یادها وخروارها

مثلا می شنوی که یکی به یکی دیگه میگه : آقا درست راه برو خب
یا می بینی که یکی برگه ای رو گرفته نوک دماغِ تو و اصلا راه نداری که نفس بکشی

ببین عزیز من
می خواهی قدم بگذاری اینجا مهارتش را کسب کن اول

بلد شو چطوری جا خالی بدهی طوری که شانه ات نخورد به شانه ی یک آدم دیگه ....حواست را جمع کن که یکهو له نکنی پای کسی را.....یک دفعه هم می بینی که یکی یکهوتر بدون هیچ راهنمازدن و نشانه ای و حتی سرکج کردنی وسط پیاده رو ایستاد و تو که درست پشت سرش راه می رفتی محکم می خوری بهش ....پس بدان آدم ها غیر قابل پیش بینی هستند اینجا....

اینجا شلوغ است ، پلوغ هم ،سرسام میگیری اینجا ، آدم ها بی مهرند به چراغ قرمزهایش و راننده ها به خطوط عابر پیاده اش، تابستان که باشد روانت به هم می ریزد از هی پیاده باید راه رفتن .

همه جور آدم هست اینجا ،یکهو می بینی یکی سرش را برده داخل آن سطل آشغال بزرگ و دارد دنبال تکه ای نان می گردد ، پسرک فال فروش آویزانت شده و هی میگه :توروخدا،تورو خدا

خیابانی بلند دارد اینجا ، آدم های منتظر در ایستگاه دارد ، مترو دارد ، گشت ارشادهم دارد گاهی کنار این مترو و همین چقدر دوست نداشتنی کرده این ایستگاه را.

ماشین های هی اینجا و اونجا پارک کرده ،موتورسوارهای بی کلاه  در پیاده رو ....ترافیک ،هوای دودآلود دارد.

اما اینجا و یار مهربانمان ...

اینجا و آن آقایی که داد می زند :کتابای دانشگاهی ، پیش دانشگاهی ،هنرستان ،دبیرستان ،طبقه ی دوم.....و وای از وقتی که درست تمام شده باشد و بشنوی اینها را


اینجا و من و تو : فردا ساعت ده صبح بیا دم کتابفروشی ..

اینجا و استرس هایی که طعمشان ملس است : ببین هرچی گشتم پیدا نکردم این کتابرو ،حالا چیکار کنم؟ فردا کلاس دارم.
اینجا و کتاب های دست دومش ....پر از ذوق شدن برا پیداکردن کتابی که یکسال است دنبالشی

اینجا وبساط کردن ....همه جور چیزی پیدا کردن ، از پوسترهای خیلی خاص تا هسته ی آلبالوگیری
اینجا و بو ها ، بوی کتاب های نو ،لوازم التحریر، رنگ روغن ،مداد ِ شمعی و ....

اینجا و پاساژهای آیینه دارِتودرتو که تهشان معمولا کتاب ها حرف دارترند

اینجا و لباس فروشی ِ "یوسف " با آن فروشنده ی مسن کلاه دار که یک قران هم تخفیف نمی دهد

اینجا و آن قوری فروشی آن طرف ِ خیابان ،اسباب بازی فروشی این طرف هم

اینجا و گزکردن یک پیاده رو با رفیق یا رفقای خوبت و تمام قهقهه ها و مرور کردن حجمی از خاطرات ِ خوب و غم دار

اینجا و آبمیوه فروشی ها و ساندویچی ها برای دیگر گرسنه نبودن و دوباره گزکردن ها

یادم نرود بگم که اینجا و کافه هایش....قرارهای عصرگاهی ،چای طعم دارو کیک ،جمع شدن و تولدگرفتن برای یک دوست

اینجا و شیرینی فرانسه و نگاهی که از آن سوی شیشه های بلندش به این سو داری ، نگاه به عبور آدم ها

همینجا و تئاتر شهرو نشستن روی آن سکوها و منتظر بودن و لبخند برروی لب وقتی رفتیم باهم یک تئاتر خوب دیدیم .

 نمی دانم کی تمام می شود ساختن آن زیرگذر تا چهارراه ولیعصر را از یک کابوس بودن نجات دهد اما به هرحال همیشه که اینجور نبوده پس اینجا و همین چهارراه ِ پراز آدم های رنگ وارنگ


درسَت تمام شده ، ساعت ها می ایستادی و ویترین ها را برانداز می کردی ، چقدر هم با دوستانت می رفتی این کافه های اطراف ..

میبینی عزیز من

حالا هیچ یادت نمی آید آن همه شلوغی  و ترافیک و دنبال این کتاب و آن کتاب دویدن را ...خرواری از یادها و حواس ِ پررنگ آمده است به سراغت

 پاییز شده هوا زود تاریک می شود، دستت را بگذار در جیبت و راهی را که آمده ای برگرد ، برو به سمت دانشگاه تهران ، میله ها ی قدس تا شانزده آذر را بگیر و پا بگذار روی برگ های زرد و قرمز این مسیرِ پر شعف ،از سپیده که گذشته ای و حالا از بهمن هم رد شو ، سر کارگر شمالی کلی خطی است ، یکی را سوار می شوی بالاخره اما باز هم برمی گردی و انقلاب در تو تکرار می شود.

ببین عزیز منَ

زندگی و همین حس های خوشایندش را عاشق نباشی و فراموششان کنی بدجور جا می مانی ازآن شعفی که در پیاده رو قدس تا شانزده آذر تجربه کرده بودی .

منبع: وبلاگ خورشیدم