عصر ایران - با اینکه مجید جلالی در این 9 هفته گذشته نتایج نسبتاً خوبی با تراکتورسازی تبریز در لیگ برتر گرفته است، معلوم نیست چرا تبریزیها جلالی را دوست ندارند و باشگاه تراکتورسازی باید با عجز و التماس، هواداران این تیم را به ورزشگاه بکشاند.
باشگاه تراکتورسازی، روز چهارشنبه هفته قبل با انتشار اطلاعیهای، از هوادارانش دعوت کرد در بازی با ملوان، "حضوری حماسی در ورزشگاه یادگار امام" داشته باشند. در اطلاعیه باشگاه، حتی به این نکته هم اشاره شده بود که حساسیت بازی با ملوان به گونه ای است که قبلاً در روزهای غیرتعطیل نیز مردم تبریز به ورزشگاه میآمدند تا از تراکتور در برابر ملوان حمایت کنند.
این خواهش و التماس محترمانه برای حضور طرفداران در ورزشگاه، فینفسه عجیب است. آیا پرسپولیس و استقلال هم باید قبل از بازیهایشان فراخوان بدهند که آی مردم! بیایید ورزشگاه؟! هر کس به فوتبال و تراکتورسازی علاقه داشته باشد به ورزشگاه می آید و هر کس نه، نه.
اما جدا از این نکته، دلیل اصلی شگفتانگیزی اطلاعیه باشگاه تراکتورسازی را در واقع باید در احساسات مردم تبریز نسبت به مجید جلالی جستجو کرد. تبریزیها در حالی جلالی را چندان خوش ندارند که مجید جلالی در هشت هفته اول لیگ برتر امسال، به رتبه سوم جدول رسانده است اما تراکتور اولیویرا سال قبل، در پایان هفته هشتم در رتبه هفتم جدول بود و تراکتور قلعهنویی هم دو سال قبل، در پایان هفته هشتم در رتبه چهارم جدول بود.
اگر جلالی تا پایان هفته هشتم از قلعهنویی و اولیویرا بهتر عمل کرده است، پس علت نارضایتی مردم تبریز از مربیگری جلالی در تراکتور را باید در اموری غیرفوتبالی جستجو کرد.
شاید چون جلالی آدم متشخصی است و مثل الیویراا کنار زمین بالاپایین نمیپرد، جاذبه چندانی برای تماشاگران و هواداران تراکتورسازی ندارد! شاید هم چون ادبیات مجید جلالی متین و سنجیده و مودبانه است، حوصله طرفداران تراکتورسازی را سر میبرد! توده مردم معمولاً حوصله آدمهای اتوکشیده را ندارند. مربی لوطی و داشمشتی، جاذبه دیگری دارد ظاهرا!
به هر حال غریب بودن مجید جلالی در تبریز، رویدادی قابل تامل است که میتواند موضوع مطالعه جامعه شناسان وطنی بویژه جامعهشناسان فوتبال در ایران باشد.
برای خواندن سایر خبرهای ورزشی کلیک کنید