ترومای دوران کودکی به آسیب های روحی تجربه شده در سنین رشد و در زمانی که فرد با خانواده خود زندگی می کند، مربوط می شود. اگرچه این آسیبها معمولاً به عنوان آسیبهایی مطرح میشوند که افراد در بزرگسالی با آنها همراه میشوند و بر روابط و عزت نفس آنها تأثیر میگذارند، اما همه آسیبها نتیجه سوء استفاده یا بیتوجهی والدین و مراقبان در سنین کودکی نمی باشند.
بسیاری از متخصصین این زخمها را زخمهای دلبستگی مینامند، زیرا این زخمها در نتیجه عملکرد یا عدم اقدام مناسب مراقبان کودک در طول سالهای رشد، یعنی سالهایی که دلبستگیها شکل میگیرند رخ میدهند.
عضو سازمان نظام روانشناسی کشور گفت: تشخیص ترومای کودکی توسط متخصص باید انجام شود و نشانههای متعددی دارد، افرادی که اصرار دارند تایید دیگران را دریافت کنند، در کودکی ترومای تحمیل و اجبار را تجربه کرده است.
حسین گلرخی در گفتوگو با ایمنا با بیان اینکه اتفاقها و صحنههای پر استرس دوران کودکی در دوران بزرگسالی اثرگذار است و میتواند به عناوین مختلف بروز کند، اظهار کرد: تشخیص این موضوع که رفتار افراد در بزرگسالی ریشه در ترومای دوران کودکی دارد، توسط متخصص باید انجام شود.
ترومای دوران کودکی نشانههای متعدد دارد، افرادی که در بزرگسالی رفتارهای مردمپسند انجام میدهند و اصرار دارند تأیید دیگران را دریافت کنند، در دوران کودکی ترومای تحمیل و اجبار را تجربه کردهاند.
عضو سازمان نظام روانشناسی کشور گفت: ترومای کمالگرایی در بزرگسالی ریشه در دوران خردسالی دارد، همچنین یکی دیگر از نشانههای ترومای کودکی در دوران بزرگسالی میتواند مقایسه مداوم خود با دیگران باشد، افرادی که در محیطهای مختلف و برای موضوعات گوناگون خود را با دیگران مقایسه میکنند سبب میشود اضطراب بالایی را تجربه کنند.
وی ادامه داد: افرادی که درگیر ترومای دوران کودکی هستند، گاهی اوقات از نزدیک شدن به دیگران اجتناب میکنند. گلرخی تصریح کرد: نبود پایداری، شکلدهی و گسست پیوسته در روابط بزرگسالی نشانهای از ترومای دوران کودکی است.
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر