روانشناسی به ما میآموزد که کیفیت زندگی ما تا حد زیادی به انتخاب منابع فکری و مشورتی ما بستگی دارد. اگر بتوانیم با آگاهی از تیپهای شخصیتی که نباید به آنها تکیه کنیم، تصمیمات آگاهانهتری بگیریم، مسیر رشد فردیمان بسیار هموارتر خواهد شد. پس قبل از آنکه به حرف کسی گوش دهید، به این فکر کنید که آیا واقعاً صلاحیت راهنمایی شما را دارد یا نه.
۷ نوع انسانی که احتمالاً نباید از آنها مشاوره زندگی بگیرید
همه ما این جمله را شنیدهایم: «زندگی را زیاد جدی نگیر!» درست هم هست؛ اما وقتی صحبت از گرفتن مشاوره در زندگی میشود، باید کمی جدیتر بود و با دقت بیشتری به منبع توصیهها نگاه کرد.
بر اساس روانشناسی، همه افراد صلاحیت راهنمایی دیگران را ندارند. در واقع، ۷ تیپ شخصیتی وجود دارد که بهتر است هنگام گرفتن مشاوره از آنها، کمی محتاط باشیم. در ادامه با این افراد آشنا میشویم.
۱. افراد همیشه منفینگر
آیا کسی را میشناسید که همیشه نیمه خالی لیوان را میبیند؟
مشاوره گرفتن از این افراد، شما را به سمت ترس و تردید سوق میدهد نه امید و پیشرفت. روانشناسی میگوید دیدگاه منفی، تصمیمگیری شما را دچار اختلال میکند و باعث میشود فرصتها را نادیده بگیرید.
۲. افراد خودمحور
برخی افراد حتی وقتی مشورت میدهند، باز هم فقط دربارهی خودشان حرف میزنند. تجربههای شخصی آنها همیشه محور اصلی حرفهایشان است.
روانشناسان هشدار میدهند که این نوع مشورت معمولاً فاقد همدلی و درک واقعی از شرایط شماست و بیشتر نمایشی از زندگی خودشان است.
۷ نوع انسانی که نباید از آن ها در زندگی خودتان مشاوره بگیرید؛ از نگاه روان شناسی بیاموزید / مشورت گرفتن از این ۷ دسته از آدم ها کلا ممنوع!
۳. منتقدان دائمی
کسانی که همیشه ایرادی برای گرفتن دارند، حتی اگر نیتشان کمک باشد، میتوانند اعتمادبهنفس شما را تضعیف کنند.
روانشناسی میگوید این افراد معمولاً ناامنیهای درونی خود را به دیگران منتقل میکنند. توصیههای آنها بیشتر بازتاب مشکلات شخصیشان است تا راهنمایی برای رشد شما.
۴. آدمهای همیشه موفق (ظاهراً)
افرادی که ادعا میکنند هرگز شکست نخوردهاند، معمولاً از سختیهای واقعی زندگی بیخبرند.
مشورت آنها ممکن است غیرواقعبینانه یا بدون تجربه عمیق باشد. در حالی که بهترین درسها از دل شکستها به دست میآیند، نه از مسیرهای بیدردسر.
۵. خبرچینها و شایعهسازها
کسانی که مدام درباره دیگران حرف میزنند، معمولاً اطلاعاتشان را از شنیدهها میگیرند، نه واقعیات.
اگر اسرار و دغدغههایتان را با این افراد در میان بگذارید، احتمال زیادی دارد که تبدیل به سوژه بعدی حرفهایشان شوید. این افراد منبع امنی برای مشورت نیستند.
۶. خوشبینان افراطی
اگرچه مثبتاندیشی ارزشمند است، اما خوشبینی افراطی ممکن است واقعیتها را نادیده بگیرد.
روانشناسی میگوید کسانی که فقط جنبههای روشن زندگی را میبینند، نمیتوانند شما را برای سختیها آماده کنند. مشورت خوب، واقعگرایانه و در عین حال انگیزهبخش است.
۷. سنتیهای غیرقابل انعطاف
برخی افراد تغییر را نمیپذیرند و دیدگاهشان نسبت به زندگی بسیار محدود است.
روانشناسی معتقد است این طرز فکر بسته، مشورتهایی میدهد که با دنیای مدرن و نیازهای متغیر شما همخوانی ندارد. در حالیکه رشد، نیاز به تطبیق با تغییرات دارد.
درنهایت بدانید که:
مشاوره گرفتن، بخشی طبیعی از مسیر رشد است. اما اینکه از چه کسی مشورت بگیریم، به اندازه خودِ مشورت اهمیت دارد.
همیشه با دیدی باز به توصیههای دیگران گوش بدهید، اما در نهایت اجازه دهید قلب و عقل خودتان تصمیمگیرنده نهایی باشد.
زندگی شماست، پس شما باید انتخاب کنید که کدام صداها، شکلدهنده مسیرتان باشند.
در نهایت، گرفتن مشورت در مسیر زندگی امری ضروری و سازنده است، اما به همان اندازه مهم است که بدانیم از چه کسانی نباید مشورت بگیریم. افراد منفینگر، خودمحور، بیشازحد خوشبین یا کسانی که از تجربه شکست بیبهرهاند، ممکن است ناخواسته ما را از مسیر درست منحرف کنند. روانشناسی به ما یادآوری میکند که همهی توصیهها به یک اندازه ارزشمند نیستند.
پس با نگاهی نقادانه، به جای آنکه هر صدایی را راهنمای خود بدانیم، باید مشورتهایی را بپذیریم که با واقعیت زندگی، تجربه، و اهداف شخصیمان همخوانی دارند. در نهایت، این ما هستیم که مسئول تصمیمات و مسیر زندگی خود هستیم؛ پس باید آگاهانه انتخاب کنیم که چه صدایی را در قلب و ذهن خود راه میدهیم.
منبع : اندیشه معاصر