28 آذر سالروز ترور دیپلمات ایرانی در پاكستان (+ عكس)

پايگاه خبري تحليلي وطن - نادر گنجي فرزند صادق گنجی دیپلمات شهید ایرانی در پاکستان در سالگرد ترور پدرش مطلبی را به این شرح منتشر کرد.

28 آذرماه سال 1369 شمسي، سالروز شهادت مرد جواني است كه پاكستان هرگز خاطره او را از ياد نخواهد برد. شهيد صادق گنجي حتي انگار مي دانست كه قرار است شهيد شود. چند هفته پيش از شهادت، با اشاره به قبول قطعنامه به سيد بزرگوار شهيد آويني گفت "براي كساني كه بخواهند هنوز در شهادت باز است" و پس از شهادت، يكي از روزنامه هاي پاكستان به نقل از او در يكي از مراسم هاي توديعش نوشت: "هنگام جدايي من از لاهور حادثه اي كوچك رخ خواهد داد" (و البته كه براي ما بزرگ بود). بالاخره با وجود تهديدات فراوان، او در حالي كه از آخرين و پنجاه و پنجمين مراسم توديعي كه از طرف ادبا، شعرا و نويسندگان پاكستان در هتل اينترنشنال لاهور به افتخارش برپا مي شد بيرون مي آمد توسط گروهك سپاه صحابه به ضرب گلوله به شهادت رسيد و لاهور براي هميشه از خون پاكش گلگون گشت. صادق كه ترور شد انگار لاهور گيج بود.

بيش از سه هزار نفر از مردم گريان و مبهوت مقابل خانه ي فرهنگ ايران تجمع كردند و صبح روز بعد، روزنامه ها و نشريات پاكستاني خبر شهادتش را با القابي مثل "قلب تپنده ي لاهور رفت"، "فاتح لاهور به ضرب گلوله كشته شد" و امثالهم تيتر كردند.

حتي عده اي در پاكستان بعد از ترورش تازه متوجه شده بودند كه او يك ايراني است. شهيد، در كنار زبان هاي انگليسي و عربي، چنان به اردو تسلط داشت كه به اين زبان شعر هم مي گفت. همان اشعاري كه دوستان پاكستاني اش در هر بار سفر به ايران با طنين زيبا و سبك خاص اشعار اردو، آنها را برايمان مي خوانند و همان دوستاني كه با وجود تهديدات و فشارهاي سپاه صحابه و وهابيون از پيگيري پرونده مجازات قاتلانش و از دنباله روي راهش دست نكشيدند.

صادق گنجي متولد ارديبهشت سال 1342 بود. 8 ساله بود كه پدرش را از دست داد، در دوران انقلاب بسيار فعال بود، در شهرستان مادري اش دشتستان كلاس هاي درس عقيدتي-سياسي برپا ميكرد و ساعات زيادي را به مباحثه با جوانان ديگر و مخالفان مي گذراند. يكبار نيز بازداشت شد ولي به دليل سن كم به زودي آزاد شد. با آغاز جنگ نيز به عنوان مبلغ بارها به جبهه هاي نبرد اعزام شد. طلبه ي جوان مدرسه عالي شهيد مطهري كه البته بسيار زود مورد توجه آيت الله امامي كاشاني نيز قرار گرفت، برادر كوچكترش شهيد نادر و داماد خانواده يعني شهيد هوشنگ را در همين جبهه ها از دست داد. تنها پس از شروع اندك زماني از كار در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، در سن 23 سالگي با عنوان رييس خانه ي فرهنگ ايران در لاهور به كشور پاكستان اعزام شد.

در مدت حضور در پاكستان، از او 13 اثر ارزشمند درباره اين كشور با مضاميني نظير مطبوعات پاكستان، مسيحيت در پاكستان، زن در پاكستان، احزاب پاكستان، مراكز فرهنگي در پاكستان و امثالهم به جاي مانده است كه هر كدام سر فصل آشنايي با بخشي از فرهنگ و سياست شبه قاره است.

شهيد هميشه گشاده رو و البته مهمان نواز بود. گاهي زنگ درب خانه فرهنگ ايران، نيمه شب ها هم به صدا در ميامد و او براي حل اختلافات مردم محلي و حتي زن و شوهرها دفتر كارش را باز مي كرد و در آنجا ساعتها با آنها صحبت مي كرد تا مشكل رفع شود.

