ستاره ها و تحریم رسانه ها

عصر ایران ورزشی؛ مهدی قدیمی - بعد از آنکه بازیکنان استقلال و پرسپولیس تصمیم گرفتند در روز دربی پاسخ خبرنگاران را ندهند تا اعتراض به دستمزدهای بالای خود را پاسخ داده باشند، موضع گیری متقابل اصحاب رسانه البته قابل پیش بینی بود.

در این راستا طی روز های گذشته و امروز، برخی از خبرنگاران دست به قلم برده اند و البته شاید هم به حق، به فوتبالیست های پرآوازه کشور یاد آوری کرده اند که از تریبون همین رسانه ها به مردم معرفی شده اید و بالا رفته اید و گرانقیمت شده اید.

اما در این میان اگر بخواهیم پیش از جوالدوز زدن به ستاره های کم رمق فوتبال، سوزنی هم به خودمان بزنیم، جا دارد نگاهی به نوع رابطه مطبوعات و فوتبالیست ها در همه دنیا بیندازیم.

امروز اگر یک خبرنگار بخواهد با فلان ستاره فوتبال خارجی مصاحبه کند، باید با مدیر برنامه های او قرار مصاحبه را هماهنگ کند و دریافت وجه از روزنامه یا رسانه مربوطه برای انجام مصاحبه هم امر رایجی است. چرا که یک شبکه تلویزیونی یا یک روزنامه، مثلا با انتشار یک مصاحبه اختصاصی با زین الدین زیدان، بر مخاطبان خود می افزاید و این طبیعی است که وقتی متقاضیان مصاحبه با زیدان افزایش یابند، او با وسواس بیشتری رسانه مصاحبه کننده را انتخاب کند و در فوتبال حرفه ای که هدف از آن درآمد زایی است، خود بازیکن و حتی در صورت وجود قرارداد، باشگاه مربوطه نیز برای انجام این مصاحبه طلب وجه کنند.

حال در این میان آیا روزنامه ها و شبکه هایی که در دوران جوانی این ستارگان، خبر ظهور یک پدیده جدید در فوتبال دنیا را با عکس های این بازیکن منتشر کرده اند، امروز و در شرایطی که او توانسته به یک ستاره جهانی تبدیل شود، می توانند بابت انتشار اولین اخبار او ، طلب سهم کنند و منتی بر سر او بگذارند؟

واقعیت این است که رسانه ها هر سال پدیده ها را شناسایی می کنند، با آن ها گفتگو می کنند و تصاویرشان را منتشر می کنند اما الزاما همه این پدیده ها تبدیل به ستاره نمی شوند. بلکه برخی از آن ها با ممارست و تلاش و البته در برخی موارد حمایت های دیگر به ستاره تبدیل می شوند و همین رسانه هایی که حالا قهر ستارگان را بر نمی تابند هم نمی توانند اخبار آن ها را پوشش ندهند.

تصور کنید روزنامه های ورزشی کشور قرار باشد در طول یک هفته، هیچ خبری از جواد نکونام، علی کریمی، مهدی مهدوی کیا، مهدی رحمتی، کریم انصاریفر و ... منتشر نکنند. اگر بخواهیم بیطرفانه قضاوت کنیم، از چنین وضعیتی این بازیکنان متضرر خواهند شد یا روزنامه هایی که بدون عکس و تیترهای مربوط به ستاره ها، به فروش نخواهند رفت؟

اینکه به سایر ورزش ها در کشور ما بها داده نمی شود و اینکه بازیکنان فوتبال در قبال پولی که می گیرند، کیفیت بازی حرفه ای را ارائه نمی دهند ادعایی درست است. اما نافی ارزش ستاره ها برای مطبوعات و رسانه ها نیست.

اگر می خواهیم بدانیم که قضاوت ما درباره دستمزد بازیکنان فوتبال منصفانه است یا نه ، کافیست درآمد یکی از لژیونرهای خود را در نظر بگیریم. مثلا آندرانیک تیموریان اگر قرار بود همین سطح بازی را که در تیم های عربی ارائه می کند، با دریافت همین دستمزد در ایران ارائه کند، قطعا لحظه ای از سر او دست بر نمی داشتیم و می گفتیم درمقابل این میلیارد ها تومانی که گرفته ای چه گلی به سر تیمت زده ای!

اما باید پذیرفت که قیمت بازی آندرانیک در همین سطح فعلی، همین قدر است و قطری ها دلباخته سیمای او نیستند که به پایش دلار بریزند. اما اگر قرار باشد او این دستمزد را از باشگاه های وطنی بگیرد، به تناسب او دستمزد سایریرن هم افزایش می یابد و فریاد وامصیبتا از هر سو بر می خیزد.

باید بپذیریم که درد اصلی صفرهای مبالغ دریافتی بازیکنان نیست. بلکه درد اصلی منبع تهیه این پول هاست. چرا که مدیر فلان باشگاه عربی یا اروپایی، همان طور که در حد ارزش یک بازیکن برای او پول و امکانات و تسهیلات مهیا می کند، تغذیه و تمرینات و حتی ساعات زندگی این بازیکن را به گونه ای که بیشترین بازدهی را داشته باشد برنامه ریزی می کند. علت این برنامه ریزی هم "مالکیت خصوصی" است. چون مالکیت باشگاه در مقابل پولی که هزینه می کند انتظار بازدهی دارد و هر وقت بازیکن یا مربی نتواند انتظارات را برآورده کند، به نسبت کاهش کیفیت بازی، دستمزد و پاداش هایش هم کاهش می یابد یا نهایتا در لیست بازیکنان مازاد قرار می گیرد و اگر مربی باشد، اخراج می شود.

فوتبال عرصه تعارف و خرج کردن از جیب دیگران و سورچرانی پای سفره های بی صاحب و بودجه های دولتی و کسب درآمد بدون پاسخگویی و بازدهی نیست. اما این باعث نمی شود که دستمزد بازیکنانی که ستاره اند و برای تیم ها و مطبوعات نعمت به حساب می آیند را کاهش دهیم. راه حل این است که دستمزد این بازیکنان از محلی غیر از بیت المال تامین شود و البته ستارگان موظف به بازدهی در مقابل درآمدهای خود باشند. آن ها باید لمس کنند که در آمدشان حاصل هنر ساق هایشان است، نه مدل موها و لباسهایشان.

این موضوعی است که اگر رسانه ها از ابتدا مورد توجه قرار می دادند، امروز با چنین ستارگان بی رمق و گران قیمتی روبرو نبودیم.

برای خواندن سایر خبرهای ورزشی کلیک کنید

اتومبیل با شماره شهربانی 1 متعلق به نخست وزیر (عکس)

تماشاخانه

«ناترون» دریاچه حیوانات مومیایی! حیواناتی که برای استراحت به دریاچه می‌آیند سرنوشت غم‌انگیزی دارند (فیلم)

شوروی سابق هنوز پابرجاست / منطقه‌ای با پرچمی که هنوز نماد داس و چکش شوروی را دارد (فیلم)

فیلم های دیگر