چرا مشکل سیمان را حل نمی کنید؟

جمهوری اسلامی ایران دارای سابقه 70 ساله در تولید سیمان است. اولین واحد تولیدی سیمان ایران در سال 1312 و به ظرفیت روزانه یکصد تن در روز در شهر ری ایجاد شده است.

به گفته مسئولین وزارت صنایع و معادن، امروزه نزدیک به 40 میلیون تن سیمان در سال در کشور تولید می شود، عملکرد دست اندرکاران دولت های گذشته در تولید این محصول قابل تقدیر است. اما مشکل سیمان خصوصا از نظر توزیع 40 سال است که مصرف کنندگان را آزار می دهد؛ در حالی که به گفته کارشناسان اکنون مصرف سالیانه کشور از تولید سالیانه کمتر است؛ سیمان پاکتی هر پاکت 50 کیلویی در بازار آزاد 7 هزار تومان و از نوع فله آن هر تن تا 120 هزار تومان عرضه می شود و این در حالی است که تولیدکنندگان سراسر کشور موظف شده اند سیمان را طبق نرخ مصوب عرضه کرده و سال هاست که طبق مقررات اقدام کرده اند و این در حالی است که سالیانه به علت تخلف دلالان چندین هزار میلیارد تومان به جیب دلالان و مافیای سیمان ریخته می شود.

جای بسی تاسف است در کشوری که مقام پانزدهمین تولید کننده سیمان در جهان را داراست و معادن غنی آن تقریبا در عمده نقاط کشور پراکندگی دارد و دسترسی به انرژی پاک از جمله گاز ارزان برای تولیدکنندگان میسر گردیده است و با مقایسه با تولیدکنندگان چینی و هندی که کماکان با رنج و زحمت فراوان برای تولید این محصول از ذغال سنگ استفاده می کنند، قیمت صادراتی این کشورها از قیمت صادراتی کشورمان کمتر است.

متاسفانه دلال بازی باعث شده است درآمد واسطه ها از درآمد سرمایه گذاران یعنی تولیدکنندگان بیشتر باشد. بدون تردید سیمان یکی از کالاهای مهم و استراتژیک کشور و جزو با اهمیت ترین مصالح ساختمانی است که برای ساخت و ساز واحدهای مسکونی و پروژه های بزرگ و کوچک عمرانی کشور مورد نیاز است. دولت نهم علی رغم اقدامات بسیار مثبت دولت های گذشته اقدام جدیدی جهت جلوگیری از تخلفات توزیع و بالا رفتن قیمت ها صورت نداده به طوری که آمار و ارقام نرخ تورم که بانک مرکزی اعلام نموده نشان دهنده آن است که نرخ تورم اعلام شده در آبان ماه جهت مصالح ساختمانی بالاتر از سایر اقلام بوده است و مشکلات تامین سیمان جهت پروژه های عمرانی هم به گفته مجریان این پروژه ها همچنان یکی از علل تاخیر برنامه زمانبندی این پروژه ها اعلام شده است. اقدامات حمایتی دولت های گذشته جهت بالا بردن تولیدات سالیانه سیمان قابل تقدیر و خلاصه آنها به شرح زیر است:

احداث ده واحد کوچک سیمان که در سال 1363 توسط دولت محترم مصوب گردید، تاسیس شرکت دولتی احداث صنعت برای احداث واحدهای جدید سیمان در مناطق محروم، اختصاص یک میلیارد دلار جهت احداث واحدهای جدید و یا طرح توسعه واحدهای قدیم در سال 1368 که بلافاصله بعد از اتمام جنگ تحمیلی توسط دولت سازندگی صورت گرفت و متقارن شدن قیمت سیمان توسط شورای اقتصاد در سال 1377 و از مهم ترین تصمیم های دولت گذشته که در سال 1381 صورت گرفت اختصاص نیاز مالی ارزی سرمایه گذاران واحدهای جدید سیمان بوده که جهت تشویق آنان تسهیلات با بهره نرخ لیبور و مدت بازپرداخت آنها 17 ساله بعد از بهره برداری بوده است. بنابراین این حمایت ها جهت بالا بردن تولید صورت گرفت که تاکنون بسیار مثبت و قابل ملاحظه بوده است اما اقدامات توزیعی و کنترل قیمت ها که با موضوع تثبیت قیمت ها توسط دولت نهم صورت گرفت با جدیت برخورد نشد و نظارت مربوطه جدی نبوده است که باعث شده است نرخ تورم مصالح ساختمانی کماکان بالا رفته و هم اکنون هر پاکت سیمان در بازار آزاد به قیمت هفت هزار تومان عرضه گردد.

امروزه در جهان سالیانه 2200 میلیون تن سیمان تولید می گردد و کشورهای چین، هند، آمریکا و ژاپن به ترتیب در رده های اول تا چهارم هستند و کشورهایی چون چین و هند که دسترسی به گاز فراوان و ارزان ندارند انرژی مورد نیاز خود را از ذغال سنگ تامین می کنند. به نظر می رسد کماکان دولت بایستی جهت سرمایه گذاری های جدید و احداث کارخانه ها و توسعه آنها به حمایت های خود ادامه دهد و نگران بالا رفتن تولید نباشد زیرا ساخت و ساز یک میلیون واحد مسکونی در سال و انجام پروژه های جدید ملی و تکمیل پروژه های نیمه تمام گذشته نیاز فراوان به سیمان دارد که مازاد آن را می توانیم به کشورهای همسایه غرب و شرق صادر کنیم.

اقدامات دولت نهم در این صنعت بایستی جدی تر بوده و وعده های داده شده جهت رفع مشکلات این صنعت که توسط سرپرست وقت وزارت صنایع و معادن که هم اکنون وزیر این وزارتخانه هستند و در آن زمان در جراید اعلام شد اجرایی و عملی گردد و از طرف دیگر مشکلات توزیع و گرانی این فرآورده که شدیدا مصرف کنندگان را رنج می دهد حل گردد.

تجربه و سابقه نشان می دهد مشکلات این صنعت صرفا با مصاحبه و یا صدور بخشنامه مرتفع نمی گردد و عزم جدی و پیگیری مداوم چاره مشکلات را می طلبد. باید گفت آن دسته از مدیران محترمی که هم اکنون مسئولیت واحدهای تولیدی سیمان کشور را دارند، این عزیزان که برخی از آنها نگران عرضه بیشتر از تقاضا در داخل کشور هستند به همان دلیلی که آنها اعتقاد داشتند اگر واحدهای فیروزکوه و ساوه راه اندازی شوند میزان عرضه بالا رفته و آنها در خصوص توزیع محصول خود با مشکل مواجه می شوند، دیدیم که نه تنها مشکلی پیش نیامد بلکه سیمان گران تر هم شد، پس نگران این موضوع نباشند.

نماینده مردم گرمسار در مجلس ششم

منبع: اعتماد ملی