محققان در مقاله ای كه در مجله Biomaterials منتشر شد، نوشتند كه این دستگاه یك نوار نازك قابل انعطاف است كه می تواند پس از بارگذاری با داروها، در یك لوله نازك پیچیده شود و داخل یك كاتتر قرار گیرد.

زمانی كه این ابزار به لوزالمعده پیوند زده می شود، این نوار باز می شود و شكل تومور را می گیرد. سپس داروهای بارگذاری شده در این نوار مطابق با یك دوره زمانی از پیش تعیین شده، آزاد می شوند.

این نوار به نحوی طراحی شده است كه داروها تنها از جهتی كه این نوار با تومور در تماس است، آزاد می شوند تا اثرات جانبی آن بر بافت ها و اندام های همجوار به حداقل برسد.

دكتر لورا ایندولفی یكی از نویسندگان این مقاله در موسسه فناوری ماساچوست در كمبریج گفت: این دستگاه می تواند درمان موضعی برای سرطان لوزالمعده در محل تومور ارائه دهد و اساسا ظرفیت زیادی دارد.

به گفته محققان، با پیوند این دستگاه می توان به رهاسازی موضعی دارو برای كنترل پیشرفت و كوچك شدن بالقوه تومور به اندازه ای كه جراح بتواند آن را بیرون بیاورد، دست یافت.

این نوار از پلیمری به نام PLGA ساخته شده است كه به اندازه زیادی در رها سازی دارو و سایر كاربردهای پزشكی استفاده می شود.

محققان می گویند: از آنجا كه این نوار بسیار قابل انعطاف است می تواند با هر اندازه و هر شكل تومور تطابق پیدا كند.

از بزرگترین مزایای این دستگاه قابلیت پیوند آن با حداقل تهاجم است، به این ترتیب متخصصان سرطان شناسی و جراحان می توانند برای رسیدن به تومورهایی كه دستیابی به آنها دشوار است، ابزار مناسبی در اختیار داشته باشند.

یكی از دلایل عمده مرگ آفرین بودن سرطان لوزالمعده این است كه رساندن داروهای شیمی درمانی به لوزالمعده واقع در اعماق داخل شكم، بسیار دشوار است.

از سوی دیگر، تزریقات شیمی درمانی نیز به طور حتم موفقیت آمیز نیستند زیرا تومورهای لوزالمعده رگ های خونی چندانی ندارند و از سوی دیگر، یك لایه ضخیم و فیبری آنها را احاطه می كند كه باعث می شود داروها به آنها نرسند.

کانال عصر ایران در تلگرام