عصر ایران؛مریم طرزی- به زحمت آرایش کامل مو و صورتت را انجام دادهای و یک لباس عالی انتخاب کردهای. یک سلفی میگیری تا ظاهرت را به رخ بکشی و… نتیجه چنگی به دل نمی زند!
قبل از اینکه سلفی بگیری، احساس اعتمادبهنفس میکردی، اما سلفی صورت تو را خسته، مریض احوال یا حتی جوری نشان می دهد که انگار کشتی هایت غرق شده است! صد رحمت به عکس های روی کارت ملی. مشکل چیست؟
آیا از خود میپرسید که چرا همیشه در سلفیها بدتر از زندگی واقعی به نظر میرسید؟ در اینجا ۵ اشتباه رایج در سلفی گرفتن و نحوهی رفع آسان آنها آورده شده است.
اول باید بفهمیم چرا در عکسها بد میافتیم، به رغم اینکه می دانیم و باور داریم که در واقعیت، بیستِ بیست هستیم.
موضوع مهم در مورد سلفی گرفتن و زیبایی این است که همهچیز بستگی به این دارد که خودت فکر میکنی چطور به نظر میرسی. احتمالاً دوستانت وقتی سلفیهایت را میبینند به تو نمیگویند: “وای، توی این عکس خیلی بد افتادی، اما الان خیلی خوشگلی!”
( اگر از این دوست ها داری، در دوست یابی ات تجدید نظر کن).
بنابراین:
نگرش شخصی مهم است: زیبایی تا حد زیادی ذهنی است و تحت تأثیر تصور خود فرد از ظاهرش قرار دارد.
تفاوت بین واقعیت و تصویر: ممکن است بین ظاهر فرد در واقعیت و ظاهرش در عکس تفاوت وجود داشته باشد.
تصویری که از خودت در زندگی واقعی به دست میآوری، از آینهها میآید، که از نظر فنی بازنمایی دقیقی از ظاهر تو نیستند. اما این بهترین گزینهای است که داریم، بنابراین تصویر ما از خودمان از طریق انعکاس آینه شکل میگیرد.
مسئله پیچیده اینجاست که آینهها تصاویر را برعکس میکنند. به همین دلیل است که وقتی در آینه به خودت نگاه میکنی، نوشتهها برعکس به نظر میرسند. بنابراین بله، وقتی قبل از بیرون رفتن، به لباسهای شیک خودت در آینه خیره میشوی، یک تصویر تحریفشده و برعکس از خودت را میبینی.
بنابراین نیمه اول معادله اینجا نسخه آینهای توست. از طرف دیگر، دوربینهای تلفن تصاویر تو را برعکس نمیکنند (مگر اینکه تنظیمات آنها را تغییر دهی).
وقتی یک سلفی میگیری، صورتت را همانطور که دیگران در زندگی واقعی میبینند، میبینی، نه آنطور که خودت در آینه میبینی.
راستش را بخواهید، میتواند کمی تکاندهنده باشد. تو عادت داری خودت را یک جور ببینی، اما بعد در سلفیها شبیه یک آدم بههمریخته به نظر میرسی!
به این “اثر صرفاً قرار گرفتن در معرض” میگویند، که زمانی اتفاق میافتد که چیزی را ترجیح میدهی چون همیشه آن را میبینی.
بنابراین بله، تو “خود آینهای” را به “خود دوربینی” ترجیح خواهی داد.
خبر خوب این است که “خود دوربینی” همانطوری است که دیگران تو را میبینند. بهش فکر کن: وقتی از سلفیات خوشت نمیآید، دوستانت احتمالاً به تو میگویند دیوانه شدی، چون از نظر آنها همیشه اینجوری هستی!
(یه نکته جالب: اگر دوستانت تو را در آینه ببینند، احتمالاً میگویند آنقدرها هم خوب به نظر نمیرسی چون به دیدن تو به آن شکل عادت ندارند. بله: جای فکر کردن داره!)
گذشته از آینهها، دلایل دیگری هم وجود دارد که ممکن است در دوربین با آنچه در واقعیت هستی متفاوت به نظر برسید.
