يكى از هداياى ناخواسته فناورى اطلاعات و ارتباطات به جوامع كاربران را مى توان جعل كردن هاى پيوسته در شبكه دانست. زمانى كه شما براى دوستتان هيچ ايميلى نفرستاده ايد، اما او با شما تماس مى گيرد و مى گويد كه منظورتان از اين ايميل چه بوده است و يا زمانى كه رئيستان شما را براى ايميلى كه برايش فرستاده ايد، مورد بازخواست قرار مى دهد، تنها گوشه اى از دنياى جعل فناورى اطلاعات را ديده ايد.

امنيت يكى از مهم ترين و بحث انگيزترين مسائل درحوزه فناورى اطلاعات و ارتباطات است كه در سال هاى اخير با توجه به رشد روزافزون استفاده از شبكه جهانى وب (World Wide Web) گريبانگير كاربران شده است و در بعضى از مواقع نيز سبب از كار افتادن پايگاه هاى اطلاعاتى و وب سايت ها شده است. جعل كردن را بايد مقوله اى جدا از هك كردن دانست، زيرا در جعل كردن دزدان ديجيتالى خود را به جاى شخصى كه وجود دارد، جا مى زنند و اقدام به سرقت اطلاعات مى كنند، اما در هك كردن، نفوذها عمدتاً در نقش شخص ثالثى صورت مى گيرد كه لزوماً وجود فيزيكى ندارد، اما نتيجه هر دو نفوذ، از دست دادن اطلاعات و كاهش امنيت است.

براى جلوگيرى از نفوذ دزدان به سيستم ها و پيشگيرى از جعل مدارك و امضاها از سيستم هاى سنتى راهكارهايى پيش بينى شده است، راهكارهايى مانند گواهى امضا از سوى مقام فوق، استفاده از دستگاه هاى تشخيص با حساسيت بالا و غيره، اما در دنياى مجازى نيز براى اين قضيه راه حل هايى انديشيده شده است كه امضاى ديجيتال يكى از اين راه حل هاست.

* امضاى ديجيتال

امضاى ديجيتال مبتنى بر الگوريتم هاى رمزنگارى و الگوريتم هاى Hashing است . به عنوان نمونه اى از الگوريتم هاى رمزنگار مى توان به RSA و EL Gamal و الگوريتم هاى Hashing، MD5 و SHA اشاره كرد.

روال كار در امضاى ديجيتال به اين شكل است كه پيش از ارسال داده ها، آنها را با استفاده از الگوريتم هاى Hashing به يك كد فشرده Hash تبديل مى كنند كه اين كد در حقيقت حاوى اطلاعات شما مى باشد. مقادير هش شده همگى طول يكسانى دارند و در صورت تغيير در اطلاعات ورودى Hash Code جديدى توليد مى شود. اين الگوريتم ها همگى يك طرفه هستند، يعنى پس از كد شدن اطلاعات نمى توان از روى اين كدها اطلاعات اصلى را به دست آورد و تنها در صورتى مى توان آن را كدگشايى كرد كه كليد اين كدها را در اختيار داشت.

* امنيت كدها

دغدغه ديگر كدهاى Hash شده اين است كه امنيت اين كدها چگونه تأمين خواهد شد
در جواب اين سؤال بايد گفت كه امنيت كدهاى Hash شده با دو كليد عمومى و خصوصى تضمين مى شود.

كليد عمومى در اختيار همگان قرار دارد و همگى امكان دسترسى به آن را دارند اما بر خلاف كليد عمومى، كليد خصوصى تنها به دارنده Hashcodeتعلق دارد.

در عمل نيز اگر اطلاعاتى را با كليد خصوصى

(private key) به حالت قفل درآوريد با همه كليد هاى عمومى ( publickey ) باز مى شود، اما نمى توان با استفاده از هيچ كليد عمومى اطلاعات را مانند كليدهاى خصوصى به حالت كد شده تبديل كرد.

در جريان ارسال اطلاعات كد Hash به دست آمده از الگوريتم محاسباتى توسط كليد خصوصى به حالت رمز تبديل مى شود و همراه با كليد عمومى به انتهاى داده ها اضافه شده و براى گيرنده ارسال مى شود به علاوه كد Hash واقعى داده ها نيز محاسبه شده و در انتها اين دو كد باهم مقايسه مى شوند. اگر اين دو كد همخوانى داشتند بيانگر اين است كه داده هاى ارسال شده دستكارى نشده اند و قابليت اعتماد دارند اما در صورتى كه Hash كدهاى ارسالى و واقعى يكسان نباشند به معناى دستكارى در اطلاعات است و اين اطلاعات ديگر قابل اطمينان نيستند.

حلقه كليد را مى توان مجموعه اى از كليدها دانست، يك حلقه كليد از كليد هاى عمومى همه افرادى كه براى شما اطلاعاتى در قالب Hashcode ارسال كرده اند است .

منبع:روزنامه ایران

کانال عصر ایران در تلگرام