یکی از کاربران عصرایران برایمان نوشته است:
در حالي كه بسياري از ادارات دولتي در دو سه روز اخير بسته وكاركنان و مديران آنان درمنازل خود در حال استراحت ومشغول انجام دادن كارهاي عقب افتاده خود بودند كاركنان برخي از ادارات گيلان از جمله صداوسيما در اداره حاضر شدندتا به ياري مردم بشتابند
كاركنان صداوسيماي مركز گيلان هريك ازراهاي دورنزديك خود را به مركز رساندند تا در اين بحران با تهيه وپخش تصوير وخبر وگزارش ازمشكلات ومسايل ناشي از برف وهمچنين اطلاع رساني به موقع از آخرين وضعيت آب وبرق وگازوراه هاي استان به ياري مردم آسيب ديده بروند
اما آنچه در روزهاي اينچنيني گريبانگير اداره هاي نظير اداره ما مي شود مسايلي همچون مسدود شدن راهاي ورودي مركز جمع شدن بيش از حد برف در پشت بام هاي ساختمان اداره است كه علاوه بر كارهاي روز مره كار در صدا وسيمارا با مشكل مواجه مي كند
بنده در اولين روز بارش برف براساس وظايف كاري واحساس مسوليتي كه واقعا درتمامي كاركنان اداره كل صدا وسيماگيلان وجود دارد خودم را به هر وسيله ممكن به اداره رساندم البته بماند كه بيشتر راه 3 كيلومتري خانه تا اداره را پياده طي كردم اما وقتي به اداره رسيدم ودر حالي كه تصور مي كردم جزء اولين نفرات حاضر در مركز هستم متوجه شدم مديركل ومعاونان ايشان خودشان را قبل از من به مركز رسانده اندوآنچه كه موجب شگفتي من شد حضور مدير كل صداوسيماي مركز گيلان در پشت بام ساختمان مركزبه همراه معاونان كه براي خالي كرد ن برف به ياري نيروهاي خدماتي مركز شتافتده بودند بود
انجا تازه متوجه شدم كه خداوند چه توفيقي به من داده تا در جايي كار كنم كه يك چنين آدم نازنيني مديريت آن را برعهده دارد
اين اتفاق موجب شد تا انگيزه تلاش در من فزوني گيرد به طوري كه آن روز تا 12 شب براي اداره كار كردم وبه رغم حجم زياد كار احساس خستگي نكردم البته اين احساس را در تك تك همكاران خود مشاهده كردم
بنده يك كارمند ساده اي بيش نيستم واز دستم كاري بر نمي آيد فقط خواستم با ارسال اين چند جمله برايتان تشكري از مدير كل بسيجي وساعي خود كرده باشم اجازه دهيد اسمي از خود نبرم تا شائبه چابلوسي وتملق كه اين روزها مد شده پيش نيايد