این طراحی به منظور بهبود نیروی رو به پایین (downforce) و افزایش پایداری در سرعتهای بالا انجام شده بود. راننده میتوانست بال مرکزی بزرگ را هنگام حرکت خودرو تنظیم کند، اما بال جلویی تنها در حالت توقف خودرو، به صورت دستی قابل تنظیم بود.
این پروتوتایپ از یک موتور ۱.۰ لیتری چهار سیلندر آلپاین بهره میبرد که به صورت مورب پشت صندلی سرنشین نصب شده بود و میتوانست به سرعت ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت دست یابد. با این حال، OSI Silver Fox هرگز در هیچ آزمایشی شرکت نکرد و حتی در هیچ مسابقهای به میدان نرفت.
سالها بعد، یک کلکسیونر این پروتوتایپ را بدون موتور و گیربکس خریداری کرد و به مدت ۱۰ سال به توسعه آن ادامه داد تا اینکه خودرو به طور کامل و مطابق با طراحی اولیه، عملیاتی شد.