آقایان! دعوا سر همین 1200 کیلو است

عصر ایران – کشاکش موجود در بحث هسته ای به روزهای حساس و سرنوشت سازی رسیده است و با توجه به مذاکرات پیشین در این زمینه و نیز تحمیل هزینه هایی از بابت پایداری در موضع هسته ای کشورمان به نظر می رسد که تصمیم گیری در زمینه آینده فعالیت های هسته ای کشورمان ، تبعاتی جدی در حوزه استراتژیک ، ژئوپلتیک ، اقتصادی و سیاسی برای کشورمان خواهد داشت .

از زمان مصاحبه رییس جمهور محترم در هفته گذشته و لحن ایشان نسبت به مبادله سوخت هسته ای ، رسانه های غربی موضع رییس جمهور ایران در این قضیه را آشتی جویانه دانسته و این روزها تحلیل بیشتر رسانه ها و محافل دیپلماتیک غربی بر این است که احتمالا ایران در نهایت تسلیم خواسته های غرب شده و اورانیوم خود را که حاصل سال ها فعالیت و تلاش دانشمندان و متخصصان هسته ای کشور است ، یکجا تقدیم غرب خواهد کرد!

ریاست محترم جمهوری در مصاحبه اخیر خود استدلالی درباره تحویل اورانیوم سه و نیم درصد به خارج برای گرفتن اورانیوم 20 درصد مطرح کرده که به نظر می رسد نیازمند توجه و نقد است .

ایشان در استدلال خود در خصوص بحث تضمین ارسال سوخت هسته ای از سوی غرب در صورت ارائه اورانیوم سه و نیم کشور به آنها گفت :  " اگر آنها به تعهد خود عمل نکنند اثبات می شود که حرف آنها درست نبوده است و دست آژانس و امضا کنندگان قرارداد رو می شود و ما دستمان باز می شود که کارهای خود را خودمان انجام دهیم. "

این استدلال رییس جمهور در زمینه تحویل اورانیوم به غرب ، دارای اشکالاتی است که در پی می آید :

1- آیا جز این است که حاصل تمامی مقاومت ها و چانه زنی ها ، تحمیل سه قطعنامه تحریمی علیه کشورمان ، تبلیغات سوء همه جانبه علیه کشور در سال های اخیر و... همین 1200 کیلو گرم اورانیومی است که طبق گفته رییس جمهور می شود آن را در اختیار غرب گذاشت ؟ به عبارت دیگر آیا سنجیده و عقلایی است که دستاورد این همه سال مقاومت و پایداری خود را یکجا و بدون هیچ تضمینی به غرب بدهیم و امیدوار باشیم که آنها به وعده خود عمل می کنند و در این شرایط اورانیوم 20 درصدی به ما می دهند؟

2- رییس جمهور محترم در آن مصاحبه گفته که اگر غرب اورانیوم را بگیرد و از ارسال سوخت هسته ای به کشور خودداری کند ، منطق کشور ما در عرصه بین الملل تقویت خواهد شد . مبنای این استدلال رییس جمهور محترم چیست ؟
به عبارت بهتر اگر غرب اورانیوم ما را " بالا کشید " و سپس با تبلیغات فراوان اعلام کرد که " چاقو را از دست زنگی مست ! " گرفتیم ، تکلیف ما چیست ؟  آیا رییس جمهور محترم فکر می کند که با این همه ابزار تبلیغی گسترده غربی ها در سطح بین الملل " جا انداختن " این موضوع از سوی غرب برای افکار عمومی  جهان کار سختی است ؟

در این صورت آیا استدلال ما برای جهان ثابت خواهد شد یا بنگاه های خبر پراکنی غرب با امکانات گسترده ای که دارند ، موضوع را آن گونه که مطابق میلشان است تبلیغ خواهند کرد ؟

3- دولتیان محترم نباید از یاد ببرند که دعوای ما با غرب بر سر استدلال نیست که بخواهیم بر سر اثبات استدلالمان حاصل سال ها فعالیت هسته ای خود را یکجا به غرب بدهیم ، بلکه دعوای ما با غرب یک دعوای عینی ، جدی و بر سر در اختیار داشتن سوخت است ، بنابراین «مبادله سوخت با استدلال» و به امید اینکه حتی در صورت خلف وعده طرف مقابل ( که بسیار محتمل است ) استدلال ما اثبات می شود ، دور از منطق سیاسی است !

در ثانی حتی اگر بنا به گفته رییس جمهور محترم استدلال ما برای جهان آشکار و اثبات شود ، این موضوع چه دردی را دوا خواهد کرد و آیا این استدلال اثبات شده را می توانیم تبدیل به میله های سوخت کنیم و در تاسیسات هسته ای – پزشکی مان مورد استفاده قرار دهیم ؟!