بیمه عمر؛ راهی برای سرمایه گذاری های بلندمدت

علاوه بر این، به علت این که در بیمه عمر یک نظم یا یک قراردادی برای پرداخت حق بیمه به وسیله بیمه گزاران وجود دارد سطح ثبات پس اندازهای شخصی در مقایسه با حالتی که سیستم جمع آوری پس انداز اختیاری است، افزایش می یابد.

صنعت بیمه - فرهنگ‌ سازی و تفهیم ضوابط امروزه بیمه در کشورها نقشی مهم برای تحکیم ساماندهی و فرآیندهای زندگی افراد دارد. شناخت مطلوب و آگاهی از مهندسی صنعت بیمه، ایمنی و آسودگی خاطر در زمان حال و آینده را به دنبال دارد.

بیمه های عمر به لحاظ تاریخی روش مهمی محسوب می شوند که به واسطه آن افراد با درآمدهای نسبتا کم می توانند به طور موثر برای بلند مدت سرمایه گذاری و پس انداز کنند.

این نوع از بیمه عمر این امکان را برای شما فراهم می کند که با پس انداز مبالغ اندک، ضمن استفاده از پوشش های بیمه ای و کاهش تبعات حوادث و اتفاقات ناگوار زندگی، بتوانید سرمایه گذاری مطمئنی هم داشته باشید. شما بر پایه نیازهای خود و خانواده، در ابتدا، میزان سرمایه لازم برای پوشش خطر فوت را انتخاب می کنید و با توجه به توان مالی خود، مبالغ حق بیمه و نحوه پرداخت آن را انتخاب می کنید. در پایان مدت بیمه، موجودی اندوخته سرمایه گذاری و سود آن به اضافه مبالغ اضافی سود مشارکت به شما پرداخت می شود.

با طراحی بیمه های عمر ساده و قراردادهای پس اندازی، که در بیشتر موارد با مبالغ ناچیزی خریداری می شوند، شرکت های بیمه قادر خواهند بود، مبالغ زیادی را در قالب حق بیمه های اندک، از یک بخش وسیعی از جامعه جمع آوری کنند.

بدین ترتیب، شرکت های بیمه در مقایسه با افراد حقیقی علاوه بر سرمایه گذاری در محدوده و مقیاس وسیع تر، قادر خواهند بود به علت وجود توان مالی بالاتر، در فرصت های سرمایه گذاری با ریسک بالاتری که برای اقتصاد منافع بیشتری در بردارد، سرمایه گذاری کنند.

پس انداز ها توسط شرکت های بیمه جمع آوری می شوند و در بازار سرمایه، سرمایه گذاری می شوند که این عملیات خود محرکی برای توسعه بازار سرمایه است. به هر حال، ارتباط بین سطح پس انداز تضمین شده و توسعه بازار سرمایه، یک ارتباط دو سویه است.

از سوی دیگر، در سراسر جهان دولت ها به طور عمومی تمایل دارند نقش کمتری در زمینه مستمری بازنشستگی ایفا کنند که این تمایل در سیاست های دولت نمود پیدا می کند و این خصوصیت را آشکار می کند که دولت ها در توجیه دریافت مالیات های بالاتر یا اختصاص بودجه دولت، در جهت حمایت از این نقش، عاجز هستند.

در زمان های اخیر، تمایل اصلی به انتقال مسئولیت مقرری بازنشستگی به بخش خصوصی نیز دیده می شود. در اقتصادی های توسعه یافته به علت ساختار سن جمعیت و افزایش انتظارات عمومی به علت افزایش استاندارهای زندگی تمایل بیشتری برای انتقال این نقش مشاهده می شود. حتی در اقتصادهای در حال توسعه، با وجود جمعیت جوان تر و نیاز به منابع احتیاطی بیشتر، گاهی اوقات، به علت فشارهای وارده از ناحیه صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، نیاز به بازنگری بین تامین مقرری بازنشستگی از سوی بخش خصوصی و دولتی احساس می شود.

در مرحله اول، به نظر می رسد این پس اندازها می توانند برای سرمایه گذاری در بخش های مختلف اقتصاد از جمله صنعت، کشاورزی، انرژی و تجارت مورد استفاده قرار گیرند. باتوجه به تامین مالی که از ناحیه این پس اندزها صورت می گیرد، شرکت های جدیدی راه اندازی می شوند و شرکت های موجود نیز می توانند سطح هزینه های سرمایه خود را در زمینه تجهیزات و ابزار آلات جدید افزایش دهند.

علاوه بر این، به ویژه در بیمه های عمر، حق بیمه های جمع آوری شده در واقع پس اندازهای بلند مدتی هستند که به راحتی می توانند صرف سرمایه گذاری های بلندمدت و سودآور در آینده شوند. بنابراین ماهیت این نوع از پس اندازها و سرمایه گذاری ها، می تواند مکملی برای عملیات سیستم بانکی باشد که هم توسط دولت و هم توسط بخش خصوصی منجر به افزایش سطح اشتغال و افزایش سطح استانداردهای زندگی در اقتصاد می شود.

همچنین به علت افزایش کیفیت محصولات ملی، پتانسیل صادرات کشور به طور بالقوه افزایش خواهد یافت و کشور این توان را پیدا می کند تا با عرضه بیشتر محصولات داخلی، واردات خود را از خارج کاهش دهد. که در این صورت تراز پرداخت ها و مبادلات خارجی توسعه یافته و نرخ مبادله داخلی نیز تقویت می شود.

تجربه نشان می دهد که توسعه بازار بیمه عمر به زمان احتیاج دارد. اغلب این بازارها بعد از بانک ها و شرکت های بیمه غیر زندگی توسعه یافته اند و این واقعیت را منعکس می کنند که پس انداز بلندمدت زمانی در بین مردم افزایش می یابد که استاندارد سطح زندگی در کل افزیش یافته و طول عمر افراد نیز افزایش یافته باشد.

کانال عصر ایران در تلگرام