همکاری تلسکوپ‌ های جیمز وب و چاندرا برای ثبت تصاویر کیهانی خیره‌کننده (+عکس)

اخترشناسان با گردآوری داده‌های ثبت شده توسط تلسکوپ‌ های رصدخانه‌ی پرتو ایکس چاندرا ناسا و جیمز وب برای ثبت تصاویر کیهانی ، نگاهی تازه به دو کهکشان، یک سحابی و یک خوشه ستاره‌ای انداخته‌اند.

تلسکوپ فضایی جیمز وب و چاندرا برای پرده‌برداری از تصاویری جدید و دیدنی از کیهان با یکدیگر همکاری کرده‌اند.

به گزارش ایسنا و به نقل از اس‌اف، ‌ تلسکوپ فضایی جیمز وب به تازگی با یک کاوشگر فضایی دیگر ناسا همکاری کرده است تا مجموعه‌ای از تصاویر خیره‌کننده از کیهان نزدیک به ما را جمع‌آوری کند.

اخترشناسان با گردآوری داده‌های ثبت شده توسط رصدخانه‌ی پرتو ایکس چاندرا ناسا و جیمز وب، نگاهی تازه به دو کهکشان، یک سحابی و یک خوشه ستاره‌ای انداخته‌اند.

چهار تصویر ترکیبی منتشر شده در روز ۲۳ مه، پرتوهای ایکس چاندرا را با داده‌های فروسرخ حاصل از تصاویر جیمز وب که پیش از این منتشر شده بودند، ترکیب کردند. هر دو طول موج با چشم غیرمسلح نامرئی هستند. تیم ناسا همچنین از داده‌های تلسکوپ فضایی هابل(نور مرئی) و تلسکوپ فضایی بازنشسته اسپیتزر(مادون قرمز)، XMM-نیوتن آژانس فضایی اروپا(اشعه ایکس) و تلسکوپ فناوری جدید رصدخانه جنوبی اروپا(نور مرئی) استفاده کردند.

دانشمندان ناسا در یک بیانیه رسانه‌ای توضیح دادند: این شگفتی‌ها و جزئیات کیهانی با تبدیل داده‌ها به رنگ‌هایی که انسان می‌تواند درک کند در دسترس قرار گرفتند.

آنچه را که این تلسکوپ‌های فضایی مشاهده کردند در ادامه می‌توانید مشاهده کنید.

مسیه ۱۶ (سحابی عقاب)

این منطقه معروف از آسمان اغلب با عنوان «ستون‌های آفرینش» شناخته می‌شود. تصویر جیمز وب ستون‌های تیره‌ای از گاز و غبار را نشان می‌دهد که چند ستاره نوظهور که هنوز در حال شکل‌گیری هستند را پوشانده است.

خوشه ستاره‌ای NGC ۳۴۶

این یک خوشه ستاره‌ای در یک کهکشان مجاور به نام ابر ماژلانی کوچک در فاصله حدود ۲۰۰ هزار سال نوری از زمین است. جیمز وب کمک کرد تا ستون‌ها و کمان‌هایی از گاز و غبار که ستارگان و سیارات در طول شکل‌گیری خود از آن‌ها به عنوان ماده‌ی اولیه استفاده می‌کنند، آشکار شود. ابر ارغوانی سمت چپ که توسط چاندرا مشاهده شد، تنها چیزی است که از یک انفجار ابرنواختری باقی مانده است.

کهکشان NGC ۱۶۷۲

این یک کهکشان مارپیچی است، اما اخترشناسان آن را به عنوان مارپیچ «میله‌ای» دسته‌بندی می‌کنند. ناسا می‌گوید: در مناطق نزدیک به مرکز آنها، بازوهای کهکشان‌های مارپیچی میله‌ای عمدتا در یک نوار مستقیم از ستاره‌ها در سراسر مرکز قرار دارند که هسته را در بر می‌گیرد، برخلاف سایر مارپیچی‌ها که بازوهایی دارند که تا هسته خود می‌پیچند. داده‌های چاندرا همچنین اجرام فشرده‌ای مانند ستاره‌های نوترونی یا سیاه‌چاله‌ها را یافت که مواد ستاره‌های نزدیک را به سمت خود می‌کشند.

کهکشان مسیه ۷۴ (کهکشان فانتوم)

مسیه ۷۴ نیز یک کهکشان مارپیچی مانند کهکشان راه شیری ما است. این کهکشان حدود ۳۲ میلیون سال نوری از سیاره ما فاصله دارد. اخترشناسان M۷۴ را کهکشان فانتوم می‌نامند زیرا نسبتا کم نور است و تشخیص با تلسکوپ‌های کوچک‌تر دشوار است.