تشکیل شده است که از متوسط تحصیلات و هوش جامعه بالاتر است اما نمایانگر تلقی بخش قابل توجهی از جامعه ایرانی است. -شما بخوانید "شیعی و ایرانی"- 
بر اساس مشاهداتم و جمعبندی نظرات، مهم ترین دلایل "عدم تمایل به داشتن فرزند" یا "تاخیر در فرزنددار شدن" و شایع تر از همه "تک فرزندی" یکی از این چهار عامل یا ترکیبی از این موارد است: 
۱. مسائل اقتصادی و معیشتی. 
۲. مسئله تربیت و رشد فرزند. 
۳. باور نادرست: کودک مانع خوشی ها و لذات زوج از زندگی مشترک است. 
۴. باور نادرست: فعلا بچه دار نشیم شاید بخواهیم طلاق بگیریم. (یعنی زندگی تستی و آزمایشی. تعجب نکنید!) 
 شاید علت های دیگری در ذهن شما بیاید با اندکی تحلیل در ذیل یکی از این عناوین دسته بندی می شود و یا عللی چون نازایی با سهم تقریبا بیست درصدی- یعنی از هر ۵ ازدواج یک مورد نازایی- از این موضوع خارج است.  
همچنین  
- برای هر یک از این دلایل با ادبیات و لحن دینی! و خردمندانه نکات فراوانی را شنیده ام  که سهم بهانه های فمنیستی و اومانیستی را ناچیز می کند. 
-  برخی موارد بین زن و شوهر بر سر مسئله فرزندآوری اختلاف هست. یعنی یکی از زوجین مخالف فرزند است. 
- در خصوص این موانع یا شاید بهانه ها حرف زیاد است باز ترجیح می دهم نظر شما را هم در
 وب سایت خودم بخوانم.          
                                             پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر