بمب‌افکن فوق سریع

در دوران اولیه هوانوردی نظامی، بمباران هوایی یک مأموریت دشوار و مرگبار بود. هواپیماهای ابتدایی به‌نوعی وسیله نقلیه سنگین پرنده‌ای بودند که صرفاً برای حمل محموله‌های انفجاری عظیم طراحی می‌شدند. این هواپیماها از لحاظ مانورپذیری، سرعت و توان دفاعی تقریباً هیچ قابلیت خاصی نداشتند. بنابراین، وظیفه محافظت از آن‌ها و اسکورت تا نقطه هدف، به عهده جنگنده‌ها بود. اما این شرایط پس از جنگ جهانی دوم تغییر کرد.