۲۳ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۲۳ آذر ۱۴۰۴ - ۰۱:۴۰
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۱۰۹۹۱۴۸
تاریخ انتشار: ۱۰:۲۳ - ۰۹-۰۷-۱۴۰۴
کد ۱۰۹۹۱۴۸
انتشار: ۱۰:۲۳ - ۰۹-۰۷-۱۴۰۴

تنهایی جمعی؛ بحرانی بی‌صدا

تنهایی جمعی؛ بحرانی بی‌صدا
تنهایی، فقط یک حس فردی نیست: باید پذیرفت که تنهایی، یک امر شخصی یا روانی صرف نیست؛ یک مسئله اجتماعی است. جامعه‌ای که روابط انسانی در آن سست شود، استحکام خود را از دست می‌دهد. پژوهش‌ها نشان می‌دهد اثرات انزوای اجتماعی بر سلامت، کمتر از بیماری‌های مزمن نیست.

سیدمهرداد بنی‌هاشمی‌کهنگی در شرق نوشت: ما هر روز از گرانی، تورم یا چالش‌های سیاسی می‌نویسیم، اما کمتر به بحرانی توجه می‌کنیم که بی‌صدا در دل زندگی مردم جریان دارد: تنهایی جمعی. امروز اگر در خیابان‌های شهر راه برویم، ازدحام را می‌بینیم، اما صمیمیت کمرنگ است. خانه‌ها روشن‌اند، اما گفت‌وگوها خاموش. شبکه‌های اجتماعی پر از تصویر و پیام است، اما خالی از مکالمه‌های عمیق. 

تنهایی، فقط یک حس فردی نیست: باید پذیرفت که تنهایی، یک امر شخصی یا روانی صرف نیست؛ یک مسئله اجتماعی است. جامعه‌ای که روابط انسانی در آن سست شود، استحکام خود را از دست می‌دهد. پژوهش‌ها نشان می‌دهد اثرات انزوای اجتماعی بر سلامت، کمتر از بیماری‌های مزمن نیست. افسردگی، اضطراب و حتی بیماری‌های جسمی با آن گره خورده‌اند. 

فشارهای اقتصادی و فرسایش پیوندها: فشارهای اقتصادی نیز این بحران را تشدید کرده است. خانواده‌ها زیر بار مخارج سنگین، فرصت باهم‌بودن را از دست می‌دهند. جوانان در جست‌وجوی آینده بهتر مهاجرت می‌کنند یا منزوی می‌شوند. سالمندان در خانه‌هایشان به حاشیه رانده می‌شوند. این روند به آرامی اما پیوسته، شبکه‌های همبستگی اجتماعی را فرسوده می‌کند. 

سرمایه اجتماعی در خطر: سرمایه اجتماعی – یعنی اعتماد، همیاری و شبکه‌های انسانی – یکی از پایه‌های اصلی پایداری هر جامعه است. وقتی این سرمایه از بین برود، هیچ سیاست اقتصادی یا برنامه حمایتی به تنهایی نمی‌تواند جامعه را سر پا نگه دارد. تنهایی جمعی، بحرانی خاموش است که می‌تواند بیش از هر بحران اقتصادی یا سیاسی، بنیان‌های جامعه را تهدید کند. 

بازگشت به پیوندهای انسانی: برای مقابله با این وضعیت، باید دوباره به روابط انسانی بها داد: ایجاد فضاهایی برای گفت‌وگو، تقویت نهادهای محلی و فرهنگی و بازگشت به سنت‌های همیاری و همسایگی. جامعه‌ای که اعضایش همدیگر را نمی‌بینند و نمی‌شنوند، دیر یا زود در سکوت و بی‌اعتمادی فرو می‌رود. 

سخن پایانی: شاید امروز زمان آن رسیده باشد که در کنار شمارش نرخ‌ها و درصدهای اقتصادی، دل‌هایی را هم بشماریم که در تنهایی شکسته می‌شوند. جامعه‌ای که نتواند پیوندهای انسانی خود را بازسازی کند، هیچ آینده روشنی در انتظارش نخواهد بود.

ارسال به دوستان
راهکارهای نرم کردن کلاچ خودرو صالحی امیری از خضریان شکایت کرد انفجار یک پالایشگاه نفت در شرق سوریه تظاهرات در اسرائیل در اعتراض به دولت نتانیاهو پاسخ ترانه سرای مشهور به یک سوال: چرا محسن چاوشی کنسرت برگزار نمی کند؟ اعلام نتایج آزمون ورودی کارآموزی وکالت سال ۱۴۰۴ سندرز: ترامپ ما را وارد جنگ غیرقانونی با ونزوئلا می‌کند استادیار ایرانی دانشگاه آرکانزاس آمریکا برکنار شد عراقچی: برای جنگ آمادگی کامل داریم حذف امیر سرخوش از مسابقات اسنوکر قهرمانی جهان؛ آخرین نماینده ایران مغلوب حریف انگلیسی شد آقای پزشکیان، زمان حرف زدن پوتین شما نباید یادداشت برداری کنید شگفتی‌ساز ژاپنی در فوتبال اروپا؛ آیاسه اوئدا بالاتر از هالند، امباپه و کین بهترین گلزن قاره است «تبعیض جنسیتی علیه مردان» در ورزش زنان؛ ممنوعیت سلیقه‌ای حضور هواداران و خبرنگاران مرد در مسابقات واکنش ترامپ به کشته شدن ۳ آمریکایی در سوریه: از داعش انتقام خواهم گرفت پرونده پولشویی بزرگ در فدراسیون فوتبال آرژانتین؛ خطر حذف از جام جهانی ۲۰۲۶ در صورت دخالت دولت