همانطور که پیش بینی می شد ودر خبرها هم امده بود اقای روحانی رئیس جمهور محترم در مراسم تحلیف در مجلس شورای اسلامی با 2 هفته صرفه جویی در زمان در اختیار برای معرفی کابینه فهرست وزیران پیشنهادی خود را برای اخذ رای اعتماد مجلس شورای اسلامی ارایه کرد و به حدود یک ماه گمانه زنی در خصوص وزیران دولت تدبیر و امید پایان داد. نگاه کلی و اجمالی به افراد پیشنها دی از سوی اقای روحانی بویژه ضلع سیاسی کابینه شامل وزارتخانه های کشور ، اطلاعات ، خارجه و دفاع نشان می دهد اقای روحانی همانطور که از مشی و شخصیت ایشان انتظار می رفت به خواسته ها و فشارهای افراطیون سیاسی دو جناح در هفته های اخیر بی اعتنا بوده و معیار و ملاک خود را در انتخاب کابینه کارامدی وتخصص و اعتدال قرار داده است و معیارهای مرسوم سیاسی و جناحی و باندی چندان در چینش کابینه ایشان موثر نبوده است در چنین وضعیتی از مجلس شورای اسلامی نیز انتظار می رود در لبیک به توصیه رهبری انقلاب مبنی بر حمایت و کمک به دولت جدید با رویکرد اعتدالی و شایسته سالارانه با وزیران پیشنهادی مواجهه داشته و صلاحیت ایشان را برای رای اعتماد بررسی کنند و با بی اعتنایی به فشارهای سیاسی حاشیه سازان سیاسی که همواره مطالبات خود را بجای مطالبات عمومی مطرح می کنند در شکل گیری کابینه ای کارامد وفراجناحی و امید بخش نقش محوری ایفا نمایند.
واقعیت این است که در حال حاضر بین امارهای ارایه شده از سوی دولت قبل و وضعیت محسوس و عینی زندگی مردم نوعی ناسازگاری وتباین مشاهده می شود که نیازمند راستی ازمایی امارها و گزارشها و اطلاعاتی است که پیشتر از عملکردها و کارنامه دولت نهم و دهم ارایه شده است .به عبارت دیگر مردم چشم انتظار ارایه صورت وضعیتی عینی و مستند از وضعیت عمومی کشور در بخش های مختلف هستند تا با مبنا قرار دادن آن سطح انتظارات و توقعات خود را از دولت یازدهم تعیین کرده و مطالبات خود ر ا از دولت بر این اساس از طریق رسانه ها و سازمانهای مردم نهاد و نهادهای مسئول پیگیری نمایند.
تهیه این گزارش جامع و ملی قبل از هرچیز نیازمند همکاری و همراهی دولت و مجلس می باشد و ضروری است دو قوه در خصوص این گزارش اجماع نظر داشته باشند از این رو برخورد عقلانی واعتدالی و کارشناسی و پرهیز از جهت گیریهای سیاسی شرط لازم این اقدام مهم ملی است که در تعامل نمایندگان محترم مردم در مجلس با وزیران پیشنهادی زیربنای آن شکل می گیرد .
ایران عزیز ما علی رغم توفیقات و پیشرفتهای قابل توجهی که در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی داشته در قیاس با کشورهای هم سطح ورقیب منطقه ای و جهانی باید از شتاب پیشرفت بیشتری برخوردار باشد و اثرات این پیشرفت باید در زندگی روز مره شهروندان و مردم عزیزمان مشاهده گردد و محسوس باشد تا انگیزه وامید همدلی و همراهی برای عبور از موانع هرچه بیشتر در جامعه افزایش یابد.گرانی ها و تورم افسار گسیخته یکسال اخیر فشار طاقت فرسایی را بر دوش اقشار وسیعی از جامعه تحمیل کرده که سهم بی تدبیری ها در این وضعیت نسبت به تحریم ها و فشارهای خارجی بسی بیشتر بوده است . از این رو از دولت تدبیر وامید انتظار می رود با تغییر "بی تدبیری ها "به "تدبیر" بدون شتاب زدگی کمی از این فشارها کاسته و در گام همزمان و پسینی تحریم های ناجوانمردانه غرب علیه ایران را انقدر بی اثر سازد تا کشورهای قلدر ماب ومستکبر را با سرافکندگی به لغو این تحریمها سوق دهد . بدون تردید این چشم انداز مطلوب نیازمند چند اصل است :
1- همکاری و همدلی و وحدت دولت و ملت و قوای سه گانه که بحمدلله در حال حاضر فراهم است وباید استمرار یابد.
2- داشتن چشم انداز و اهداف واحد و یکسان در بازه های کوتاه ومیان مدت
3- اتخاذ تدابیر فوری و عاجل برای کاستن از فشارهای معیشتی بر اقشار و طبقات اسیب پذیر و ضعیف جامعه که متاسفانه در 8 سال گذشته سفره هایشان کوچک تر شد .
در بررسی وضعیت وزیران پیشنهادی نیز باید بلند نظر و اینده نگر بود و صلاحیت افراد را ناظر به اهداف و سیاست ها و جهت گیریهای کلان کشور سنجید و ارزیابی کرد . درصورتی که فرد پیشنهادی توان و باور به مسیر پیش رو داشته باشد فرصت سازی برای خدمت او یک فریضه است و اگر بالعکس ملاحظات فرعی و غیر ملی داشته باشد باید فرصت را به افراد شایسته تر سپرد.