کناره گیری های متعدد شرکت های معتبر و متخصص در حوزه انرژی از پروژه های عظیم نفت و گاز ایران به خصوص در سه سال گذشته موجب شده است تا تحریم های بین المللی بار دیگر اثرات زخم های خود را بر پیکره ی اقتصاد کشور نمایان کند و این امر را تا جایی گسترش دهد که حق انتخاب شرکت سرمایه گذاری در بزرگترین پروژه های ملی نیز از ایران سلب شود و کار به جایی رسد که از حضور آنگولا در پارس جنوبی خشنود باشیم.
پدرام سلطانی بنیانگذار اتحادیه صادرکنندگان فرآورده های نفتی اعلام کرد: تحریم های اقتصادی در دو یا سه سال گذشته در حوزه انرژی تهدید بسیار بزرگی برای ایران محسوب می شود که می توان نتیجه گرفت کناره گیری شرکت های معتبر و متخصص در حوزه استخراج ، بهره برداری و مشارکت میدان های نفت و گازی نیز از همین عامل ناشی می شود .
سلطانی بالا بودن ریسک سرمایه گذاری در ایران را یکی دیگر از عوامل عدم مشارکت شرکتهای بزرگ در ایران دانست و گفت : ریسک سرمایه گذاری به شدت در دو سال گذشته در ایران افزایش یافته است ، تا جایی که شرکت های سرمایه گذاری حاضر به پذیرش این ریسک نیستند و ترجیح می دهند با ریسک کمتری در محلی امن تر به سرمایه گذاری بپردازند.
این عضو اتاق بازرگانی ایران با اشاره به چند شرکت خارجی فعال و معتبر در پروژه های نفتی و گازی ایران که از کار کناره گیری کردند ، گفت :شرکت OND اتریش و یا شرکت ژاپنی که قصد همکاری در حوزه نفتی آزادگان را داشتند به دلیل دستور دولت های خود مجبور به قطع همکاری با ایران شدند زیرا در وضعیت تحریم شرکت های بزرگ نیز از دولت های خود دستور می گیرند و اگر ما با کمی دقت مرور کنیم خواهیم دید که هر چند ماه یکبار ، یک شرکت از همکاری با ایران کناره گیری کرده و رفته اند وبه نوعی دایره انتخاب را برای ما تنگ تر کرده اند.
پدرام سلطانی در شرایط فعلی اوضاع عراق را در همکاری های بین المللی از ایران بسیار بهتر دانست و تصریح کرد : عراق با آن اوضاع وخیم داخلی برای استخراج منابع نفتی و گازی خود مزایده ای بر پا می کنند و از بین بهترین شرکت های سرمایه گذاری یکی را انتخاب می کنند ؛ این شرایطی است که به دلیل وجود تحریم های مختلف برای ایران به هیچ وجه محقق نخواهد شد.
این کارشناس حوزه انرژی ، آنگولا را در شرایط فعلی سرمایه گذاری مناسب برای ما دانست و تصریح کرد : ما در حال حاضر با توجه به شرایطی که داریم باید از حضور آنگولا در پروژه های گازی مان خشنود باشیم زیرا آنگولا کشوری است که خودش صاحب منابع نفتی است و تجاربی هرچند کوچک در این زمینه دارد و ایران نیز حتی به کمک کشوری مانند آنگولا در شرایط فعلی نیازمند است .
این درحالی است که این میدان یکی از بزرگترین منابع گازی مستقل جهان می باشد که بر روی خط مرزی مشترک ایران و قطر در خلیج فارس و به فاصله 100 کیلومتری ساحل جنوبی ایران قرار دارد. میزان دخیره در جای بخش مربوط به ایران بالغ بر 8% کل ذخایر گازی جهان و حدود 50% دخایر گازی کشور است.