به گزارش ایران، متهم كه در شعبه ۱۱۸۱ دادگاه جرائم اطفال مقابل قاضى پرونده ايستاده بود گفت: خانواده نسبتاً متمولى دارم. به همين خاطر پدرم به راحتى از عهده خرج و مخارج زندگى مان برمى آيد. اما مدتى است به خاطر سرگرمى تغيير روحيه ام سر به سر همكلاسى هايم مى گذارم.

پسر شرور در ادامه گفت: نخستين بار كه به زور خودنويس همكلاسى ام را گرفته و او را تهديد كردم كه اگر در اين باره با ديگران حرف بزند كتك مفصلى به او خواهم زد و او هم سكوت كرد، احساس كردم از هيكل قوى و ورزيده ام مى توانم در راه اعمال زور استفاده كنم. بعد از آن ماجرا به زورگيرى هاى مختلف از همكلاسى هايم پرداختم. بدين ترتيب روزانه مبلغ قابل توجهى پول از آنها مى گرفتم تا به آنها صدمه اى نرسانم؛ پول به دست آمده را هم خرج نوچه هايم در مدرسه مى كردم. پدرومادرم هم از اين كارهايم بى اطلاع بودند تا اين كه پدرم با ديدن شكايت و احضاريه شوكه شد و تا مدتى به حالت قهر با من صحبت نمى كرد.

نوجوان شرور ادامه داد: از سر تفنن و شوخى و براى قدرت نمايى در ميان همكلاسى هايم مى خواستم زور بازويم را به آنها نمايش دهم و قلمرويى براى خود درست كنم، تا اين كه روز حادثه «حميد» كه پسر منضبط و ممتاز كلاسمان بود با كاپشن تازه و نو وارد كلاس شد و همان لحظه به فكر اذيت او افتادم.

بنابراين بعد از تعطيلى مدرسه او را به خيابان خلوت چند كوچه پائين تر از مدرسه كشاندم. بعد هم با زور و تهديد از او خواستم كاپشن و عينكش را به من بدهد. اما حميد خوددارى كرد. من هم خيلى عصبانى شدم. با پا چند ضربه به او زدم و بعد با زور كاپشنش را از تنش درآورده و عينكش را هم از روى صورتش برداشتم. مى خواستم فرار كنم كه «حميد» ناگهان با لگد به پشت كمرم ضربه اى زد. ديگر نتوانستم عصبانيتم را كنترل كنم و با مشت ضربه اى به چشم او زدم. همين كه «حميد» روى زمين افتاد ترسيدم. قدرت حركت نداشتم. فكر كردم او به قتل رسيده است. اما وقتى صداى ناله اش را شنيدم، خيالم راحت شد و پا به فرار گذاشتم.چند روزى از طريق دوستان و همكلاسى ها حال «حميد» را پيگيرى مى كردم تا اين كه متوجه شدم به چشم راستش آسيب جدى رسيده است.

در طول اين مدت هر روز صبح به قصد مدرسه از خانه خارج مى شدم اما بى هدف در خيابان ها پرسه مى زدم. سرانجام احضاريه به در خانه رفت. بعد هم با زور پدرم به كلانترى رفتم و خودم را معرفى كردم. حالا هم از رفتارم پشيمانم اما انگار خيلى دير شده چون ديگر نمى توانم چشم همكلاسى ام را به او بازگردانم.

«حميد» نوجوان مجروح نيز به قاضى دادگاه گفت: مدتى بود كه «سعيد» در ميان همكلاسى ها رعب و وحشت ايجاد مى كرد. براى اين كه با او درگير نشوم هميشه سعى مى كردم از او فاصله بگيرم. روز حادثه هم طبق معمول بعد از تعطيلى مدرسه به طرف خانه به راه افتادم كه «سعيد» سر راهم قرار گرفت و با اصرار مرا به خيابان خلوتى كشاند و در آنجا با زور كاپشنم را كه به تازگى خريده بودم را طلب كرد، نمى خواستم حرف زور بشنوم چون كاپشن مال خودم بود و دوست نداشتم بى دليل آن را به او بدهم تا اين كه با يكديگر درگير شديم و او كاپشن و عينكم را گرفت. جلوى پايم را نمى ديدم با لگد بى هدف به او ضربه اى زدم و او هم عصبانى به طرفم آمد.

براساس اين گزارش قاضى دادگاه پس از شنيدن دفاعيات متهم و اظهارات شاكى و پدرش براساس معاينات پزشكى و اعلام نظريه پزشكى قانونى متهم را به پرداخت ۸ ميليون تومان ديه محكوم كرد.

کانال عصر ایران در تلگرام