۰۵ دی ۱۴۰۴
به روز شده در: ۰۵ دی ۱۴۰۴ - ۰۶:۰۰
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۶۶۲۶۲۹
تاریخ انتشار: ۱۰:۰۰ - ۲۵-۰۱-۱۳۹۸
کد ۶۶۲۶۲۹
انتشار: ۱۰:۰۰ - ۲۵-۰۱-۱۳۹۸

نخستین صدای یک زن از اعماق تاریخ ایران / یک زوج مقتدر؛ دو یادگاری ماندگار (+فیلم)

تاریخ باستان ایران پر است از نوشته‌های مردان. تا امروز می‌دانیم که ملکه «ناپیرآسو»، نخستین زن ایرانی است که سه هزار سال پیش توانست با حک یک کتیبه، صدای خود را به ما برساند.

کیفیت پایین

کیفیت خوب

عصر ایران؛ محسن ظهوری - «من ناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا هستم.» این نخستین صدای زن در تاریخ ایران است. صدایی از قدیمی‌ترین کتیبه یافت شده از یک زن در ایران؛ «ناپیرآسو»، همسر یکی از مقتدرترین شاهان ایران باستان، که ۲۰ سال بر جنوب غربی ایران در حوالی ایلام و خوزستان امروز حکومت می‌کرد. این داستان یادگاری‌های ارزشمندی است که از این زوج به جا مانده؛ تندیسی از ملکه «ناپیرآسو»، و معبدی از شوهرش شاه «اونتاش ناپیریشا»، یکی از منحصربه‌فردترین سازه‌های به‌جامانده از تاریخ ایران. داستان این زن و شوهر به ۳ هزار سال پیش برمی‌گردد؛ به زمانی که تمدن عیلام پس از گذشت ۱۵۰۰ سال، دوره جدیدی از تاریخ خود را آغاز کرده بود.
راز این داستان بزرگ را از اینجا فهمیدیم؛ مکانی در ۴۰ کیلومتری جنوب شهر شوش و کشف نیایشگاهی که حالا آن را به زیگورات چغازنبیل می‌شناسیم. اواخر دوره رضاخان بود که مهندسان شرکت نفت آجری کتیبه‌دار یافتند و آن را برای باستان‌شناسان فرستادند. کاوش‌ها در منطقه آغاز شد و به مرور بقایای معبدی از آن بیرون آمد که حالا ۲ طبقه و نیم و ۲۵ متر ارتفاع دارد و نشان می‌دهد در گذشته بنایی در ۵ طبقه با ارتفاع ۵۲ متر بوده.
پیدا شدن کتیبه‌ای در این بنای باستانی، راز سازنده آن را برملا کرد: «من اونتاش ناپیریشا، آجرهای طلایی را حکاکی کردم. من در اینجا این مأوا را برای خدایان گال و اینشوشیناک برپا کردم و این مکان مقدس را هدیه کردم، باشد که کارهای من که هدیه‌ای است برای خدایان گال و اینشوشیانک پذیرفته شود.»
اونتاش پادشاه قدرتمند سلسله «ایگه هالکی» از تمدن عیلام، با ساخت این معبد نام خود را در تاریخ ایران جاودانه کرد؛ نیایشگاهی ساخته شده به‌صورت زیگورات؛ بنایی خشتی که به‌صورت پلکانی به سمت آسمان می‌رود و سالم‌ترین و بزرگ‌ترین باقی‌مانده آن در جهان همین معبد است؛ جایی که امروز آن را زیگورات «چغازنبیل» به معنی «زنبیل وارونه» می‌خوانیم و در روزگار خودش، زیگورات «دوراونتاش» به معنی «شهر اونتاش» نام داشت.
«ناپیرآسو» همسر این شاه مقتدر بود که او را از تندیسی می‌شناسیم که سال ۱۲۸۲ در خرابه‌های شوش یافت شد. تندیسی که از ارزشمندترین یافته‌های تاریخی ایران است و حالا در موزه لوور پاریس قرار دارد. مجسمه‌ای بدون سر از برنز با کمتر از ۱.۵ متر ارتفاع که نزدیک به دو تُن وزن دارد.
از ناپیرآسو چیز زیادی نمی‌دانیم جز آن‌چه بر دامن تندیسش حک شده: «من ناپیرآسو، همسر اونتاش ناپیریشا هستم. هر کس که بخواهد مجسمه مرا تصرف کند، هرکس بخواهد آن را درهم بشکند، هرکس این کتیبه را خراب کند و یا نام مرا پاک کند، باشد که مورد غضب خدایان این‌شوشیناک، نیپی‌ریشا و کیری‌ریشا قرار گیرد و نام و نسلش از میان برداشته شود.»

پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر
برچسب ها: ناپیراسا ، ایلام ، زنان
ارسال به دوستان
معمای ۱۶۶ ساله فارادی حل شد: چرا یخ قبل از ذوب شدن نیمه‌مایع است رنو و پایان محدودیت بزرگ خودروهای برقی (+عکس) نامه خانه مطبوعات به رییس مجلس برای اصلاح قانون مطبوعات با محوریت نماینده مدیران مسئول چگونه کشورهای بدون دسترسی به دریا نیروی دریایی تشکیل می‌دهند؟ علت سرریز آب از منبع انبساط خودرو چیست؟ + راه‌حل‌های کاربردی اصفهان در عصر قاجار؛ قاب ماندگار مادام دیولافوا از نقش جهان راز طول عمر ۵۰۷ ساله قدیمی‌ترین جانور منفرد دنیا سفر با گذرنامه ایرانی در ۱۰۰ سال قبل (عکس) عطسه نوری؛ چرا بعضی‌ها با دیدن نور عطسه می‌کنند؟ آیتک‌ سلامت: دوست ندارم با زهرا گونش مقایسه شوم ندا تقی پور: آقای محمد رضا گلزار لطفا برگرد وزیر سابق تجارت دانمارک: رشد اقتصادی دانمارک به اندازه‌ای قوی است که می‌تواند خرید ایالت‌های آمریکا را آغاز کند روسیه یک موشک ماهواره بر به فضا پرتاب کرد ترور استاد مسلمان در دانشگاه تاریخی هند ۱۰ خوراکی سالم که می‌توانند رژیم لاغری را به چالش بکشند
نظرسنجی
قوانین کنونی ازدواج و طلاق در ایران ...