چرا صحبت کردن درباره روابط زناشویی دشوار است و چرا اهمیت دارد؟

عصر ایران/ سواد زندگی؛ مریم طرزی- حقیقت این است که صحبت درباره مسائل جنسی و روابط زناشویی، به عمیق‌ترین و حساس‌ترین بخش‌های وجود ما گره خورده است.

این گفتگوها فراتر از بحث در مورد سلیقه‌ها یا روش‌هاست؛ این‌ها درباره خودِ شماست – بدن‌تان، خواسته‌های تان، نیازهای عاطفی‌تان – و ترس از این که آیا شریک زندگی‌تان واقعاً شما را به همان شکل عمیق و شخصی می‌خواهد یا نه.

دشواری صحبت درباره مسائل زناشویی

چرا صحبت  درباره مسائل جنسی اینقدر دشوار است؟

باورهای غلط، تابوها و خرافات باعث می‌شود که صحبت درباره روابط زناشویی دشوار شود، با این حال، ارتباط در این زمینه حیاتی است و نباید نادیده گرفته شود.

با وجود اینکه امروزه اطلاعات زیادی درباره مسائل جنسی در دسترس است، صحبت درباره آن برای بسیاری از افراد سخت است. آن‌ها اغلب به دلیل خجالت یا سردرگمی از این گفتگوها دوری می‌کنند.

علاوه بر این، بسیاری از ما حتی نمی‌توانیم مفهوم «جنسیت» را توضیح دهیم یا تفاوت بین «جنسیت بیولوژیک (sex)» و «هویت جنسیتی (gender)» را تمییز دهیم. این ابهامات و تردیدها، حتی با وجود دسترسی آسان به اطلاعات، همچنان پابرجا هستند.

این موضوع از هر جنبه‌ای که به آن نگاه کنیم، دشوار است. حتی والدین نیز گاهی تا زمانی که فرزندان شان مستقیماً سوالی نپرسند، درباره این مسائل با آن‌ها صحبت نمی‌کنند.

این در حالی است که امروزه می‌دانیم گفت‌وگوی والدین با فرزندان در این زمینه از اهمیت حیاتی برخوردار است و باید بخشی جدایی‌ناپذیر از آموزش آن‌ها باشد.

به همین ترتیب، بسیاری از زوج‌ها نمی‌توانند درباره روابط زناشویی خود صحبت کنند که این امر پیچیدگی‌هایی در روابطشان ایجاد می‌کند.

دلیل اصلی آن این است که بدون گفت‌وگو، شناخت سلیقه‌ها و ترجیحات جنسی شریک زندگی دشوار می‌شود. بدیهی است تا زمانی که از پرداختن به این موضوع خودداری شود، شک و تردید، سردرگمی و عدم درک متقابل در روابط وجود خواهد داشت.

در ادامه، با هم بررسی می‌کنیم که چرا صحبت درباره مسائل جنسی اینقدر دشوار است و چرا غلبه بر این دشواری‌ها واقعاً ارزشش را دارد.

1. رابطه جنسی ذاتاً شخصی است

برخلاف بحث در مورد کارهای خانه یا برنامه‌های آخر هفته، صحبت در مورد روابط زناشویی به هسته وجودی ما به عنوان یک فرد می‌پردازد. این شامل بدن ما، فانتزی‌های ما و حس مطلوبیت ما می‌شود.

وقتی احساسات خود را در مورد روابط زناشویی به اشتراک می‌گذارید، اساساً می‌گویید: "این چیزی است که من می‌خواهم. آیا تو هم آن را می‌خواهی؟ آیا تو مرا می‌خواهی؟" و این می‌تواند فوق‌العاده آسیب‌پذیر به نظر برسد.

چرا مهم است: صمیمیت جنسی اغلب نوعی ارتباط قدرتمند در روابط است. با اذعان به اینکه این مکالمات عمیقاً شخصی هستند، هر دو طرف می‌توانند فضای امن‌تری برای گفتگوی آزاد ایجاد کنند.

