روش جدیدی برای تشخیص یک ماده خطرناک در آب

«کلروفنل‌ها» یک دسته از ترکیبات شیمیایی سمی و بی‌رنگ هستند که حتی مقادیر کمشان در محیط‌ زیست خطرات بسیاری را به دنبال خواهد داشت.

محققان دانشگاه صنعتی اصفهان روش آزمایشگاهی جدیدی را برای اندازه‌گیری دقیق مقادیر اندک یکی از مهم‌ترین آلاینده‌های آب معرفی کرده‌اند.

به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، «کلروفنل‌ها» یک دسته از ترکیبات شیمیایی سمی و بی‌رنگ هستند که حتی مقادیر کمشان در محیط‌ زیست خطرات بسیاری را به دنبال خواهد داشت.

در دو دهه‌ اخیر اندازه‌گیری این ترکیب در نمونه‌های زیستی علاقه‌ بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. از «کلروفنل‌ها» به‌عنوان مواد نگهدارنده چوب، ضدعفونی‌کننده، آفت‌کش‌ها و علف‌کش‌ها استفاده می‌شود. ضدعفونی آب آشامیدنی به‌وسیله‌ کلر نیز می‌تواند موجب ایجاد این ماده‌ سمی و سرطان‌زا در محیط آبی شود. بنابراین تعیین مقادیر اندک آن‌ها به ‌منظور تأمین سلامت جامعه گامی ضروری است.

محمد سراجی مجری طرح اظهار داشت: هدف از انجام این پژوهش توسعه‌ یک روش جدید و دوست دار محیط‌ زیست برای اندازه‌گیری «کلروفنل‌ها» در آب آشامیدنی و آب رودخانه بوده است.

وی با بیان اینکه استفاده از این روش موجب افزایش کارایی در تعیین مقادیر کلروفنل‌ها می‌ شود، افزود: این روش علاوه بر اینکه روشی دوست دار محیط‌زیست است از حساسیت بالا و حد تشخیص پایینی نیز برخوردار است.

سراجی در رابطه با نحوه‌ تشخیص و اندازه‌گیری مقدار «کلروفنل» در این روش جدید گفت: در این روش، ابتدا ترکیبات «کلروفنل» از طریق غشاء یک فیبر توخالی به درون محلول درون فیبر استخراج می‌شوند؛ فیبر، لوله‌ای توخالی از جنس پلی‌پروپیلن با ارتفاع یک و نیم سانتی‌متر و قطر شش‌دهم میلی‌متر است که بعد از استخراج ترکیبات به درون محلول درون فیبر، کلروفنل‌های استخراج شده توسط یک نانوجاذب جامد که بر روی یک سیم قرار گرفته است، جذب می‌شوند.

وی ادامه داد: در حین فرایند جذب، کلروفنل‌های استخراج شده با استیک آنیدرید واکنش داده و به مشتقات استری خود تبدیل می‌شود؛ سپس نانوجاذب سیمی شکل به کمک یک وسیله‌ مخصوص درون دستگاه کروماتوگرافی گازی تزریق شده و ترکیبات کلروفنل جذب‌شده اندازه‌گیری می‌شود.

به گفته سراجی، این روش که بر پایه‌ یک نانوجاذب عمل می‌کند، می‌تواند به‌عنوان یک روش تشخیصی دوست دار محیط‌زیست در آینده مورد استفاده قرار گیرد.

این تحقیقات حاصل تلاش‌های دکتر محمد سراجی، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان و میلاد غنی، دانشجوی مقطع دکترای این دانشگاه است. نتایج این کار در مجله‌ Journal of Chromatography A(جلد ۱۴۱۸، سال ۲۰۱۵، صفحات ۴۵ تا ۵۳) به چاپ رسیده است.

منبع: مهر

کانال عصر ایران در تلگرام