3 اقدام اوباما برای صلح با ایران

عصر ایران- واکنش تهران به پیام ویدئویی جالب توجه اوباما طی ماه گذشته و سخنرانی وی در ترکیه ، همراه با احتیاط و تا حدودی تند بوده است.

اما این واکنش حامل یک پیام مهم است و به آمریکایی ها یادآور می کند که باید برای تغییر 30 سال روابط خصمانه میان دو کشور از مرحله حرف زدن عبور کنند و به جای استفاده صرف از واژگان خوشایند اقدامات بیشتری صورت دهند.

پیام نوروزی اوباما به مناسبت سال نو اقدامی مغتنم از جانب رئیس جمهور آمریکا بود. اوباما در این پیام لحن محترمانه ای بکار گرفت، به طور ضمنی جمهوری اسلامی را به رسمیت شناخت، دعوت به گفت و گو کرد و قول داد روابط بهتری بدون تهدیدات را با ایران دنبال کند که همگی این موارد نشانه نگرش تازه یک رهبر آمریکایی است.

در مقابل آیت الله خامنه ای رهبر عالی ایران و علی لاریجانی رئیس مجلس هر دو خاطرنشان کردند که تغییر لحن و در عین حال تاکید برآن الفاظ کافی نیست و باید اقدامات عملی صورت گیرد.

این دقیقاً موضعی است که همه ناظران از ایران انتظار دارند، کشوری که احساس می کند در طول سال ها مورد حمله آمریکا قرار گرفته است. گرچه شاید نگاه ما آمریکایی ها متفاوت باشد اما دیدگاه ایرانی ها ثابت و ظاهراً درست است.

آمریکا دولت منتخب محمد مصدق نخست وزیر وقت ایران در سال 1953 را سرنگون کرد، از رژیم سرکوبگر پهلوی حمایت کرد، تلاش کرد برای سه دهه جمهوری اسلامی را با اعمال تحریم ها منزوی و سرکوب کند، از صدام حسین در جنگ هشت ساله علیه ایران حمایت کرد و در همه این سال ها استراتژی تغییر رژیم از طریق اقدامات پنهان در داخل ایران را دنبال کرد.

این لیست بلندبالا اصل شکایات ایرانی ها را شکل می دهد و به تفصیل بیان می کند که چرا الفاظ – حتی لحن آشتی جویانه  اوباما- برای تغییر روابط کافی نیست. حتی گام های کوچک دیپلماتیک که اکنون به طور گسترده ای پیشنهاد شده و نمونه آن ملاقات های کوتاه، دست دادن های گذری و ... است نیز تاثیری نخواهد داشت. در کنار این، «هویج های آبدار» و «چماق های بزرگ» نیز بارها با شکست مواجه شده و کاملاً از سوی ایران رد شده است.

در مقابل اوباما باید چند گام بردارد تا جدیت خود را درباره یک رابطه جدید نشان دهد. این گام ها شامل 3 تغییر اساسی است که مهم تر از موارد دیگر به نظر می رسد.

اول آنکه تحریم های اقتصادی یک جانبه علیه ایران لغو شود. این تحریم ها و مسدود کردن دارایی ها آسیبی به رژیم ایران نمی رساند.

دوم آنکه تضمین های امنیتی از جانب آمریکا برای خاتمه بخشیدن به همه تهدیدات تغییر رژیم یا حمله نظامی به ایران داده شود. هیچ مبنای قانونی برای حمایت از چنین تهدیداتی وجود ندارد و تغییر این سیاست می تواند برداشت های امنیتی ایران را تغییر دهد، گرچه اوباما گام هایی در این راه برداشته اما او باید در این رابطه «صریح تر» باشد.

و سوم ، عادی سازی روابط است. تاکنون فرصت های متعددی در طول سال های اخیر از دست رفته است چون که ما نتوانسته ایم به طور مستیم با ایرانی ها صحبت کنیم. روابط عادی دیپلماتیک به حل همه مشکلات برجسته کمک خواهد کرد. عادی سازی روابط باید یک ابزار دیپلماسی باشد نه یک پاداش.

هیچ یک از این اقدامات خطری را متوجه آمریکا نمی کند. اگر آمریکایی ها راه روابط بهتر با ایران را هموار کنند امنیت دوستانمان در منطقه بهبود خواهد یافت. به علاوه در مسائل عراق و افغانستان که در زمره اولویت های اصلی آمریکا قرار دارد نیز گشایشی ایجاد خواهد شد.

درصورت ایجاد روابط بهتر بدون هرگونه تهدید، احتمال بیشتری خواهد داشت که ایران در برنامه فناوری هسته ایش همکاری کند. در واقع تنش زدایی بین ایران و آمریکا امنیت اسرائیل را نیز تقویت خواهد کرد.

زمانی که نیکسون به چین رفت و ریگان، میخائیل گورباچوف را در آغوش کشید آنها  مورد انتقاد قرار گرفتند. اما امروز این دو تن نه تنها به خاطر تغییر موفقیت آمیز روابط دوجانبه بلکه به دلیل پویایی های جهان سیاست مورد تحسین قرار دارند. به همین نحو فرصت مشابهی پیش روی اوباما قرار دارد؛ راهی برای تغییر دادن آزاردهنده ترین منطقه جهان با خطرات استثنایی برای ایالات متحده و جالب آن است که هر دو کشور ایران و آمریکا منافع مشترکی درباره امنیت و ثبات این منطقه دارند.

سکته مغزی و خداحافظی اجباری؟ پرافتخارترین مربی NBA از دنیای مربیگری رفت

تماشاخانه

چرا ژاپن در جنگ جهانی دوم به شوروی حمله نکرد؟ (فیلم)

انفجار مرگبار بندرعباس: فاجعه‌ای با تبعات گسترده زیست‌محیطی و انسانی / زباله‌های خطرناک و فلزات سنگین (فیلم)

فیلم های دیگر