به خودت نمیرسی: منظورم اینه که اگر تمام شب پارتی بودی. تحرک زیادی داشتی، خوب نخوابیدی. و انتظار داری هنوز شبیه میترا حجار به نظر برسی، این اتفاق نمیافتد. خواب کافی داشته باش، آب بنوش و پوستت را مرطوب کن؟
عدم تقارن: هیچکس کاملاً متقارن نیست. یعنی دو طرف صورت یا بدن دقیقاً شبیه هم نیستند. این عدم تقارن معمولاً خیلی جزئی است و در نگاه اول متوجه آن نمیشویم.
وقتی تصویرت را برعکس در سلفیِ دوربین گوشیات میبینی، تقارنت جور درنمیاد.
این عدم تقارن ممکنه در سلفی بیشتر به چشم بیاد. وقتی با دوربین گوشی سلفی میگیرید، معمولاً تصویر شما به صورت افقی برعکس میشه (مثل حالتی که خودتون رو در آینه میبینید).
حالا، چون صورت شما کاملاً متقارن نیست، وقتی تصویر برعکس میشه، این عدم تقارن بیشتر نمایان میشه و ممکنه حس کنید که چهرهتون “عجیب” یا “ناجور” به نظر میرسد. به عبارت دیگه، تصویری که در سلفی میبینید، با تصویری که در آینه میبینید (و بهش عادت دارید) فرق دارد، و این تفاوت به خاطر برعکس شدن تصویر و برجسته شدن عدم تقارنهاست.
واپیچش یا تابیدگی لنز:دوربینهای گوشی (مخصوصاً دوربینهای ارزانتر یا قدیمیتر) میتوانند باعث تغییر شکل تصویر شما شوند و چهرهتان را متفاوت از واقعیت نشان دهند
بله. می توانید کاملاً تقصیر را گردن دوربین بیندازید. این اتفاق در دوربینهای ارزانتر یا دوربینهای بیکیفیتتر در تلفنهای هوشمند قدیمی رخ میدهد.
یک سلفی صورت تو را در 2 بُعد ثبت میکند، اما در واقعیت تو یک آدم سهبعدی هستی. وقتی این را به یک سلفی تبدیل میکنی، تصویرت تختتر از معمول به نظر میرسد.
نسبتها قطعاً وقتی سلفی میگیری در مقایسه با زندگی واقعی تغییر میکنند. خبر خوب این است که دوربینهای بهتر این مشکل را ندارند.
فلاش دوربین: من اصلاً طرفدار فلاش نیستم، بهخصوص به این دلیل که همه را بد نشان میدهد. اگر هنگام گرفتن سلفی فلاش را روشن کنید، پوستت را براق (بهشکلی بد) نشان میدهد و حتی ممکن است یک ظاهر بیشازحد در معرض نور و بیمارگونه به تو بدهد.
قبل از گرفتن سلفی برای جلوگیری از مشکلات فلاش، منتظر نور مناسب باش. البته همیشه میتوانی نورپردازی خودت را بعداً با Facetune2 هم تصحیح کنی.
حالتهای صورتت: لبخندت عجیب یا خشک به نظر میرسد؟ ژستهایت را تمرین کن! میخواهی در سلفیهایت تا حد امکان واقعی و طبیعی به نظر برسی، و این یعنی باید در ژستهایت ماهر باشی، چه یک خنده کامل با دندانها بزنی و چه یک لبخند مرموز.
خوشبختانه، تو تنها نیستی! سلفیها شامل استفاده از دوربین تلفن برای گرفتن یک عکس عالی میشوند، اما دوربین همیشه با ما مهربان نیست. با وجود تمام تلاشهایت، گاهی اوقات سلفیها درست از آب درنمیآیند.
اگر از اینکه سلفیهایت چطور از آب درمیآیند خوشت نمیآید، با مطالعه این پنج مشکل رایج سلفی، عیبیابی کن — و یاد بگیریدکه چطور آنها را سریع رفع کنید.
صادقانه بگویم، نورپردازی معمولاً مشکل یک سلفی بد است. اگر سعی میکنی این مشکل را با استفاده از فلاش تلفنت حل کنی، دوباره فکر کن — فلاشهای خشن دوربین تقریباً همیشه منجر به یک عکس بدتر میشوند.
