عصرایران- ای کاش محمد علی آبادی، دم فرو می بست و سخن نمی گفت تا چنین نمک بر زخم یک ملت نپاشد!
رییس سازمان ورزش که این روزها، میلیون ها نفر، انتظار عذرخواهی و کناره گیری اش را دارند، در واکنش به نتایج بسیار ضعیف کاروان المپیک ایران در پکن گفته است: "کاروان ورزشی ایران در المپیک ناکام نبوده است!" و سپس به توجیه این "فرمایش خودساخته"پرداخته که انبوه جمعیت با نیازهای ورزشی سازگار نیست و در سه سال نمی توان ورزش را به یکباره متحول کرد و سخنانی از این دست!
البته فارغ از شعارها و گزارش ها و وعده های پیشین -که هر کس از آقایان می شنید، فکر می کرد، تحولی شگفت انگیز در سازمان ورزش کشور در حال وقوع است- آقای علی آبادی فقط به این سوال پاسخ دهد که کسب فقط یک مدال، آن هم برنز تا به این جای کار که اکثر ورزشکاران ما یکی پس از دیگری شکست خورده و حذف شده اند، اگر ناکامی نیست، سپس چیست؟
نکند آقایان قصد دارند حتی از این سرافکندگی ملی نیز برای خود مدال افتخار بسازند و احیانا منتی هم بر سر مردم بگذارند؟!
آیا بضاعت ملت ایران همین وضعیت شرم آور کنونی است؟ مگر همین چهار سال پیش در المپیک آتن که آقای علی آبادی و تیمش بر صدر ورزش ایران نبوده اند، 6 مدال نیاورده ایم؟ (2 طلا، 2 نقره و 2 برنز) و مگر قبل از آن در المپیک سیدنی 3 طلا و یک برنز نگرفتیم ؟
اگر بخواهیم نمودار مدال های ایرانی در المپیک های بعد از انقلاب را ترسیم کنیم، این نمودار، همواره در حال رشد بوده، و در آتن به بهترین وضعیت خود رسیده است ولی گویا با سوءمدیریت موجود، این فواره به انتهای خط رسیده و قرار است به بدترین شکل ممکن سقوط کند و به همین دلیل است که پس از سپری شدن 12 روز از المپیک، تنها دلمان به یک مدال برنز خوش است که آن هم در رشته ای گرفته ایم که خود را از صاحب نامان آن در کل جهان می دانیم، در کشتی.
علی آبادی ، گفته است که سه سال ، زمان زیادی برای متحول کردن ورزش نیست ولی این را نگفته است که در سه سال می توان چنان مدیریتی به خرج داد که آن شش مدال المپیک گذشته هم به باد رود و به خاطره ای در دور دست ها تبدیل شود.
در چنین شرایطی کمترین انتظار از عالی ترین مقام ورزش کشور، این است که در سوگواره شکست های پی در پی کسانی که لباس ملی ما را پوشیده اند و در مقابل ملت های دیگر، یکی یکی بر زمین می خورند، اگر استعفا نمی کند(!) و اگر عذرخواهی را هم در شأن خود نمی بیند(!) لااقل همدرد ملت شود نه اینکه با کمال صراحت بگوید ناکام نبوده ایم و بعد هم به صغری و کبری چیدن بپردازد که هیچ تقصیری متوجه مسوولان ورزش نیست!
این گونه سخن گفتن، بیش از هر چیز، به نمک بر زخم پاشیدن می ماند، کاری که بسیاری از مسوولان ما خوب آن را می شناسند.
این دوره رضازاده نبود!
شما ها چقدر چشم تنگ هستيد خوب نگاه كنيد ببينيد توي المپيك ايرانيان چقدر طلا گرفتيم برو حالشو ببر
میخواستم بگم ورزش والمپیک نمادی از پیشرفت یک کشور ودر واقع مشت نمونه خروار است وخوشبختانه چون مدال وحساب وکتاب دارد دیگر نمیتوان به سادگی مردم را فریب داد واز پیشرفتهای پوشالی سخن گفت !!!
با تشکر
میلیاردها تومان از محل بند ب ماده 117
قانون برنامه چهارم به سازمان تربیت بدنی پرداخت شده است پیشنهاد میگردد حسابرسی و بازرسی ویژه ای از عملکرد سازمان در این خصوص بعمل آید و مشخص شود این پولها صرف چه مواردی شده است آیا در راستای قانون خرج شده است!!!!!؟؟؟؟؟بسیار جای سوال دارد.نمایندگان محترم مجلس باید بیشتر حساسیت داشته باشند.
انچه البته به جایی نرسد فریاد است
می دونید که ما به همراه افغانستان و چند کشور دیگه صاحب مدال برنز هستیم، تازه اونها کاوان هم ندارن
کاربران محترم بی دليل ايراد ميگيرند. لطفا" چند مدير لايق نام ببريد. بابا جان همه جا آسمون همين رنگه. فاش شدن ضعف های ورزش ناشی از علاقه مردم به ورزشه که ضعف های مديريت اون نمايان ميشه. ايرادهای شما نا به جا است چون همه جا همين طوريه فقط شدت و ضعف داره.
ميراث گرانبهاي رئيس كنوني را بايد به موزه سپرد!!!!