از ميان 142 سرباز نيروهاي امريکا که در جنگ خليج فارس در سال 1991 کشته شدند، بيش از 30 مورد ناشي از تيراندازي اشتباهي به سمت نيروهاي خودي بوده است. اين تجربيات، پنتاگون و نيروهاي ناتو را وادار کرد راه حلي براي اين مشکل بيابند.

در حال حاضر سيستمي طراحي شده است که در هنگام نبردها، قابليت شناسايي دوست از دشمن را داراست و اين شناسايي به ويژه براي تانک ها بسيار باارزش است، زيرا انهدام اشتباهي يک تانک هزينه بسيار زيادي دربردارد. ضمن اينکه معمولاً تعداد خدمه سوار بر تانک نيز زياد است و بنابراين هر نوع اشتباهي در هدف گيري، فوق العاده زيان بار است.

چندي پيش در انگليس يک مانور نظامي برگزار شد که در اين مانور 5 سيستم شناسايي دوست و دشمن استفاده شد. کارکرد اين سيستم ها در اين مانور بررسي و آزمايش شد. اين سيستم ها از يک نوع رادار بسيار پيشرفته استفاده مي کردند که فقط در جت هاي جنگنده نمونه آن وجود دارد. اين رادارها با حروف کاملاً مشخص در صفحه نمايشگر هدف هاي خودي و دشمن را نشان مي دهند. در صورتي که نشانه گيري به سمت دشمن باشد با عنوان unknown (ناشناس) روي نمايشگر رادار و در صورتي که نشانه گيري هدف به سمت نيروهاي خودي باشد با عنوان friend (خودي) شخص را مطلع مي کند.

البته اين موضوع از طريق يک گوشي نيز به اطلاع فرد مي رسد.نمونه ديگري از اين سيستم هم براي استفاده سربازان پياده که عملکرد و قابليت هاي مشابهي دارند، در نظر گرفته شده است. طرز کار اين نوع سيستم هم به اين نحو است هنگامي که سرباز پياده هدف را در ديد خود پيدا مي کند، سيستم به طور خودکار فعال شده و بسته به اين که هدف شناسايي شده، دوست باشد يا دشمن، بلافاصله کلمات friend يا unknown در تصوير ظاهر مي شود.

اين سيستم اولين بار در دانشگاه بوستون در ايالات متحده طرح ريزي شد و کارهاي اوليه آن به انجام رسيد ولي در مراحل پاياني پروژه، مشکلاتي رخ داد که موجب عدم موفقيت اين طرح شد تا اينکه يک بار ديگر اين طرح در دانشگاه استنفورد کاليفرنيا بازبيني و معايب آن شناسايي و برطرف شد. اين در حالي است که نيروهاي ناتو نيز براي استفاده از اين سيستم استقبال کرده اند و قرار است در سال جاري اين سيستم به توليد انبوه برسد.

کانال عصر ایران در تلگرام