بنابراین، سؤال اینجا این است: چطور نورپردازی بد سلفی را درست کنم؟
خب، دفعه بعد که حال و هوای سلفی گرفتن داشتی، به ایوان یا بالکن خودت برو و در نور طبیعی عکس بگیر. جایگزین کردن پرتوهای درخشان و طبیعی خورشید سخت است.
اما اگر در خانه گیر افتادهای، میتوانی از FaceTune2 برای اضافه کردن فیلتر، حذف تابش خیرهکننده، مات کردن درخشندگی یا بازی با سطوح نور در سلفی خودت استفاده کنید.
آیا میدانستی که تلفنت برعکس آنچه را در آینه میبینی نشان میدهد؟ تمام آن ژست گرفتن و حالت گرفتنهای دقیق، وقتی تلفنت عکسهایت را برعکس میکند، بیفایده میشوند.
برخی از برنامهها و دوربینهای جلویی صورتت را آنطور که دیگران میبینند ثبت میکنند (نه آنطور که در آینه به نظر میرسد). از آنجایی که صورتهای ما 100% متقارن نیستند، دیدن تصویر برعکسشده ممکن است عجیب به نظر برسد.
خوشبختانه، رفع این مشکل آسان است. بیشتر تلفنها یک گزینه “برعکس کردن” در ویرایشگر عکس دارند. فقط تصویر را برعکس کن و درستش کن.
مگر اینکه خیلی “خاص” باشی و از مونوپاد سلفی استفاده کنی، احتمالاً برای سلفیهایت به دوربین نزدیکی.
این خیلی خوبه، اما گاهی اوقات خیلی نزدیک بودن به دوربین چیز بدی است. زاویه میتواند ویژگیهای خاصی، مانند بینیات، که به دوربین نزدیکتر هستند را تحریف یا تأکید کند و این همیشه خوشایند نیست.
چشمان ما عادت دارند تصاویر روان را ببینند — هیچچیز در زندگی واقعی کاملاً ثابت نیست. وقتی یک دوربین یک میلیثانیه از زمان را ثبت میکند، میتوانی هر لکه و نقصی را در رنگ زنده ببینی.
برای بهترینِ ما هم اتفاق میافتد: با وجود تلاشهای زیاد برای گرفتن یک لبخند زیبا، خندهات غیرطبیعی یا شبیه خودت به نظر نمیرسد.
بله، همه ما برای دوربین لبخند مصنوعی میزنیم، و حدس بزن چی؟
لبخندهای مصنوعی، مصنوعی به نظر میرسند.
وقتی صورتت از “لبخند زدن برای عکس” سفت میشود، یک جور حالت گوزن در چراغها پیدا میکنی. همه با لبخند طبیعیشان بهتر به نظر میرسند، اما ثبت آن در دوربین همیشه آسان نیست.
قبل از سلفی گرفتن، فک خودت را شل کن. سعی کن به چیزی فوقالعاده خندهدار فکر کنی تا لبخند واقعی خودت را برای سلفی تقلید کنی. آره، یک کم مسخره است، اما قول میدهیم که جواب میدهد.
مقایسه دزد شادی است. ما عادت داریم چهرههای افراد مشهور را در هر جایی که میرویم ببینیم. وقتی به سلفی خودت نگاه میکنی، ممکن است آرزو کنی شبیه شخص دیگری به نظر برسد.
اما میدانی چیه؟ ما فکر میکنیم تو همانطور که هستی عالی به نظر میرسی. سلفی خودت را با اعتمادبهنفس به نمایش بگذار. فالوورها میخواهند محتوای تو را ببینند، نه محتوای شخص دیگری را.
نکته این است که نگران گرفتن یک عکس کمتر از عالی نباش. همه ما بدترین منتقد خودمان هستیم.
به احتمال زیاد، فالوورهایت آنقدر سریع روی دکمه “لایک” میزنند که نمیدانی از کجا خوردی.
پس ریلکس باش، از خودت لذت ببر.