بر اساس این گزارش، از ابتدای ژانویه ٢٠١٦ میلادی، دوره شصت ساله محدودیت قانونی حق تالیف نبرد من که در اختیار دولت ایالت باواریا در آلمان بود منقضی می‌شود و ناشران در این کشور می‌توانند آزادانه این کتاب را منتشر کنند.

پیش از این دولت ایالت باواریا در آلمان به دلیل رعایت حال قربانیان حکومت هیتلر و جلوگیری از نفرت‌پراکنی سیاسی و نژادی، اجازه چاپ مجدد این کتاب را نمی‌داد.

هیتلر در این کتاب صادقانه و صریح برنامه‌های خود در صورت به دست گرفتن قدرت را تشریح کرده و پیشاپیش شرایطی را که در زمان حکومت او بر آلمان و جهان تحمیل شد، ترسیم کرده بود اما تا زمانی که هیتلر به قدرت نرسید و این برنامه‌ها را آغاز نکرد، کمتر سیاستمداری در جهان کتاب نبرد من را مطالعه کرده یا آن را جدی گرفته بود.

هیتلر در سال ۱۹۲۴ هنگامی که در قلعه لندربرگ زندانی بود بخش اول کتاب را با دیکته کردن جملات به منشی خود ردولف هس نوشت و بخش دوم آن را نیز در پایان همان سال پس از آزادی زودهنگام از زندان تالیف کرد.

پس از به قدرت رسیدن حزب ناسیونال سوسیالیسم در آلمان و تشکیل حکومت رایش سوم این متن به کتاب مقدس حکومت نازی تبدیل شد و حزب در هر فرصتی، از جمله در مراسم ازدواج و اخذ مدرک تحصیلی، آن را در میان مردم پخش می‌کرد و آنها را به خواندن آن فرا می‌خواند تا جایی که در سال ۱۹۴۳، بیش از ۱۰ میلیون نسخه از این کتاب در آلمان پخش شد.

با قدرت گرفتن ناسیونال سوسیالیست‌ها در آلمان، فروش و توزیع نبرد من نیز رواج گرفت. از اواسط دهه ۱۹۳۰ این کتاب به خرج دولت به زوج‌های تازه ازدواج کرده هدیه می‌شد و فروش نسخه‌های دست دوم کتاب نیز ممنوع بود و تدریس آن در مدرسه‌ها به عنوان جزئی از برنامهٔ تبلیغاتی حزب ناسیونال سوسیالیست نیز از همین دوران آغاز شد.

بر اساس تخمین‌ از این کتاب تا پایان جنگ جهانی نزدیک به یازده میلیون نسخه انتشار یافته است.

در ایران این کتاب نخستین بار در سال ۱۳۴۱ در انتشارات کانون معرفت ترجمه و منتشر شد و آخرین چاپ آن نیز در سال ۱۳۹۳ توسط انتشارات معیار اندیشه انجام شده است.

کانال عصر ایران در تلگرام