شوخ طبع بود و دوست داشتني، تا آنجا كه در حاشيه يكي از كنفرانس ها با بي نظير بوتو به گفتگو مي پردازد و معروف است كه او به هر زباني كه صحبت مي كرده، صادق جواب را به زبان ديگري مي داده است.

پس از شهادتش بسياري از شخصيت هاي علمي، مذهبي، فرهنگي و سياسي پاكستان از او بارها ياد كردند. خطبا و امامان جماعت شيعه و سني پاكستان، او را نماينده جهان اسلام و سياستمداران اين كشور او را سرمايه اي ناميدند كه در قرن ها به ندرت تكرار مي شود.

گاهي حتي با لباس هاي محلي در مجامع مخالفان در پاكستان حضور مي يافت، حرف آنها را گوش مي داد و با آنها بحث مي كرد تا شناسايي نشود. معروف است كه بعضي شب ها پياده در كوچه پس كوچه هاي لاهور قدم ميزد و با مردم كوچه سخن مي گفت.

پس از رحلت حضرت امام، براي نشان دادن اتحاد و يكپارچگي ايران و اينكه مسلمين جهان رهبر جديد مدير، مدبر و آگاهي خواهند داشت كه راه امام را همچون خود او رهبري خواهد كرد، ده ها مصاحبه انجام داد تا به پاكستاني هاي مشتاق امام و اندوهگين در غم فراق او نشان دهد كه امام جانشين به حقي خواهد داشت و جاي نگراني وجود نخواهد داشت.

هميشه در هر سفر، يا حاشيه هر كنفرانس، وقتي با نمايندگاني از پاكستان صحبت مي كنم و نام پدرم را مي گويم به گرمي استقبال مي كنند و بارها براي سفر به پاكستان يا كشمير دعوت مي شوم. مدت كوتاهي قبل، وقتي در يكي از ميزگردهاي سازمان ملل متحد با عنوان تروريسم و حقوق بشر از وجود هزاران قرباني تروريسم و جنايت هاي گروهك هاي تروريستي مثل منافقين در ايران سخن گفتم، در ميان حضار نظرات متفاوتي وجود داشت، پاكستاني هاي حاضر با آنكه گروهك هاي ايراني را به درستي نمي شناختند، با ياد كردن از نام پدر از مظلوميت ملت ايران دفاع كردند و ماهيت و آبشخور گروهكي چون منافقين و ديگر گروه هاي تروريستي را همچون سپاه صحابه مطرح كردند.
بعد از آن به زودي مرا به تمام پاكستاني هاي حاضر در آن كنفرانس معرفي كردند و با سخنان گرم آنها ساعات زيادي را در مهمانيشان به بحث نشستيم. با خودم افتخار مي كردم كه شهيد گنجي هنوز در يادها هست و اينكه سرمايه اي ست كه در كشوري ديگر نيز موجب دلگرميست.

در كارنامه شهيد صادق گنجي خدمات ارزشمند بسياري به اسلام، ايران و مردم پاكستان به چشم مي خورد. او براي نشان دادن فرهنگ و ادب ايراني، رساندن پيام اسلام ناب محمدي و رهبري امام خميني (ره) و نهايتا صلح و دوستي پايدار ميان مسلمين جهان تلاش زيادي كرد و به لطف خداوند بسياري از آنها به بار نشست. پيروي از راه حق توسط آزادمردان همچنان ادامه دارد و هرگز متوقف نخواهد شد، فقط گاهي كمرنگ تر و گاهي پررنگ تر است. تروريست ها ممكن است با مبادرت به كشتن انسانها به اهداف كوتاه مدت خود دست يابند، ولي در بلند مدت قطعا خود آنها بزرگترين قرباني اين حوادث خواهند بود. امروز ياد شهيد گنجي در قلب مردم پاكستان زنده است و سپاه صحابه كه لكه هاي ننگين بسياري را در تاريخ به جاي گذاشته است، به ياري خداوند متلاشي شده است. چه خيال خامي كه مي پندارند با از بين بردن چنين انسانهايي قلب انقلاب از كار خواهد افتاد حال آنكه قطره قطره ي خون شهدا ريشه هاي تنومند انقلاب را در بين تمامي ملتهاي آزادي خواه و ستمديده گسترده تر خواهد كرد. ان شاء الله.