جام جم آنلاين: كارشناسان و زمين‌شناسان بر اين عقيده‌اند با توجه به وجود گسل‌هاي متعدد از جمله شمال‌شرقي از منطقه آبعلي تا كرج، گسل ري در شمال و جنوب و كهريزك، دارآباد، نياوران و گرمسار، وقوع زلزله در تهران امري اجتناب‌ناپذير است و برخي ديگر نيز معتقدند حركت گسل‌ها و متعاقب آن زلزله، ممكن است از 10 سال تا 219 سال يكبار تكرار شود.

نگاهي گذرا به وقوع زلزله در كلانشهري مثل تهران نشان مي‌دهد كه از 174 سال پيش زلزله‌هايي در 4 مرحله با قدرت بيش از 7 ريشتر، مرگ و نابودي را در پي داشته است. اولين زلزله مهيب در 80 سال اخير كه در كلانشهر تهران با قدرت 1/7 درجه در مقياس ريشتر ثبت شده، سال 1309 روي داده و زلزله‌هاي ديگر با مقياس‌هاي متعدد در سال‌هاي 1326، 1334 و 1362 در تهران تجربه شده است.

به هر حال همان گونه كه اشاره شد، وقوع زلزله به دليل تعدد گسل‌هاي موجود اجتناب‌ناپذير است، اما واقعيت اين است كه اين باور در يكي دو سال اخير در اذهان كارشناسان و مسوولان شكل نگرفته است كه مردم چند ميليوني تهران روي گسل زندگي مي‌كنند، بلكه هشدارهاي مربوط به زلزله در تهران از ساليان گذشته مدام از سوي كارشناسان اعلام شده است و با وجود اين هشدارها، متاسفانه همچنان شاهد ساخت و ساز و رويش انواع برج‌ها روي همان گسل‌هايي هستيم كه روزي به حركت درخواهند آمد و مهمانان ناخوانده خود را در زير خروارها خاك و سيمان مدفون خواهند كرد.

در چند روز گذشته، وقوع زلزله 4 ريشتري كه گفته شد مركز آن حوالي ري و كهريزك بوده است، بار ديگر افكار عمومي را متوجه اين واقعيت كرد كه تهران روي گسل‌ها نفس مي‌كشد و متعاقب اين زمين‌لرزه، دستگاه‌ها، سازمان‌ها و نهادهاي مخلتف از مسوول و غيرمسوول نيز هر كدام به تكاپو افتاده نظرات خود را درباره اين موضوع بيان كرده و احتمالا در چند روز آينده در اين خصوص چندين همايش و گردهمايي بي‌خاصيت و تكراري نيز برگزار خواهد شد و پس از چند روز اين تب با همه حرارتي كه به دنبال دارد، فروكش خواهد كرد و بار ديگر همه چيز به فراموشي سپرده خواهد شد تا زلزله‌اي ديگر!

در حال حاضر بحث زلزله در تهران با موج‌آفريني رسانه‌اي در اذهان عمومي جامعه نقش بسته است و هر كسي به فراخور دانسته‌هاي خود در اين ارتباط اظهارنظر مي‌كند؛ موضوعي كهبه موازات خود باعث نگراني در ميان مردم شده است.

اگرچه اقدامات مستمر و پيشگيري و دورانديشي براي مقابله با زلزله احتمالي خوب و پسنديده است؛ اما برخي القائات نه‌تنها كمكي به افكار عمومي و مشاركت مردم براي اقدامات و هدف‌گذاري‌ها نمي‌كند؛ بلكه موجب ترس و وحشت مضاعف مي‌شود؛ به طوري كه مفهوم خودكشي از ترس مرگ را در اذهان تداعي مي‌كند.

استفاده از تجربيات كشورهاي زلزله‌خيزي مانند ژاپن، رعايت استانداردهاي لازم در ساخت‌وسازها، آموزش مردم و نيروهاي امدادي و در كنار آن ايجاد فضايي مملو از آرامش براي مردم، مي‌تواند براي مقابله با زلزله كارساز باشد.

فراموش نكنيم زلزله از بلاياي طبيعي محسوب مي‌شود و تنها مختص كشور ما نيست؛ اما مي‌توان به دور از جنجال‌آفريني و با دعوت از كارشناسان و اقدامات پيشگيرانه، خسارت‌هاي ناشي از زمين‌لرزه را به حداقل رساند. به اميد آن روز

کانال عصر ایران در تلگرام