۲. تابوهای فرهنگی و تربیت

بسیاری از ما در محیط‌هایی بزرگ شده‌ایم که در آنها مباحث جنسی مخفیانه مطرح می‌شدند، چیزی که فقط از طریق اشارات مبهم یا اصلاً مطرح نمی‌شد.
این قوانین ناگفته می‌توانند به احساس شرم یا خجالت دامن بزنند و باعث شوند احساس شود که صحبت در مورد روابط زناشویی حتی در یک رابطه متعهدانه تابو یا "نامناسب" است.

چرا مهم است: تشخیص اینکه شما توسط این پیام‌ها شکل گرفته‌اید می‌تواند به شما در حل آنها کمک کند.

می‌توانید از خود بپرسید: "آیا این باور اکنون به من یا رابطه من خدمت می‌کند؟" اجازه  به خودتان برای صحبت آشکار در مورد رابطه جنسی  اولین قدم به سوی ارتباط سالم‌تر است.

۳. ترس از طرد شدن

کمتر چیزی شخصی‌تر از این احتمال است که شریک زندگی‌تان ممکن است به اندازه‌ای که امیدوارید شما را نخواهد. وقتی در مورد رابطه جنسی - نیازها، مشکلات یا فانتزی‌هایتان - صحبت می‌کنید، خطر شنیدن چیزی مانند «من به آن علاقه‌ای ندارم» یا حتی «من به تو علاقه‌ای ندارم» را دارید. حتی اگر این جمله به آرامی گفته شود، این احتمال می‌تواند وحشتناک باشد.

چرا مهم است: ترس از طرد شدن، اگرچه قابل درک است، اغلب مانع از گفتگوهای معناداری می‌شود که می‌تواند زوج‌ها را به هم نزدیک‌تر کند. با نام بردن از این ترس، می‌توانید از آن عبور کنید.

به شریک زندگی‌تان بگویید: «صحبت کردن در مورد این موضوع برای من سخت است زیرا از واکنش احتمالی تو می‌ترسم.» گاهی اوقات، فقط ابراز این نگرانی می‌تواند قدرت آن را کاهش دهد.

۴. فقدان واژگان مشترک

ترجیحات و تجربیات جنسی می‌توانند بسیار ظریف باشند. ممکن است توصیف دقیق آنچه که احساس خوبی به شما می‌دهد یا بیان مبهم این حس که چیزی کم است، برای شما دشوار باشد.

این واقعیت را نیز اضافه کنید که شرکا اغلب تجربیات و سطوح راحتی متفاوتی با زبان جنسی دارند و شما دستورالعملی برای تلاش‌های ناشیانه و ناشیانه در برقراری ارتباط دارید.

چرا مهم است: ایجاد یک دایره لغات مشترک در مورد روابط زناشویی - استفاده از کلمات یا عباراتی که هر دوی شما آنها را درک می‌کنید - می‌تواند به طور قابل توجهی این ناراحتی را کاهش دهد.

تمرین کنید که نام بردن از قسمت‌ها و احساسات بدن را به روشی که برای هر دوی شما محترمانه و راحت باشد، تمرین کنید.

5. شرم و تصویر بدن

مشکلات تصویر بدن می‌توانند عمیق باشند و صحبت کردن در مورد روابط زناشویی بدون احساس افشا شدن یا قضاوت شدن را چالش برانگیز کنند. چه نگرانی در مورد وزن، جای زخم یا اضطراب عملکرد باشد، این شک و تردیدها می‌توانند ما را ساکت کنند.

چرا مهم است: اذعان به این ناامنی‌ها در یک رابطه مبتنی بر اعتماد می‌تواند منجر به همدلی و اطمینان بیشتر شود. وقتی شرکا از عزت نفس یکدیگر حمایت می‌کنند، بررسی آنچه برای هر دو خوب و لذت‌بخش است، آسان‌تر می‌شود.

چگونه صحبت از روابط زناشویی را آسان‌تر کنیم؟

از کوچک شروع کنید: لازم نیست ابتدا به آسیب‌پذیرترین موضوع خود بپردازید. قبل از بحث در مورد مسائل حساس‌تر، با به اشتراک گذاشتن یک تجربه مثبت یا یک ترجیح ساده - مانند زمان و نحوه ارتباط تان - شروع کنید.

لحظه مناسب را انتخاب کنید: گفتگو در مورد  روابط زناشویی می‌تواند زمانی که هر دو طرف آرام و پذیرا هستند، کمتر دلهره‌آور باشد. از شروع این گفتگو در اوج هیجان یا درست قبل از خواب که احساسات یا خستگی زیاد است، خودداری کنید.

از جملات «من» استفاده کنید: برای به حداقل رساندن حالت تدافعی، احساسات و خواسته‌های خود را با «من» به جای «تو» بیان کنید. به عنوان مثال، به جای «تو هرگز به من نمی‌گویی چه چیزی را دوست داری» بگویید: «وقتی در مورد آنچه احساس خوبی دارد صحبت می‌کنیم، احساس نزدیکی بیشتری به تو می‌کنم.»

به دنبال راهنمایی حرفه‌ای باشید: اگر شرم، اضطراب یا آسیب‌های گذشته، بحث در مورد روابط زناشویی  را به ویژه دشوار می‌کند، یک درمانگر زوج می‌تواند محیطی امن و ابزارهایی را برای تسهیل گفتگو ارائه دهد.

پذیرش آسیب‌پذیری برای صمیمیت بیشتر

در نهایت، گفتگو درباره روابط زناشویی دشوار است زیرا شما را وارد وضعیتی بسیار آسیب‌پذیر، بی‌پرده و بدون محافظ می‌کند.

در واقع، شما بخشی عمیقاً شخصی و درونی از وجود خودتان را آشکار می‌کنید و شریکتان را به نوعی دعوت می‌کنید که آن بخش از شما را بپذیرد یا رد کند.

این یعنی شما خودتان را در معرض قضاوت قرار می‌دهید و این می‌تواند ترسناک باشد.

با این حال، دقیقاً در همین آسیب‌پذیری و شجاعت برای آشکار کردن خودتان است که پتانسیل و ظرفیت ایجاد یک ارتباط عمیق‌تر و همدلی بیشتر بین شما و شریکتان نهفته است.

وقتی شما خودتان را به او نشان می‌دهید و او شما را می‌پذیرد، یک پیوند منحصر به فرد شکل می‌گیرد.

هنگامی که یاد می‌گیرید گفتگو درباره روابط زناشویی را با صداقت و شفافیت کامل پیش ببرید، دیگر فقط درباره لذت‌های فیزیکی صحبت نمی‌کنید.

شما در حال اذعان و اعتراف به ترس‌های پنهان‌تان، خواسته‌های قلبی‌تان و امید عمیق‌تان هستید؛ اینکه شریک زندگی‌تان شما را همان‌گونه که هستید، با تمام وجود، با تمام نقاط ضعف و قوت، و با تمام ویژگی‌های جنسی و عاطفی‌تان می‌خواهد و دوست دارد.

بله، این یک ریسک بزرگ است که خودتان را اینقدر عریان (از نظر روحی) کنید، اما ریسکی است که قطعاً ارزش پذیرفتن را دارد.

چرا که می‌تواند به ایجاد یک پیوند رضایت‌بخش‌تر، پرمعناتر، عمیق‌تر و صمیمی‌تر بین شما و شریکتان منجر شود که پایه و اساس یک رابطه پایدار و عاشقانه است.

کانال تلگرامی سواد زندگی: savadzendegi@

قصه‌های نان و نمک(24)/خساست در خنده، ولخرجی در گریه!

بیشتر بخوانید:

تاثیر استرس مزمن بر روابط همسران

تاثیر بی‌ تفاوتی و جایگاه آن در روابط زناشویی

ده نکته کلیدی در روابط عاشقانه همسران

توکوفوبیا چیست و چگونه توصیف میشود ؟

تماشاخانه

گمانه‌زنی تازه درباره سرنوشت امام موسی صدر؛ آیا تصویر جسد واقعی است؟ (فیلم)

پلیس زن کش ؛ پرکارترین قاتل سریالی روسیه / پرونده سیاه «میکایل پاپکُو» (فیلم)

فیلم های دیگر